Όταν βλέπουμε παιδιά με σημάδια ναρκισσισμού, το εύλογο ερώτημα που σκεφτόμαστε είναι «πώς συνέβη αυτό;». Μήπως υπήρχε κάποια κληρονομική προδιάθεση ή τα χαρακτηριστικά αυτά αναπτύχθηκαν ως μέρος της ανατροφής τους από τους γονείς ή κηδεμόνες τους;
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην Washington Post, ερευνητές αποφάσισαν να μελετήσουν αυτό το ερώτημα ακολουθώντας και αξιολογώντας 565 παιδιά ηλικίας 7-11 ετών και τους γονείς τους – 415 μητέρες και 290 πατέρες.
Advertisment
Τα αποτελέσματα είναι αρκετά ξεκάθαρα: «Οι γονείς που ¨υπερεκτιμούν¨ τα παιδιά κατά το αναπτυξιακό αυτό στάδιο, λέγοντάς τους ότι είναι ανώτερα από τα άλλα παιδιά και τους αναφέρουν ότι μόνο αυτά έχουν δικαίωμα ιδιαίτερης φροντίδας είναι πιθανότερο να αναθρέψουν ναρκισσιστικά παιδιά – που στη συνέχεια γίνονται ναρκισσιστικοί ενήλικες, εκτός αν αλλάξει κάτι στο μεταξύ», αναφέρει η Tameka Anderson, ιδρύτρια του οργανισμού «Parenting Confident Kids».
Γιατί τα παιδιά παλεύουν με την ιδέα της «υπερεκτίμησης» των παιδιών τους; Και τι θα μπορούσαν να κάνουν αν θέλουν τα παιδιά τους να μην αναπτύξουν έντονα ναρκισσιστικά στοιχεία; Η προσωπικότητα είναι ένα συναρπαστικό και περίπλοκο κομμάτι της ψυχολογίας. Ειδικά όσον αφορά στον ναρκισσισμό, κανένας άλλος ψυχολογικό όρος δεν χρησιμοποιείται στον καθημερινό λόγο τόσο πολύ.
Αυτό σημαίνει πως αν και είναι εύκολο να παρατηρήσουν οι ειδικοί τα σημάδια του ναρκισσισμού, και αν και υπάρχουν συγκεκριμένα στάδια στην παιδική ανάπτυξη που σηματοδοτούνται από εστίαση στον εαυτό μας, ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας δεν θα διαγνώσει τη διαταραχή αυτή σε ένα παιδί.
Advertisment
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι αρκετά παιδιά δεν θα εξελιχθούν σε ναρκισσιστικούς ενήλικες και οι γονείς είναι βέβαιο ότι μπορούν να μειώσουν ή να αυξήσουν την πιθανότητα ανάπτυξης των στοιχείων αυτών.
6 συμπεριφορές που ενθαρρύνουν την ανάπτυξη ναρκισσιστικών στοιχείων στα παιδιά
1. Χρησιμοποιούν μεθόδους ανάπτυξης ντροπής
Τα παιδιά που ανατρέφονται με ντροπή, ειδικά για τον εσωτερικό τους κόσμο ή για το ποιοι είναι κινδυνεύουν να αναπτύξουν ναρκισσιστική προσωπικότητα. Η ντροπή μπορεί να προκαλέσει πολλές αντιδράσεις: μπορεί να τα κάνει να μαζευτούν στο καβούκι τους ή να τα κάνει να φέρονται υπεροπτικά και αλαζονικά για να κρύψουν τις πληγές τους.
2. Κατακλύζουν το παιδί με λατρεία
Όπως μπορεί η χρήση του φόβου, της κριτικής και της ντροπής να έχει αρνητικές επιπτώσεις, το ίδιο μπορεί και η υπερβολική αγάπη. Το στυλ ανατροφής που εστιάζει ολοκληρωτικά στην πλήρη ικανοποίηση των αναγκών του παιδιού χωρίς καμία δυσκολία μπορεί να επιδράσει στην μετέπειτα συμπεριφορά τους.
3. Δεν εκπαιδεύουν τα παιδιά στην ενσυναίσθηση
Είναι σημαντικό να βοηθάμε το παιδί μας να μπαίνει και στη θέση του άλλου, να σκέφτεται πώς οι άλλοι νιώθουν και τι βιώνουν. Χωρίς αυτή την επίγνωση των αναγκών του άλλου, το αποτέλεσμα είναι συχνά ο ναρκισσισμός.
4. Η αγάπη τους είναι υπό όρους
Οι γονείς που είναι ασυνεπείς, παραμελούν ή κακοποιούν αναθρέφουν παιδιά που γίνονται μάρτυρες ναρκισσιστικών μοτίβων στην ενήλικη ζωή. Επίσης, οι γονείς που αγαπούν υπό όρους μαθαίνουν τα παιδιά τους ότι θα εκτιμούνται πάντα σύμφωνα με το τι πετυχαίνουν και το πώς αποδίδουν.
5. Είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι – και επανορθώνουν με υλικά
Οι ψυχροί γονείς που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμοι και πιστεύουν ότι μπορούν να επανορθώσουν με συνεχή δώρα μπορούν επίσης να δημιουργήσουν ένα μονοπάτι προς το ναρκισσισμό. Αυτά τα παιδιά μπορεί να έχουν ό,τι θελήσουν από πράγματα, εμπειρίες και προνόμια, αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία να αναπτύξουν ένα συναισθηματικό λεξιλόγιο ή να λάβουν πραγματική αγάπη.
6. Είναι κακά πρότυπα μίμησης
Τα παιδιά κάνουν ό,τι βλέπουν. Επομένως ένα παιδί με δυσλειτουργικό, απορρυθμισμένο, ρηχό και αλαζονικό γονιό, μπορεί απλώς να καθρεφτίζει και να μιμείται αυτές τις ποιότητες.
Πηγές:
www.washingtonpost.com
counselingwellnesspgh.com/
