Ο Thijme Termaat αποφάσισε καιρό πριν ότι θα ήταν καλύτερο να μην οδηγεί αμάξι επειδή ο νους του περιπλανιόταν πολύ. Ήθελε να γίνει καλλιτέχνης, αλλά παράτησε την σχολή σχεδίου μετά από 2 μήνες, όταν συνειδητοποίησε ότι δεν αυτή δεν θα τον οδηγούσε στην ελευθερία που λαχταρούσε.
Ζώντας σε ένα σπίτι, σε μια μικρή αγροτική πόλη στην Ολλανδία, ο Termaat έμαθε μόνος του να ζωγραφίζει – όχι με βιβλία ή καθοδηγητικά βίντεο, αλλά μέσω προσπάθειας και πειραματισμού. Και μετά δημιούργησε ένα καταπληκτικό βίντεο.
Advertisment
Στην αρχή φαίνεται απλώς να είναι ένα stop-motion βίντεο που δείχνει τον εαυτό του να ζωγραφίζει (κάτι που θα ήταν και πάλι εντυπωσιακό, καθώς αυτό το είδος απαιτεί μία χρονοβόρα, κουραστική διαδικασία). Αλλά μετά από λίγα λεπτά παρακολούθησης του βίντεο, ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι τελικά παρακολουθεί κάτι τελείως διαφορετικό· και κάπως έτσι καταλαβαίνουμε γιατί ο νους του Termaat αποσπάται τόσο συχνά ενώ οδηγεί. Σε μια συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Jonathan Zap, ο Termaat περιέγραψε γιατί και πώς δημιούργησε το βίντεο:
«Η έμπνευση για τη δημιουργία του βίντεο σχετίζεται άμεσα με τo παλαιότερο έντονο ενδιαφέρον μου για την αλήθεια και τη σύνδεσή της με τον ψυχικό κόσμο. Όλη η ταινία είναι γεμάτη ψευδαίσθηση, φαντασία και μεταμόρφωση.
Ο χρόνος επιταχύνεται και επιβραδύνεται, οι πίνακες φαίνεται να είναι ξαφνικά 3D και εκείνη τη στιγμή που νομίζεις ότι βλέπεις μια ψευδαίσθηση, ένα άλλο στρώμα ψευδαίσθησης προστίθεται και ξετυλίγεται. Είναι σαν μια διαδρομή με το τρενάκι του λούνα παρκ μέσα από το νου μου. Το βίντεο μιμείται ακριβώς αυτό, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα στον ψυχισμό και στις αισθήσεις της πραγματικότητας.
Advertisment
Μου πήρε σχεδόν 3 χρόνια να το ολοκληρώσω. Το έφτιαξα εντελώς μόνος μου, χωρίς κάποια βοήθεια και χωρίς σενάριο. Αποτελεί έναν συνδυασμό time-lapse και stop-motion, απλώς σταθερές εικόνες χωρίς ψηφιακά εφέ. Για την ακρίβεια, κάποιος θα μπορούσε να είχε φτιάξει μια τέτοια ταινία εκατό χρόνια πριν.
Με την πρόθεση να φτιάξω ένα βίντεο που να αναπαριστά αυτές τις θολές διακρίσεις ανάμεσα στην πραγματικότητα και την εμπειρία, άρχισα απλώς να εργάζομαι αργά προς το τέλος του φιλμ, καρέ το καρέ. Κάποια καρέ που έπαιρναν μέρες για να τα δημιουργήσω. Αν προσέξετε προσεκτικά μπορείτε να αντιληφθείτε ότι τα μαλλιά μου μακραίνουν λίγο μέχρι να φτάσει η ταινία στο τέλος της».
Πηγή:
www.upworthy.com/self-taught-artist-time-lapse-painting
