Μετράμε τις τελευταίες μέρες του 2020. Μία εντελώς αναπάντεχη χρονιά, όπου ο κόσμος άλλαξε με τρόπους που δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε. Θα σκέφτεστε κι εσείς, όπως κι εμείς «Γιατί δεν έχει τελειώσει ακόμα;».
Για πολλούς, ο Δεκέμβρης κάθε χρονιάς είναι συνήθως μια περίοδος ενδοσκόπησης. Με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο αυτό τον καιρό, ο Δεκέμβρης του 2020, παρουσιάζει περισσότερο από ποτέ την ιδανική ευκαιρία για αυτή την ενδοσκόπηση.
Advertisment
Ναι, αυτή η χρονιά ήταν λιγότερο από ιδανική με πολλούς τρόπους. Αλλά ποια είναι τα μαθήματα που διδαχθήκαμε από την πανδημία, που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε;
Τα 5 καλύτερα μαθήματα που πήραμε από το 2020
Μάθημα πανδημίας 1ο: Η υγεία είναι πλούτος
Το είχαμε ακούσει πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά ο νέος ιός αποτέλεσε ένα δείγμα του πόσο πραγματικά πολύτιμη είναι η υγεία η δική μας και των αγαπημένων μας. Ίσως μάλιστα και ο φόβος της μόλυνσης να μας οδήγησε στο να κάνουμε γενικά πιο υγιεινές επιλογές. Επίσης, λόγω των μέτρων προστασίας κατά του κορονοϊού, φάνηκε πως και οι υπόλοιπες ιώσεις δεν μεταδίδονται με την ίδια ευκολία.
Όπως κι αν αντιδράσατε τελικά στο φόβο της πανδημίας, ένα πράγμα είναι βέβαιο: ότι η ολιστική υγεία και οι πρακτικές ευεξίας ήρθαν για να μείνουν και φυσικά να μας θυμίζουν πόσο πολύτιμη είναι η συνολική υγεία.
Advertisment
Μάθημα πανδημία 2ο: Η βαρεμάρα είναι χρήσιμη
Πόσο καιρό είχατε να νιώσετε ότι δεν έχετε να κάνετε απολύτως τίποτα; Οι κανονικοί μας ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι που δεν έχουμε χρόνο συνήθως να νιώσουμε ότι βαριόμαστε, είχαμε σχεδόν ξεχάσει πώς είναι να το νιώθει κάποιος αυτό. Όμως, καλώς ή κακώς, η πρώτη καραντίνα μας έφερε σε αυτή την κατάσταση και μας ξύπνησε παιδικές αναμνήσεις.
Ως κοινωνία, έχουμε εξελιχθεί στο να πιστεύουμε ότι η βαρεμάρα στη ζωή πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος. Όμως όπως τονίζουν συγγραφείς και ειδικοί, η στιγμή αμέσως μετά την συνειδητοποίηση της βαρεμάρας μπορεί να είναι μια στιγμή αυτο-ανακάλυψης και χαράς. Ο ελεύθερος, φαινομενικά βαρετός χρόνος, μπορεί αμέσως μετά να διοχετευτεί σε κάτι πολύ δημιουργικό για την προσωπική μας εξέλιξη.
Μάθημα πανδημίας 3ο: Η ευγνωμοσύνη ένα απαραίτητο εργαλείο μας
Η ευγνωμοσύνη ήταν ίσως μία από τις πιο συχνά προτεινόμενες πρακτικές διατήρησης της ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Και δικαίως. Βλέποντας ότι έχουμε την υγεία μας, την οικογένεια και τους φίλους μας, αλλά και ένα ασφαλές καταφύγιο, δεν μπορούμε παρά να νιώθουμε ευγνώμονες.
Εντούτοις, υπάρχει κάτι παραπάνω που προσφέρεται μέσα από την ευγνωμοσύνη και συνήθως δεν το αναγνωρίζουμε. Οι νευροεπιστήμονες και οι πρόσφατες έρευνες ψυχολόγων απέδειξαν ότι η ευγνωμοσύνη είναι ένα «επουλωτικό» συναίσθημα και έχει την ικανότητα να αναπρογραμματίζει τους νευρώνες μας για καλύτερη υγεία.
Μάθημα πανδημίας 4ο: Η επαφή είναι ζωή
Η επαφή, η σύνδεση είναι θεμελιώδη εργαλεία επιβίωσης. Για την ακρίβεια, η αίσθηση του ανήκειν και η συνεκτικότητα ως κοινωνία έχει επιτρέψει στην ανθρωπότητα να ακμάσει και να επιβιώσει καλύτερα σε σύγκριση με άλλα είδη σε αυτό τον πλανήτη.
Η καραντίνα μας στέρησε και ακόμα μας στερεί τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Το «κανονικό» που είχαμε συνηθίσει (πάρτι, διακοπές, συναθροίσεις) δεν θα είναι η νόρμα για πολύ καιρό ακόμα. Αν και η ψηφιακή σύνδεση έγινε γρήγορα το νέο «κανονικό», η απουσία της αυθεντικής, πραγματικής αλληλεπίδραση μας έχει επιτρέψει να της δώσουμε μια άλλη αξία.
Μάθημα πανδημίας 5ο: Τα θολά όρια ανάμεσα στην εργασία και στο σπίτι είναι παγίδα
Η τηλεργασία ήταν μάλλον η δεύτερη πιο δημοφιλής λέξη για το 2020. Ποιες όμως ήταν οι επιδράσεις της; Τα όρια ανάμεσα στην εργασιακή και την οικογενειακή/ προσωπική ζωή γίνονται ολοένα και πιο θολά αφού πρώτα απ’ όλα δεν αλλάζουμε περιβάλλον κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Οι εργαζόμενοι άρχισαν να μπερδεύουν, να συγχέουν τις ώρες και τα ωράρια, η προηγούμενη ρουτίνα χάθηκε και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να διατηρήσει κανείς ένα κάποιο πρόγραμμα. Η απόδοση άρχισε να επηρεάζεται και το άγχος έφτασε στα ύψη.
Ο κόσμος άρχισε να αναρωτιέται πότε θα πρέπει να «αποσυνδέεται» από την εργασία και να αντισταθεί στην παρόρμηση να ελέγξει εκείνο το τελευταίο mail; Αυτό θα μπορούσε να οριστεί ως το burnout της πανδημίας.
Μπορεί αυτά τα μαθήματα να τα πήραμε με αρκετά σκληρό και απροσδόκητο τρόπο, αλλά μας ανοίγουν πολλές διαδρομές που οδηγούν σε προσωπική εξέλιξη. Μπορεί δηλαδή να ήταν δύσκολα, αλλά αποτελούν έναν πολύτιμο θησαυρό, αν τα αναλογιστούμε και τα νοηματοδοτήσουμε με τέτοιο τρόπο.
