Κάπου μέσα μας γνωρίζουμε, πως ο καθένας είναι μοναδικός και ιδιαίτερος και ο κάθε άνθρωπος έχει την αποστολή του σε αυτή τη ζωή. Συχνά όμως, χάνουμε την πίστη μας σ’ αυτήν την αλήθεια και δημιουργείται η εσωτερική αμφιβολία για το κατά πόσο έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε όνειρα ή να πιστεύουμε στο δικό μας, στο προσωπικό μας όνειρο.
Κάπως έτσι λοιπόν, χάνουμε την επαφή με την εσωτερική μας αλήθεια και μένουμε περισσότερο συνδεδεμένοι με τον εξωτερικό κόσμο. Δυστυχώς αν «κολλήσουμε», μπορεί να περάσει μεγάλο μέρος της ζωής ή και ολόκληρη η ζωή μας σ’ αυτή την «υπνωτική κατάσταση». Τελικά, ακόμη κι αν έχουμε πετύχει για τον κόσμο ή την κοινωνία, μέσα μας θα παραμένει ένα ανεκπλήρωτο κενό.
Advertisment
Τα συστατικά της αληθινής ζωής είναι η αποδοχή, η αγάπη του εαυτού, η τόλμη και η ανάληψη καθημερινής δράσης προς την κατεύθυνση του προσωπικού ονείρου. Η ζωή αποκτάει το νόημα που της δίνουμε εμείς! Αρκεί να πιστέψουμε μ’ όλη μας την διάνοια και όλη μας την καρδιά, πως έχουμε την δύναμη και το δικαίωμα για να ζήσουμε την ζωή που θα ανταποκρίνεται στην δική μας μοναδική φύση. Για να ανακαλύψουμε τι πραγματικά έχει αξία για μας και να ξεχωρίσουμε το αληθινό μας μονοπάτι, χρειάζεται να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Η αυτογνωσία συνδέεται με την παρατήρηση και γνώση της αναπνοής.
Η αναπνοή ακολουθεί το νου και το αντίστροφο. Η σκέψη μεταβάλει τον ρυθμό της αναπνοής μας. Η αναπνοή είναι ο άρχων του νου έτσι ώστε όταν μαθαίνουμε να συνδεόμαστε με την αναπνοή μας, διαμορφώνουμε πιο συνειδητά την πραγματικότητά μας.
Όταν έχουμε ένα δίλλημα, όταν βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι ή ακόμα και όταν αναρωτιόμαστε σιωπηλά τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε, μπορούμε να πάρουμε την απάντηση κάνοντας την σύνδεση με την αναπνοή μας.
Advertisment
Είναι σημαντικό να βρούμε ένα ήσυχο μέρος, να μείνουμε σε ακινησία και να χαλαρώσουμε το σώμα μας, για να μπορούμε να αποκτήσουμε άμεση επαφή με την αναπνοή μας και να μην μας αποσπούν εξωτερικά ερεθίσματα. Μένουμε για λίγα λεπτά σ’ αυτή την ησυχία και συνδεόμαστε με την αναπνοή μας , όποτε ο νους «φεύγει», τον γυρίζουμε πίσω στην παρατήρησή της.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να παρατηρήσουμε την αναπνοή μας, όπως για παράδειγμα να συγκεντρωθούμε στην αίσθηση του αέρα στο εσωτερικό της μύτης ή να φανταστούμε την αναπνοή σαν κυματισμό και να δώσουμε σ’ αυτόν τον κυματισμό νοητικά μία μορφή ή ένα σχήμα. Άλλος τρόπος σύνδεσης με την πηγή της ζωής, είναι να ακούσουμε τον ήχο της αναπνοής .Η προσπάθειά μας πρέπει να κατευθύνεται στο να κάνουμε την αναπνοή μας αθόρυβη, να μην μπορούμε να την ακούσουμε και τον κυματισμό της πολύ μικρό, πολύ χαμηλό, να αναπνέουμε δηλαδή πολύ ελαφριά και ήσυχα.
Αφού έχουμε πετύχει την χαλάρωση και τον ησυχασμό της αναπνοής, θέτουμε νοητικά το ερώτημα που μας απασχολεί και πλάθουμε τα διάφορα φανταστικά σενάρια. Μπορούμε για παράδειγμα να φτιάξουμε νοητικές εικόνες βάζοντας τον εαυτό μας σε διάφορες καταστάσεις.
Στις νοητικές εικόνες ή σκέψεις όπου η αναπνοή θα παραμένει ατάραχη, σταθερή, ήσυχη και ατόφια, θα έχουμε μια σημαντική ένδειξη ότι βρισκόμαστε κοντά στην δική μας αλήθεια και στο μονοπάτι μας. Αντίθετα όταν μια σκέψη ταράζει την αναπνοή μας και την βγάζει εκτός ρυθμού, κάνοντάς την ακατάστατη υποδεικνύει πιθανότατα ότι, αυτό που σκεφτόμαστε δεν το επιθυμεί ο αληθινός μας εαυτός.
Φυσικά αυτή η πρακτική χρειάζεται τακτική εξάσκηση. Όσο περισσότερο εξασκούμαστε στην επίγνωση της αναπνοής, τόσο πιο κοντά θα ερχόμαστε στον εαυτό μας, στο καθαρό μας μονοπάτι, αυτό που κρατά στην πορεία του την δημιουργικότητα, την έμπνευση για την ζωή και την περιπέτεια.
- Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά να αναπνεύσουν σωστά - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- Υπέρπνοια: Πώς η πρόσληψη μεγάλης ποσότητας αέρα βλάπτει τον οργανισμό όπως η υπερφαγία - 29 Μαρτίου 2022
- Πώς να «βγούμε» από το αδιέξοδο του νου, της κακής διάθεσης και της αρνητικότητας – Η σημασία της αναπνοής - 8 Σεπτεμβρίου 2021
