Διαβάστε εδώ την ομιλία
00:06
Το 1925, η Φρίντα Κάλο επέστρεφε σπίτι της στην Πόλη του Μεξικού από το σχολείο, όταν το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε συγκρούστηκε με το τραμ. Τραυματίστηκε, παραλίγο θανάσιμα, σε σπονδυλική στήλη, λεκάνη και ισχίο και καθηλώθηκε στο κρεβάτι για πολλούς μήνες μετά.
00:20
Κατά την ανάρρωσή της, είχε ένα ειδικό καβαλέτο στο κρεβάτι της ώστε να εξασκείται σε τεχνικές ζωγραφικής. Στα πρώτα της έργα, ξεκίνησε να ζωγραφίζει τον κόσμο σύμφωνα με τη δική της μοναδική οπτική. Στην πορεία της ζωής της, θα καθιερωνόταν ως δημιουργός και μούσα μοναδικών έργων Τέχνης.
Advertisment
00:38
Παρόλο που συναντάμε και σε άλλους τη ματιά της, τα έργα της μας επιτρέπουν να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της. Ζωγράφιζε φίλους, την οικογένεια, νεκρή φύση και θρησκευτικές σκηνές. Αλλά τα καθηλωτικά προσωπικά πορτραίτα της ήταν εκείνα που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου.
00:54
Στο πρώιμο έργο της, «Αυτοπροσωπογραφία με βελούδινο φόρεμα», επικεντρώνεται στην έντονη έκφραση, την τριχοφυΐα προσώπου, τον μακρύ λαιμό και το αξέχαστο βλέμμα της. Επανέλαβε παρόμοιες εικόνες, αλλά σύντομα η Κάλο άρχισε να παρουσιάζεται με πιο ασυνήθιστους τρόπους. Για παράδειγμα, στη «Σπασμένη Στήλη» χρησιμοποιεί τον Συμβολισμό, θρησκευτικές εικόνες και ένα διαλυμένο τοπίο για να αποκαλύψει την σωματική και πνευματική της κατάστασή.
01:17
Το 1928, άρχισε να βγαίνει με τον ζωγράφο και φίλο της Ντιέγκο Ριβέρα. Παρέμειναν ζευγάρι σε όλη τους τη ζωή, διάσημοι για την εκκεντρικότητά τους. Μαζί, ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο και αφιερώθηκαν στην Τέχνη, τον Κομμουνισμό και τον μεξικανικό εθνικισμό.
Advertisment
01:33
Τόσο η Κάλο όσο και ο Ριβέρα υποστήριζαν σθεναρά το «Μεξικανιδάδ», ένα κίνημα που τιμούσε την τοπική κουλτούρα, μετά την Επανάσταση. Καθημερινά, η Κάλο φορούσε το παραδοσιακό φόρεμα Τεχουάνα ταυτίζοντας τον εαυτό της με την τοπική πνευματικότητα. Και στα έργα της, ανέφερε σταθερά την παραδοσιακή μεξικανική ζωγραφική ενσωματώνοντας τα ζωηρά της χρώματα, με αναφορές στον θάνατο, τη θρησκεία και τη φύση.
01:56
Με εικόνες από τεράστια επιπλέοντα λουλούδια, κυματιστά τοπία, μεταμοσχευμένα μέρη σώματος και αναδυόμενα σύννεφα δαιμόνων, η Κάλο έχει συνδεθεί συχνά με τον Σουρεαλισμό. Ενώ, όμως, οι σουρεαλιστές υποδήλωναν με ονειρικές εικόνες το ασυνείδητο, η Κάλο υποδήλωνε με αυτές το σώμα και τις εμπειρίες της.
02:14
Δύο εμπειρίες της που έχουν μελετηθεί πολύ ήταν οι σωματικές της δυσκολίες και ο γάμος της. Ως αποτέλεσμα του ατύχηματος με το λεωφορείο, βίωσε επιπλοκές στην υγεία της, σε όλη τη ζωή της και χρειάστηκε να νοσηλευτεί αρκετές φορές. Αναλογιζόταν συχνά τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες των δυσκολιών στη δουλειά της, ζωγραφίζοντας τον εαυτό της με πόνο, αναρρώνοντας από επεμβάσεις, ή τοποθετώντας αντικείμενα όπως η ζώνη στήριξης και η αναπηρική της καρέκλα.
02:38
Στο μεταξύ, η σχέση της με τον Ριβέρα ήταν θυελλώδης σημαδεμένη από αμοιβαία απιστία. Κάποια στιγμή, μάλιστα, χώρισαν και ξαναπαντρεύτηκαν έναν χρόνο μετά. Εκείνη την περίοδο, ζωγράφισε τη διπλή αυτοπροσωπογραφία, «Οι δύο Φρίντες», με θέμα την αγωνία της απώλειας και μια θρυμματισμένη αίσθηση του εαυτού της.
02:56
Η αριστερή Φρίντα έχει σπασμένη καρδιά, που στάζει αίμα στο παλιομοδίτικο βικτωριανό της φόρεμα. Συμβολίζει μια εκδοχή της καλλιτέχνιδας που έχει πληγωθεί από το παρελθόν αλλά που συνδέεται μέσω μιας αρτηρίας σε ένα δεύτερο εαυτό. Αυτή η Φρίντα φοράει ένδυμα Τεχουάνα και, αν και θυμάται τον Ντιέγκο – με το μικρό πορτραίτο του στο χέρι της, η καρδιά της παραμένει ανέπαφη. Μαζί υπονοούν μια κατάσταση που ισορροπεί ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, την ανεξαρτησία και την εξάρτηση.
03:26
Η Κάλο πέθανε το 1954 σε ηλικία 47 ετών. Στα χρόνια μετά τον θάνατό της, γνώρισε μια εκτίναξη της δημοτικότητάς της που παραμένει μέχρι σήμερα. Και παρόλο που η φήμη της έχει εξαπλωθεί, τα έργα της Κάλο μας θυμίζουν, ότι δεν υπάρχουν απλές αλήθειες για τη ζωή, τη δουλειά και την υστεροφημία της γυναίκας πίσω από το είδωλο. Αντίθετα, ξετύλιξε πολλές πλευρές από την πραγματική της ζωή, και μας επέτρεψε να διεισδύσουμε στα μύχια της ψυχής της.
Photo: Author/Depositphotos
