Το 1959 οι κάτοικοι του μικρού χωριού Καογάνγκμπα στην επαρχία Γκουιζχού της Κίνας, ήρθαν αντιμέτωποι με μία τραγική συνθήκη. Διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες στην ορεινή περιοχή τους, όπως μικροσεισμοί, ξέραναν τα πηγάδια τους. Μόνο ένα είχε απομείνει για να καλύψει τις ανάγκες ανθρώπων, ζώων και ορυζώνων.
Advertisment
Μετά από μικρό χρονικό διάστημα οι ορυζώνες τους δεν άντεξαν και έτσι οι κάτοικοι του ορεινού χωριού ήρθαν αντιμέτωποι με την πείνα και η προοπτική της μετανάστευσης άρχισε να συζητείται από τους νέους, οι οποίοι δεν φαίνονταν να είχαν άλλη επιλογή.
Ένας από αυτούς όμως, ο Χουάνγκ Ντάφα, 23 ετών τότε, σκέφτηκε μια διαφορετική λύση. Αντί να φύγουν όλοι και το χωριό να σβήσει από το πρόσωπο του χάρτη της γης, να μείνουν και να φτιάξουν ένα κανάλι κατά μήκος των βουνίσιων όγκων το οποίο θα έφερνε βρόχινο νερό στην περιοχή τους. Ο Χουάνγκ Ντάφα δεν το ήξερε τότε αλλά ετοίμαζε την πρώτη τεχνητή υδροδότηση της περιοχής. Ένα έργο πολλών εκατομμυρίων θα λέγαμε σήμερα, το οποίο το έβγαλαν εις πέρας με μερικά φτυάρια και πολύ μεράκι και αγάπη για τον τόπο τους.
Advertisment
έτσι η περιπέτεια ξεκίνησε. Πρώτος ο Χουάνγκ Ντάφα κι έπειτα κι οι υπόλοιποι νέοι, έπιασε τα εργαλεία του και άρχισε να σκάβει τα βουνά που περικύκλωναν το χωριό τους. Το… σκάψιμο συνεχίστηκε για δέκα ολόκληρα χρόνια και δυστυχώς το κανάλι το οποίο δημιούργησαν μέσα από αντίξοες συνθήκες, δεν κατάφερνε να υδροδοτήσει το χωριό.
Ο Ντάφα συνειδητοποίησε πως αυτός και οι συχωριανοί του χρειαζόντουσαν περαιτέρω γνώσεις περί ύδρευσης κι έτσι έφυγε και πήγε να σπουδάσει μηχανικός. Τα κατάφερε και γύρισε πίσω με νέες γνώσεις. Εκμεταλλεύτηκε μια ήδη υπάρχουσα σήραγγα μέσα από τα βουνά η οποία τους γλύτωσε από πολλά χιλιόμετρα σκαψίματος και οδηγούσε το περισσότερο βρόχινο νερό στο χωριό, μαζί με πηγές που έβρισκε στο διάβα της.
Το όλο εγχείρημα κράτησε συνολικά 36 ολόκληρα χρόνια μα κατά το πέρας των εργασιών η υδροδότηση δεν κάλυπτε μόνο το Καογάνγκμπα αλλά και άλλα τρία χωριά της περιοχής μαζί με τους ορυζώνες τους.
Ο Χουάνγκ Ντάφα θεωρείτε από τους κατοίκους τοπικός θρύλος και τον παρομοιάζουν με έναν μυθικό ήρωα της Κίνας ο οποίος έπεισε τους θεούς να μετακινήσουν ολόκληρο βουνό για να περάσει.
Από το 1995 και μετά, καθαρό τρεχούμενο νερό υδροδοτεί όλη την περιοχή εξασφαλίζοντας όλα τα απαραίτητα για την επιβίωση των κατοίκων. Φυσικά επακολούθησε η ηλεκτροδότηση και η τηλεφωνία των κατοίκων της περιοχής και γιατί όχι; Είναι ένα συγκλονιστικό τοπίο για οικοτουρισμό!
