Τόλμησα να πάρω την απόφαση να μάθω να ζω αληθινά. Το υποσχέθηκα σε μια ψυχούλα και όταν έδινα αυτήν την υπόσχεση, δεν ήξερα τι σήμαινε αλλά ακόμα και τώρα που ξέρω, πάλι το ίδιο θα έκανα, με όλη μου την καρδιά!
Τόλμησα να μάθω να κοιτάω κατάματα ό,τι με πονάει, ό,τι με θυμώνει, ό,τι δε με κολακεύει, ό,τι με διαλύει, ό,τι απέχει έτη φωτός από την εικόνα της τέλειας.
Advertisment
Τόλμησα να μάθω να αντέχω την αλήθεια μου, ακόμα και όταν ο εγωισμός μου στάζει πίκρα και με διατάζει να κρυφτώ για να μην πονάει.
Τόλμησα να μάθω να κοιτάω χωρίς να κρύβομαι, να ακούω χωρίς να κρίνω, να «κάθομαι» δίπλα σε ό,τι νιώθω, χωρίς να απαιτώ να αλλάξει.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία από όσα μας περιορίζουν. Τόλμη γιατί πολλές φορές κλαίω, απογοητεύομαι με όσα βλέπω, ακόμα και αηδιάζω, πονάω, θυμώνω, χαίρομαι, θαυμάζω, αναθεωρώ, μετουσιώνω, κουράζομαι, απελπίζομαι, αναλύω, προσπερνάω, ξαναγυρνάω, ξανακοιτάω, σταματάω, προχωράω.
Advertisment
Και αρετή, όπως υπομονή, για να μάθω να με περιμένω χωρίς βιασύνη αλλά με σεβασμό στον ρυθμό μου ώστε, να μου κάνω τις αποκαλύψεις μου όταν είμαι έτοιμη να τις δω και να τις κατανοήσω. Και τι κατάφερα μετά από τόσο δρόμο;
Κατάφερα να μάθω να συνδέομαι αληθινά με τον εαυτό μου, με τους άλλους, με τη ζωή.
Δείτε όλα τα άρθρα της κατηγορίας “Τόλμησα να” εδώ
Κατάφερα να δημιουργώ όλο και πιο συχνά, ουσιαστικές σχέσεις βασισμένες στην αλήθεια μας, κατάφερα να είμαι λιγότερο επικριτική, με αποτέλεσμα να αφήνω περισσότερο χώρο στους άλλους να είναι ο εαυτός τους, κατάφερα να δείχνω κατανόηση όλο και πιο συχνά και να δημιουργώ χώρο για σύνδεση, κατάφερα να μπορώ όλο και πιο συχνά να συμπαραστέκομαι σε όλα τα συναισθήματα και να σταματήσω να γίνομαι βίαιη, λέγοντας, «μην κλαις, χαλάρωσε, μην αγχώνεσαι, μη φοβάσαι» αλλά αντί γι’ αυτό, να ανοίγω την αγκαλιά μου και να λέω «σε νιώθω».
Κατάφερα όντως, να ζω αληθινά γιατί αν δεν τολμούσα να μάθω να κοιτάω την ανθρώπινη φύση με θεϊκή αγάπη, δε θα άντεχα να βγαίνω τόσο συχνά από τη ζώνη ασφαλείας μου και να δοκιμάζω τη γεύση της ζωής χωρίς να μπορώ να ελέγξω τι συναισθήματα θα μου σερβίρει, σε κάθε καινούρια εμπειρία που επιλέγει η καρδιά μου να ζήσει.
Αφιερωμένο στη μικρή ψυχή που έγινε η θεϊκή αφορμή για να μάθω να ζω.
Χρυσάνθη Κωστάρα
Powered by Διόπτρα
