Η κακοποίηση των γυναικών αποτελεί μείζον θέμα προβληματισμού κάθε κοινωνίας. Μόνο μέσα σε ένα χρόνο κακοποιήθηκαν σωματικά και σεξουαλικά, 16,7 εκατομμύρια γυναίκες σε χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έλλειψη της ισότητας.
Το 72% των θυμάτων σωματεμπορίας είναι γυναίκες και κορίτσια, σύμφωνα με το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC). Ας δούμε όμως ποιες είναι οι μορφές της κακοποίησης και με ποιον τρόπο εφαρμόζονται από τον θύτη στο θύμα.
Advertisment
– Σωματική Κακοποίηση – τραυματισμοί και κακώσεις που δεν οφείλονται σε ατυχήματα
– Σεξουαλική Κακοποίηση – σεξουαλικές πράξεις χωρίς τη συναίνεση του θύματος
– Trafficking – είναι η εμπορία και διακίνηση ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση
Advertisment
– Ψυχολογική Κακοποίηση – περιλαμβάνει συναισθήματα απόρριψης, απομόνωσης, εκμετάλλευσης ή υποτίμησης.
Στόχος της είναι να ελέγξει, να απαξιώσει, να εκφοβίσει, να απομονώσει ή να τιμωρήσει τον άλλον, χρησιμοποιώντας ως κυριότερα μέσα τον φόβο, την υποτίμηση και την ταπείνωση (Αποστολοπούλου Α., Συμβουλευτική Ψυχολόγος (2019).
– Λεκτική κακοποίηση – αφορά στη χρήση επιθετικών, προσβλητικών χαρακτηρισμών προς το θύμα
– Κοινωνική κακοποίηση – αφορά στην απομόνωση του θύματος από τον οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον
– Οικονομική κακοποίηση – περιλαμβάνει τον πλήρη και κυριαρχικό έλεγχο των οικονομικών πόρων του θύματος με τρόπο υποτιμητικό
– Συναισθηματική Κακοποίηση αφορά στη συστηματική χειραγώγηση των συναισθημάτων του θύματος
– Στέρηση/Παραμέληση, κυρίως στα παιδιά, είναι η απουσία κάθε συναισθηματικής υποστήριξης και κάλυψης βασικών αναγκών επιβίωσης.
Στατιστικές μελέτες έδειξαν πως 1 στις 3 γυναίκες, θα βιώσει βία και μάλιστα από μέλος της οικογένειάς της. Αυτό που συχνά αναρωτιόμαστε είναι γιατί οι γυναίκες που κακοποιούνται δε φεύγουν από το κακοποιητικό περιβάλλον ή τον κακοποιητικό σύντροφο. Στην πραγματικότητα, φεύγουν. Και μάλιστα, όχι μία φορά αλλά πολλές. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι φεύγουν κατά μέσο όρο 5-7 φορές, όμως ξαναγυρίζουν.
Σύμφωνα με τη θεωρία της αντρικής σεξουαλικότητας, (Male Sexual Proprietariness Theory), των Wilson και Daly, ορισμένοι άντρες θεωρούν τις συζύγους τους ιδιοκτησία τους και συνεπώς ότι έχουν δικαίωμα άσκησης εξουσίας επάνω τους. Χρησιμοποιούν τη βία ως τακτική εκφοβισμού, ώστε η γυναίκα να μη φύγει από τη σχέση και ο άντρας να την έχει υπό τον έλεγχό του. Στις ΗΠΑ, το 2007 1.640 γυναίκες δολοφονήθηκαν από τον σύντροφό τους.
Η κατάσταση των γυναικών στις χώρες του τρίτου κόσμου είναι ασύγκριτα χειρότερη από αυτή των γυναικών στις ανεπτυγμένες χώρες. Η ισότητα των δύο φύλων δεν υπάρχει ούτε τυπικά. Μέσα στην οικογένεια ο άντρας έχει το δικαίωμα να χτυπά τη γυναίκα του. Και αυτό θεωρείται φυσιολογικό, αρκεί να μην τη σκοτώσει. Στο Πακιστάν, τουλάχιστον το 50% των παντρεμένων γυναικών κακοποιούνται επανειλημμένα από το σύζυγό τους. Στην Νικαράγουα και την Παπούα-Νέα Γουινέα, το ποσοστό των κακοποιημένων γυναικών φτάνει το 65%. Και αυτοί είναι μόνο οι επίσημοι αριθμοί.
«Οι γυναίκες της υπαίθρου στη Νότια Αφρική πλήττονται σε δυσανάλογο βαθμό από τη φτώχεια και την ανεργία», ανέφερε η Μαίρη Ρέινερ, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Νότια Αφρική. «Εξακολουθούν να βιώνουν την προκατάληψη και τις διακρίσεις, ιδιαίτερα από τους συντρόφους τους, και ζουν σε ένα περιβάλλον που μαστίζεται από υψηλά επίπεδα σεξουαλικής βίας και άλλων μορφών βίας λόγω φύλου».
Στο Μεξικό, η εφαρμογή σεξουαλικής βίας χρησιμοποιείται ως μέθοδος εξασφάλισης ομολογιών σε γυναίκες που είναι κρατούμενες. Η έρευνα διεξήχθη στην ομοσπονδιακή φυλακή του Μεξικού από τη Διεθνή Αμνηστία. Το δείγμα μελέτης αφορούσε 100 γυναίκες που ήταν τρόφιμοι των φυλακών, οι οποίες κατήγγειλαν ότι υπήρξαν θύματα άγριας κακοποίησης από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. ( Erika Guevara- Rosas, Διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Νότια Αμερική)
Κλείνοντας, οφείλω να πω, πως η βία και κάθε μορφή της, έναντι των γυναικών πρέπει να αναγνωρίζεται έγκαιρα, να κατακρίνεται και να τιμωρείται. Στην Ελλάδα υπάρχουν σύλλογοι που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των γυναικών και είναι πάντα σε θέση να παρέχουν συμβουλευτική και ψυχολογική βοήθεια σε κακοποιημένες γυναίκες. Η Ελληνική αστυνομία επίσης έχει ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό στη διαχείριση της ενδοοικογενειακής βίας.
«Είναι ενοχλητικό, να ακούω έναν άντρα να λέει –σκέφτεσαι έτσι επειδή είσαι γυναίκα. Σκέφτομαι έτσι επειδή αυτή είναι η αλήθεια. Με αυτή την απάντηση μειώνω την υποκειμενικότητα της άποψης μου που θεωρείται δεδομένη λόγω του φύλου μου. Δεν θα είχε νόημα να απαντήσω-Κι εσύ σκέφτεσαι όπως σκέφτεσαι επειδή είσαι άντρας-διότι αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι το να είσαι άντρας δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο» (Σιμόν ντε Μποβουάρ – απόσπασμα από το βιβλίο της «Δεύτερο φύλο»).
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο στις 25 Νοεμβρίου 1960.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κήρυξε την 6η Φεβρουαρίου «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής», για να ευαισθητοποιήσει το διεθνές κοινό και ιδιαίτερα της Αφρικανούς για τη βάρβαρη αυτή πρακτική, που προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα και εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία της γυναίκας.
Γραμμές στήριξης στην Ελλάδα
Η τηλεφωνική γραμμή SOS “Δίπλα σου- 800 11 88881- Κατά της οικογενειακής βίας” είναι δωρεάν τηλεφωνική γραμμή που παρέχει ψυχολογική, νομική και άλλη υποστήριξη λειτουργεί από το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης με την οικονομική υποστήριξη της Philip Morris Hellas. Το “SOS” τηλέφωνο, που είναι μία ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας για κακοποιημένες γυναίκες, χωρίς χρέωση αλλά και χωρίς να αφήνει τα ”ίχνη” του στο λογαριασμό του τηλεφώνου, στις 12 ώρες λειτουργίας του κάθε μέρα (από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ).
– Γραμμή ΣΟΣ – Δίπλα σου 210-7786800 για όλη την Ελλάδα ψυχολογική υποστήριξη, συμβουλευτική… και όσο περισσότερη βοήθεια μπορούν.
– Γραμμή Κοινωνικής Βοήθειας Τηλ. 197 όλο το 24ωρο, χωρίς χρέωση.
– Γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας: 210-3220900 Κέντρα Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών, Αθήνα: 210 5235318 και 5235250 / Πειραιάς: 210 4112091 και 4129101
– Ξενώνας Κακοποιημένων Γυναικών: 210 5244657
– Δίκτυο για την καταπολέμηση της Ανδρικής Βίας κατά των Γυναικών: (Δευτ-Παρ 16.00-20.00) 210 3828126, Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης: 210 7786800 Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας: 210 5221101 210 5316467
– Γραμμή “ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” για την κακοποίηση της οικογένειας: 800-118-88881
– Κέντρο Ισότητας: 210 3898000
– Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθήνα: 210 3613340
– Συμβουλευτικά Κέντρα για τη βία κατά των Γυναικών / Τηλ: 210 3317305-6 – Αλκιβιάδου 76, Πειραιάς Τηλ: 210 4112091, 4129101 Φαξ: 210 41291
Πηγές:
Μορφές και Ορισμοί Βίας , (Υπουργείο εσωτερικών , Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων) ,2019-11-13
SURVIVING DEATHPOLICE AND MILITARY TORTURE OF WOMEN IN MEXI,( Amnesty International 2016)
- Ο άνισος εχθρός… ένα αφιέρωμα για όσους έφυγαν νωρίς - 11 Νοεμβρίου 2024
- Μηδενική ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού: Ο μύθος της Μέδουσας - 13 Δεκεμβρίου 2021
- «Θα είσαι πάντα το κοριτσάκι μου» - 9 Σεπτεμβρίου 2021
