Η ψυχική πάθηση μέσα στην οικογένεια, είναι πάντοτε ένα δύσκολο βίωμα που δυστυχώς, λόγω κοινωνικών προκαταλήψεων, δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο. Η ψυχική πάθηση ενός μέλους της οικογένειας, πάντοτε διαταράσσει τις σχέσεις των μελών της, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και δραστικά στο να έρθουν κοντά τα μέλη της οικογένειας.
Το να βλέπουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο να υποφέρει εξαιτίας της ψυχικής πάθησης και να βρίσκεται πάντοτε σε εσωτερική ταραχή ή μανιώδεις και παράλογες σκέψεις, δεν είναι και το ευκολότερο βίωμα. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτό την άγνοια που επικρατεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας για τις ψυχικές παθήσεις, όπως και το βαρύ φορτίο εξαιτίας του κοινωνικού αποκλεισμού και στιγματισμού, εύκολα διαπιστώνει κάποιος πόσο δύσκολα κάποιος να μιλήσει ανοιχτά.
Advertisment
Όμως, μπορούμε να βοηθήσουμε την καταπολέμηση της ασθένειας και να φέρουμε ξανά την οικογενειακή γαλήνη μέσα στην οικογενειακή μας εστία. Ας δούμε τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβαίνουμε όταν μέσα στην οικογένεια υπάρχει άτομο με διαπιστωμένη ψυχική πάθηση.
– Απενοχοποιούμε την ψυχική πάθηση: Ο ψυχικά ασθενής δεν είναι τρελός, εγκληματίας, επικίνδυνος, ντροπή ή τιμωρία για κανέναν. Είναι ένας άνθρωπος που έχει μία ασθένεια, η οποία με την κατάλληλη αγωγή και φροντίδα μπορεί να ιαθεί και πλήρως. Η ψυχική πάθηση όσο επώδυνη κι αν είναι, μπορεί πάντοτε με την έγκαιρη διάγνωση και την κατάλληλη θεραπεία να αντιμετωπιστεί ακόμα και να εξαλειφθεί πλήρως.
Σε αντίθεση με μία σωματική πάθηση η οποία παρά τις όποιες προσπάθειες, να μην θεραπευτεί ποτέ. Δεν είναι λοιπόν κρίμα εξαιτίας ανόητων κοινωνικών προκαταλήψεων, να αφήσουμε το υπάρχουν πρόβλημα άλυτο αφού μπορεί να ξεπεραστεί; Θα ντρεπόταν ποτέ ένας άνθρωπος αν παίρνει ινσουλίνη ή έχει ζάχαρο;
Advertisment
– Ξεπερνάω τη φοβία που μου καλλιεργεί η κοινωνία απέναντι στην ψυχική πάθηση: συνήθως, άνθρωποι που στην οικογένειά τους έχουν άνθρωπο με προβλήματα ψυχικής νόσου, αισθάνονται ντροπή, κλείνονται στον εαυτό τους και αποκόπτουν και αυτούς αλλά το ασθενές μέλος από κάθε κοινωνική επαφή. Αυτό είναι λάθος. Μιλάμε σε ανθρώπους εμπιστοσύνης, ενημερώνουμε το σχολείο (αν είμαστε μαθητές), φέρνουμε ανθρώπους κοντά μας. Όταν μοιραζόμαστε ένα πρόβλημα, αυτό μικραίνει, όταν δεν μιλάμε για αυτό σε κανέναν, γιγαντώνεται.
– Να επιλέξουμε τον σωστό θεραπευτή: Οι άνθρωποι δεν ταιριάζουν πάντοτε μεταξύ τους, είναι λογικό να μην μπορούμε να ταιριάξουμε ούτε με έναν ειδικό. Γι’ αυτό, η προσοχή μας πρέπει να στραφεί στον σωστό ειδικό, σε έναν άνθρωπο που θα ορίσει επίσκεψη στο σπίτι και παρακολούθηση, σε έναν θεραπευτή η οποίος θα ενδιαφερθεί πραγματικά για τον ασθενή.
Η ψυχική πάθηση, όπως κάθε άλλο πρόβλημα υγείας, δεν είναι ταμπού, ντροπή ούτε κάτι για το οποίο κάποιος πρέπει να αισθάνεται ενοχή. Με την κατάλληλη προσοχή και εμπιστοσύνη στους σωστούς ανθρώπους, μπορεί να ξεπεραστεί.
- Θέλεις να μάθεις γιατί γερνάει ο άνθρωπος; Για να αντιληφθεί τι πραγματικά έχει αξία στη ζωή… - 11 Ιουλίου 2024
- Ένα μωσαϊκό η ζωή, με χαρές και λύπες - 26 Φεβρουαρίου 2024
- Οικογένεια… ένας θεσμός με πολλές δομές - 14 Φεβρουαρίου 2024
