Ποτέ δεν είσαι μόνος. Δίπλα σου είναι εκείνο το βάζο με τα λουλούδια που ποτέ δεν πρόσεξες…

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι. Ακόμα και αν δεν έχουμε πάντοτε ανθρώπους δίπλα μας. Πάντα υπάρχουν πράγματα που βρίσκονται δίπλα μας,

Ποτέ δεν είσαι μόνος. Δίπλα σου είναι εκείνο το βάζο με τα λουλούδια που ποτέ δεν πρόσεξες...

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είμαστε μόνοι. Ακόμα και αν δεν έχουμε πάντοτε ανθρώπους δίπλα μας. Πάντα υπάρχουν πράγματα που βρίσκονται δίπλα μας, τα οποία μπορούν να κραυγάσουν περισσότερο από μία ανθρώπινη φωνή η οποία αν και ηχεί, να είναι και πάλι κενή.

Πάντα έχουμε κάτι δίπλα μας, ακόμα και αν δεν το βλέπουμε.

Advertisment

Δεν είσαι ποτέ σου μόνος. Συντροφιά σου είναι σήμερα το φλιτζάνι με το τσάι ή τον καφέ και τα βουτήματα. Και άψυχα που είναι, συντροφιά σου κρατάνε. Παρέα κρατάει στα χέρια μας και αυτό το φλιτζάνι, τα μεταφέρει και τα κουνάει πάνω-κάτω, να σπάει η ανία.

Δεν είσαι ποτέ σου μόνος. Δίπλα σου είναι η θάλασσα, ο ήλιος, οι αχτίδες του φωτός, τα δέντρα. Τα πουλιά με το γλυκιά τους φωνή που ομορφαίνει και εξανθρωπίζει την πλάση.

Δεν είσαι ποτέ σου μόνος. Στην άκρη του κρεβατιού υπάρχει κάποιο σταυρόλεξο ή βιβλία που ξέχασες. Και συντροφιά μεγαλύτερη από βιβλίο δεν υπάρχει. Κόσμος, αιώνες ολόκληροι, ψυχές άυλων πια ανθρώπων κλεισμένες σε λίγες σελίδες. Κάθε σελίδα σου μιλάει, κάθε σελίδα σε παρασέρνει σε έναν καινούργιο κόσμο. Και ποτέ δεν είναι μόνος εκείνος που βρίσκεται δίπλα σε βιβλία, σε έναν κόσμο γεμάτο χρώμα, ανθρώπους, φωνές που ουρλιάζουν μέσα σε γεμάτες με λέξεις σελίδες.

Advertisment

Δεν είσαι ποτέ σου μόνος. Η αγαπημένη σου ταινία σε περιμένει, έχει πολύ καιρό να τη δεις. Πάντοτε σε κάνει να γελάς, όπως την πρώτη φορά, δε σε έχει ξεχάσει ακόμα και αν έχεις να τη δεις μήνες.

Δεν είσαι ποτέ σου μόνος. Δίπλα σου είναι εκείνο το βάζο με τα λουλούδια –ποτέ σου δεν το πρόσεξες, αλήθεια; Μίλησε στα λουλούδια, βάλε τους λίγο νερό, συντροφιά είναι πολύχρωμη και γεμάτη αγάπη και ας μην το έχεις δει.

Δεν είσαι ποτέ σου μόνος. Δίπλα σου είναι τετράδια και μαρκαδόροι. Ποτέ σου δεν έγραψες, ποτέ σου δε ζωγράφισες ούτε μία απλή βάρκα ή ένα σπίτι.

Ποτέ κανείς δεν είναι μόνος. Δίπλα του πολλοί συνοδοιπόροι, ακόμα και χωρίς ανθρώπινη φωνή.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

…Φλούδες μανταρίνι
«Το 2013 πέθανα και ξαναγεννήθηκα» | Μαθήματα ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη
«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση