Αυτή τη φορά, θέλω να μην μιλήσεις… μόνο να μ’ακούσεις!

Αυτή τη φορά, θέλω να μην μιλήσεις… μόνο να μ’ακούσεις! Άκουσε με φίλε μου… άκουσε τα λόγια μου… απ’ τα βάθη της καρδιάς μου

Αυτή τη φορά, θέλω να μην μιλήσεις…μόνο να μ’ακούσεις!

Αυτή τη φορά, θέλω να μην μιλήσεις… μόνο να μ’ακούσεις!

Άκουσε με φίλε μου… άκουσε τα λόγια μου… απ’ τα βάθη της καρδιάς μου έρχονται… να σου πω δυο λόγια μόνο θέλω, να σε συνεφέρω.

Advertisment

Λυπάμαι… λυπάμαι πραγματικά… ναι, λυπάμαι. Μην διερωτάσαι γιατί… θα σου πω. Μόνο λίγο περίμενε. Άνοιξε την καρδιά σου.

Άσε τις θύρες ανοιχτές, να χωρέσουν μέσα τα λόγια μου και μετά κλείσε τις, για να μην σου ξεγλιστρήσουν… θα θες να τα διώξεις, μα μην το κάνεις! Θα χάσεις μια ευκαιρία να ψαχουλέψεις μέσα στην καρδιά σου… στα άδυτα της ψυχής σου.

Για άκουσε με… ξέρω πως μερικές φορές αισθάνεσαι να σε πλημμυρίζει ένα αίσθημα πόνου, μα κυρίως απογοήτευσης. Γνωρίζω επίσης πως σε πνίγει ένα αίσθημα απελπισίας.

Advertisment

Σε συναισθάνομαι, καταλαβαίνω, συμπονώ, κατανοώ, γι’αυτό λυπάμαι. Περισσότερο όμως θα με λυπούσε αν αυτά που σου πω, σε κάνουν μόνο να θυμώσεις και να μην τα αφήσεις να σε βοηθήσουν να φέρεις τα συναισθήματα γαλήνης, αγάπης και ηρεμίας.

Αυτά είναι που πρέπει να έχουν κυρίαρχη θέση στην καρδιά σου… γι’ αυτό πλάστηκες… για να την έχεις φωτεινή και να λάμπει μα και ‘συ ολόκληρος ταυτόχρονα να λάμπεις εξαιτίας της.

Πονάς. Πονάς και απογοητεύεσαι… Απελπίζεσαι συνέχεια… Μα όταν ξαφνικά για κάποιο λόγο ενθουσιάζεσαι, δημιουργείς προσδοκίες και μετά… μετά δίνεσαι. Δίνεις το είναι σου. Μετά τι; Δεν έρχεται τίποτα όπως περίμενες. Το είχες ήδη σαμποτάρει!

Όταν νόμιζες ότι δεν άξιζες και δεν το δικαιώσουν… και θύμωσες. Θυμώνεις! Η απογοήτευση σου γίνεται θυμός… κι ο θυμός σε κάνει να διώχνεις. Τους διώχνεις όλους… Όλα όσα βρίσκονται πλάι σου, γύρω σου, όλα σου φταίνε! Ναι, είναι αυτό που λέμε απογοήτευση.

Δεν πήρες ούτε στο ελάχιστο, από όσα έδωσες. Και μέσα σου ξέρεις ότι έδωσες πολλά… με το παραπάνω.

Δεν κράτησες τίποτα για σένα. Έμεινες κενός. Άδειασες. Το επόμενο βήμα, ποιο θα είναι; Σκύβεις το κεφάλι γεμάτος ενοχές και ξεκινάς να μαζεύεις για πολλοστή φορά, ένα-ένα τα κομμάτια σου.

Κλείνεσαι στον εαυτό σου. Εκεί που νομίζεις ότι είναι πιο ασφαλές. Το πιο ασφαλές μέρος! Όπως, τότε που βρισκόσουν στην κοιλιά της μητέρας σου! Μάθε, λοιπόν, ότι αυτό που χρειάζεσαι είναι μια σφιχτή, πολύ σφιχτή αγκαλιά, ζεστή πιο ζεστή και από φωτιά, γεμάτη κατανόηση… τόσο δυνατή που να ενωθούν οι χτύποι της καρδιάς!

Να ημερεύσει το μέσα σου… να φύγει ο θυμός… να ‘ρθεί η αγάπη στην καρδιά… να βασιλεύσει στον θρόνο της. Αυτή ξέρει πως να κυβερνά το καράβι σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, το παλάτι όταν απειλείται απ’ τον εχθρό.

Αυτή θα τα κάνει όλα να κυλήσουν πιο ομαλά στην ζωή μας, αυτή θα καλμάρει τα πάντα, θα φέρει τις ισορροπίες και θα τα έχει όλα εναρμονισμένα!

Άστην αγάπη να κυβερνήσει στην καρδιά σου, να φυτέψει ευλογημένους σπόρους απ’ τους οποίους αύριο θα πάρεις τους καρπούς και θα θρέψεις μ’ αυτούς άλλους παρακάτω…

Άλλους θα θεραπεύσεις, που έχουν πιει το δηλητήριο του θυμού και δεν μπορούν να γευτούν έστω και λίγο την ομορφιά της ζωής, όταν δρας με αγάπη.

Άστην να σε κατακτήσει και με αυτή θα κατακτήσεις και εσύ τους γύρω σου… κι ανάμενε μόνο τα καλύτερα! Κάντο, αξίζει όλα τα πλούτη του κόσμου!

Κι ο πιο ισχυρός πλούτος στην ζωή φίλε μου είναι να μπορείς να αγαπάς και να αγαπιέσαι αληθινά… Μόνο, τότε θα είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο!

Ξένια Ανδρέου – Photo: Author/Depositphotos

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» | Γ. Ρίτσος
Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της
Καμία φορά το να πληγώσεις πονάει περισσότερο από το να σε πληγώσουν

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση