Είναι μόλις 13 ετών και φέτος το καλοκαίρι ολοκλήρωσε την Α’ Γυμνασίου, όμως κατάφερε να πρωτεύσει στον 17ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό μεταξύ άλλων συμμετεχόντων της ηλιακής της ομάδας. Ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε και πραγματοποιήθηκε από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος με αφορμή τον εορτασμό των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.
Η Ματίνα Δατσέρη αγαπά τη λογοτεχνία και λατρεύει τα ιστορικά βιβλία, αλλά και τα έργα του Βιζυηνού και του Καβάφη. Η ίδια μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και περιέγραψε πώς το διάβασμα και η γραφή την βοήθησαν να νιώθει ελεύθερη εν μέσω της περιοριστικής καραντίνας.
Advertisment
«Ήταν μια δύσκολη χρονιά που αναγκαστήκαμε να την περάσουμε μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή. Νομίζω, όμως, ότι ταξίδια μπορεί να κάνει κανείς τόσο με την σκέψη όσο και με τη φαντασία. Εγώ τουλάχιστον έτσι προσπάθησα να ταξιδέψω και σε αυτό με βοήθησε το διήγημα που έγραψα. Εξαιτίας αυτού, κατάφερα αρκετές στιγμές να ξεχάσω τη μουντή καθημερινότητα», δήλωσε η 13χρονη Μαρίτα.
Οι καθηγήτριές της – Μαρία Μάρκου και Χαρίκλεια Πεδιαδίτου – ήταν εκείνες που παρότρυναν την ταλαντούχα μαθήτρια να συμμετέχει στο διαγωνισμό, ενώ η έμπνευση για το διήγημα ήρθε από μια εργασία που είχε ήδη εκπονήσει για το μάθημα των Νέων Ελληνικών, αλλά και τα πορτρέτα των ηρώων της Επανάστασης που βρίσκονται στους διαδρόμους του σχολείου της.
Η ίδια περιγράφει την πλοκή: ««Στο διήγημά μου τα πορτραίτα των ηρώων του 1821 ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μου. Είναι ζωντανοί, στέκονται μπροστά μου και συνομιλούν μαζί μου. Περιγράφω όσα μου λένε. Με παραπέμπουν ο ένας στον άλλον και από τα απομεινάρια της μάχης στο Σούλι, βρίσκομαι στη θάλασσα και τον Κανάρη και αμέσως μετά δίπλα στον Κολοκοτρώνη και την Μαντώ Μαυρογένους που κοιτάζει τον Υψηλάντη. Περιγράφω όσα βλέπω και ακούω δίπλα τους. Δίπλα στους ήρωες του 1821 που πολέμησαν για το ιδανικό της ελευθερίας, χωρίς να υπολογίσουν το κόστος».
Advertisment
Η νεότερη ιστορία, δηλώνει η ίδια, αποτελεί μία από τις αγαπημένες της ιστορικές περιόδους. Είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένη με τους ήρωες του 1821, αλλά δεν αντιλαμβάνεται να συμβαίνει το ίδιο και στους ανθρώπους γύρω της. «Νιώθω ότι οι νέες γενιές, τους έχουμε ξεχάσει. Ότι δεν τους τιμάμε όσο θα έπρεπε, αν σκεφτούμε πόσο σπουδαίο ήταν αυτό που εκείνοι μας χάρισαν», λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως αν οι ήρωες αυτοί έβλεπαν τη σημερινή μας κατάσταση δεν θα ήταν μάλλον και πολύ ευχαριστημένοι.
Πριν από μόλις λίγες μέρες πληροφορήθηκε ότι κέρδισε στο μεγάλο διαγωνισμό και χάρηκε ιδιαίτερα σκεπτόμενη πως «κάποιοι άνθρωποι, βρήκαν ενδιαφέρον αυτό που εγώ αγάπησα και έγραψα με ενθουσιασμό». Παράλληλα, δεν ξεχνά να ευχαριστήσει δημοσίως την οικογένεια και τις καθηγήτριές της που την στήριξαν σε αυτό το εγχείρημα.
Ποια είναι τα μελλοντικά της όνειρα; Θέλει να συνεχίσει να γράφει και μια μέρα να μεταφράσει και Άμλετ. Υπενθυμίζει σε εμάς τους μεγάλους ότι πέρα από τον σχολικό εκφοβισμό ή τη βία που μπορεί να εμφανίζονται στα σχολεία, υπάρχουν και τα βιβλία, η γνώση, η φιλία και τα ιδανικά.
Κλείνει λέγοντας πως «Το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε και που είναι αυτό που μας εμπνέει το ιδανικό της ελευθερίας, είναι ότι μέσα από ένα βιβλίο ή το γράψιμο, ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Δεν αλλάζει με το πείραγμα, ή με την προσπάθεια να γίνει κάποιος αγαπητός ή αρεστός σε όλους».
Η ίδια συνέδεσε τον αγώνα των ηρώων του 1821 με την αδιάκοπη προσπάθεια που καταβάλλουν οι λαοί για την ελευθερία. «Αν επικεντρωθούμε στη γνώση, τα βιβλία και τα θρανία, ίσως αντιληφθούμε ότι αυτός είναι ο τρόπος για να δώσουμε τη νέα μας μάχη για την ελευθερία, ακόμη και απέναντι στην πανδημία» και παραπέμπει στο Γιώργο Σεφέρη: «Κοινό του λαού είναι ο αγώνας για την ελευθερία».
Πηγή:
Με πληροφορίες από protothema.gr
