Η φιλοξενία δεν είναι παράσταση ούτε επίδειξη ικανοτήτων και δύναμης. Φιλοξενία είναι η ανοιχτή μας ψυχή σε κάθε τι ξένο, σε κάθε τι περίεργο, σε κάθε τι διαφορετικό.
Η λέξη «φιλοξενία», όταν την ακούμε, μας παραπέμπει στο καλωσόρισμα των φίλων, των γνωστών και κυρίως αγνώστων στον οικείο χώρο του σπιτιού μας. Ανάλογα με το πόσο καλά περνάει ο καλεσμένος αξιολογούμε το πόσο φιλόξενος είναι κάποιος.
Advertisment
Στην πραγματικότητα το σπίτι μας είναι ένα ιερό μέρος, είναι εκεί που αφήνουμε την ψυχή μας να χαλαρώσει, να αγαλλιάσει και να γεμίσει ενέργεια. Κάθε φορά που ανοίγουμε το σπίτι μας είναι σαν να επιτρέπουμε σε κάποιον να δει κάτι από εμάς, να αγγίξει κάτι από την ψυχή μας.
Όσο πιο ανοιχτοί είμαστε τόσο πιο ωραία περνάει η ώρα: δενόμαστε με τους άλλους ανθρώπους και τους δίνουμε χώρο να μπορέσουν να εκφράσουν ελεύθερα κάτι από την ψυχή τους, και ας μην βρίσκονται στο δικό τους οικείο μέρος- το σπίτι τους.
Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε τα πιο ακριβά έπιπλα για να καθίσουν οι καλεσμένοι μας, ούτε έναν τεράστιο χώρο. Δεν χρειάζεται καν να προσφέρουμε τα πιο γκουρμέ φαγητά για να μας πουν φιλόξενους. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε φίλοι και φιλικοί με κάθε τι «ξένο»- όπως ετυμολογικά σημαίνει η λέξη «φιλοξενία».
Advertisment
Στη δική μου σκέψη, η «φιλοξενία» ερμηνεύεται με το να είσαι ανοιχτός, να θες να καταλάβεις το άτομο που κάθεται απέναντί σου, να τον ακούσεις, να τον αφήσεις να σε εμπνεύσει και να τον εμπνεύσεις, να μοιραστείτε εμπειρίες και να δεις την ομορφιά του, να χαρείς οτιδήποτε ακούγεται ξένο στα αυτιά σου και να μπεις στην όμορφη ροή της μεταξύ σας αλληλεπίδρασης. Αυτό από μόνο του σε κάνει να θες να προσφέρεις ό,τι καλύτερο και πολυτιμότερο έχεις διαθέσιμο στο χώρο σου.
Όσο ταξιδεύω καταλαβαίνω περισσότερο την έννοια της φιλοξενίας. Πόσο σημαντική είναι, ότι βρίσκεται παντού. Συνειδητοποιώ ότι σε όλους τους τομείς και τις πτυχές της ζωής μας έχουμε να κάνουμε με τη φιλοξενία. Προσπαθώ να παρατηρήσω σε κάθε εμπειρία φιλοξενίας κατά πόσο εγώ είμαι φιλόξενη.
Η στιγμή που κατάλαβα καλύτερα τι σημαίνει φιλοξενία, ήταν όταν βρέθηκα σε ένα μικρό χωριό των Χανίων της Κρήτης. Οι Έλληνες φημίζονται για την φιλοξενία τους και οι κάτοικοι της Κρήτης λίγο παραπάνω -και όχι άδικα.
Βρέθηκα στα Χανιά για δουλειά με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, όπου μας φιλοξενούσε ένας εξαιρετικά καλόκαρδος άνθρωπος. Τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά τους ήταν απίστευτα φιλόξενοι! Το να φιλοξενείς κάποιον δεν σημαίνει ότι θα αλλάξεις αυτό που είσαι και θα προσαρμοστείς προκειμένου να είσαι αρεστός. Όταν φιλοξενείς έναν άνθρωπο τον βάζεις στην ψυχή σου και στη ζωή σου. Και εν προκειμένω, για να επιστρέψουμε στην Κρήτη, σε κάθε κρητικό «τσιμπούσι».
Στην Κρήτη, λοιπόν, αν δεν κάνεις «τσιμπούσια», δεν έχεις ζωή. Η ιδέα είναι ότι κάθε μέρα χαίρομαι για τη ζωή και το γιορτάζω. Οι άνθρωποι χαίρονται για ό,τι τους έχει φέρει ο θεός τους και σε βάζουν στο σπίτι τους για να χαρείτε μαζί.
Έτσι, λοιπόν, κάπως από σπόντα, και επειδή ήμουνα φιλοξενούμενη, με καλέσανε και εμένα σε ένα από τα «τσιμπούσια». Ήταν από τις λίγες φορές που ένιωθα τόσο οικεία και όμορφα με άτομα που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου. Οι άνθρωποι εκεί όταν σε βάζουν στο σπίτι τους, σε βάζουν στην ψυχή τους. Οι νοικοκυρές μαγειρεύουν από χαρά, όχι από υποχρέωση, δεν είναι αγχωμένες ή σκυθρωπές. Όλοι είναι χαρούμενοι γιατί απολαμβάνουν τη ζεστασιά και το καλωσόρισμα.
Η φιλοξενία, λοιπόν, είναι το ύψιστο χαρακτηριστικό που χρειάζεται να καλλιεργούμε όλο και περισσότερο για να μπορούμε να χαιρόμαστε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις σε όλους τους τομείς.
Αν το καλοσκεφτούμε, για να βρεις και να «τα βρεις» με το άλλο σου μισό χρειάζεται να είσαι φιλόξενος.
Για να βρεις και να «τα βρεις» με τον εαυτό σου χρειάζεται να είσαι φιλόξενος.
Για να βρεις την τέλεια δουλειά και να «τα βρεις» με τους συνεργάτες σου και το αφεντικό σου χρειάζεται να είσαι φιλόξενος.
Για να βρεις φίλους και να ταιριάξεις μαζί τους χρειάζεται να είσαι φιλόξενος. Απαραίτητη προϋπόθεση για να «δέσεις» με ανθρώπους και να εξελιχθείς είναι να είσαι φιλικός και ανοιχτός σε οτιδήποτε «ξένο» σου δείχνουν, σου προτείνουν, σου μαθαίνουν.
Για να βρεις την τέλεια έμπνευση και ιδέα χρειάζεται να είσαι φιλόξενος, να καλωσορίζεις οτιδήποτε υπάρχει μέσα σου, οτιδήποτε κρυφό που δεν ήθελες ποτέ να κοιτάξεις, οτιδήποτε έχει το σύμπαν να σου δείξει. Έτσι δημιουργείς. Με το να είσαι φιλόξενος δημιουργείς εμπειρίες, όμορφες στιγμές, απίθανες ευκαιρίες και καινούρια δεδομένα για να είσαι ευτυχισμένος.
Όταν είσαι φιλόξενος, δεν αναγνωρίζεις καμία ιδιοτροπία σε κανέναν άνθρωπο. Δέχεσαι και χαίρεσαι να ανοίγεις την καρδιά σου και να αλληλεπιδράς. Να μαθαίνεις από την κουλτούρα του φιλοξενούμενού σου, να βλέπεις το καθρέφτισμα του εαυτού σου και πως μπορείς να «δέσεις» μαζί του.
Να είσαι φιλόξενος! Ως δασκάλα γιόγκα όλα αυτά τα 12 χρόνια που διδάσκω πιστεύω όλο και περισσότερο ότι η πρακτική της γιόγκα έχει καλύτερο αποτέλεσμα όταν είσαι φιλόξενος. Οτιδήποτε ξένο, καινούριο, διαφορετικό να το καλοδέχεσαι, να πιάνεις τον παλμό του, να βρίσκεις τρόπο να σε εμπνέει και να σε εξελίσσει.
Να είσαι φιλόξενος με το στρωματάκι σου, με την πρακτική σου, με τον δάσκαλό σου. Αυτό το καλοκαίρι, είναι αφιερωμένο στη φιλοξενία. Το καλοκαίρι της πανδημίας όπου οι καταστάσεις μας θέλουνε να κλεινόμαστε στα σπίτια μας, στις σκέψεις μας, στις αγωνίες μας, ας είμαστε φιλόξενοι και ανοιχτοί.
Να θυμάσαι πάντα, ότι και να γίνει η γη θα συνεχίζει να γυρίζει και εμείς να χορεύουμε πάνω της. Να είσαι φιλόξενος! Να εμπνέεις και να εμπνέεσαι! Να φτάσεις εκεί που η ψυχή σου θα είναι ευτυχισμένη.
Νικολίνα Σαμαρά, δασκάλα γιόγκα
