Οι περισσότεροι σκεφτόμαστε τη δουλειά μας ως ένα σημείο αναφοράς από το οποίο καθορίζονται πολλά πράγματα. Ειδικά, στις δύσκολες εποχές που ζούμε, πολλοί δεν μπορούν καν να σκεφτούν πως θα χάσουν τη δουλειά τους. Είναι όμως ακριβώς έτσι, στην πραγματικότητα; Μήπως τελικά μια απόλυση δεν σημαίνει αναγκαστικά πως είναι μια απώλεια;
Ο Αρσένης Πασχόπουλος μας μιλάει στο 6ο επεισόδιο της εκπομπής Book For Thought για το βιβλίο του “Ευτυχώς με απέλυσαν” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και δίνει μια διαφορετική και άκρως ενδιαφέρουσα ματιά στο κομμάτι της εργασίας και πόσο εκείνη συνδέεται με την προσωπική μας ευτυχία.
Advertisment
Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη
– (Α.Σ) Καλώς ήρθατε σε άλλη μια εκπομπή της Εναλλακτικής Δράσης Book for thought. Είμαι ο Αθανάσιος Στεργίου και όπως πάντα κοντά μου η Ιωάννα Νάσσου.
Advertisment
– (Ι.Ν) Χαίρετε και καλώς ήρθατε στην εκπομπή μας.
– (Α.Σ) Σήμερα έχουμε κοντά μας τον συγγραφέα Αρσένη Πασχόπουλο.
– (Ι.Ν) Το βιβλίο του Αρσένη Πασχόπουλου έχει τίτλο «Ευτυχώς με απέλυσαν» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.
– (Α.Σ) Κύριε Πασχόπουλε, καλώς ήρθατε στην εκπομπή.
– (Α.Π) Καλησπέρα.
– (Α.Σ) Κανονικά συνηθίζουμε να αρχίζουμε με κάποιες προσωπικές ερωτήσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος του βιβλίου σας είναι τόσο προκλητικός που δεν θα αντισταθώ στον πειρασμό. Μπορείτε να μας διηγηθείτε εν συντομία την πορεία της ζωής σας μέχρι και τη συγγραφή αυτού του βιβλίου;
– (Α.Π) Η πορεία της ζωής μου είναι η συγγραφή αυτού του βιβλίου, όπως ίσως γνωρίζετε. Να ξεκινήσω από μια αποτυχία στις Πανελλήνιες το 1983, μετά 2 χρόνια σε σχολές όπου μάθαινα προγραμματισμό και ήταν κάτι που ανακάλυψα ότι δεν μου πήγαινε καθόλου, δεν ήταν δημιουργικό. Στρατός 2 χρόνια και μετά με ένα μικρό σπρώξιμο από τη μητέρα μου κολλέγιο 4 χρόνια, 2 χρόνια στη μία και μοναδική ευτυχώς δουλειά που δεν μου άρεσε, μεταπτυχιακά, και μετά από το ’96 μέχρι το 2007 Εισηγητής σε κολλέγια μάρκετινγκ, διαφήμιση, digital. Από το 2007 μέχρι το 2011 σε μια πολυεθνική, όπου το 2011 ήρθε και η καθοριστική απόλυση, η οποία μου έδωσε ένα γερό σπρώξιμο για να κάνω αυτό που ήθελα, αυτό που μου άρεσε, που ονειρευόμουν. Ένα digital agency το οποίο έχω μέχρι και σήμερα.
– (Α.Σ) Οπότε κάποια στιγμή ήρθε αυτή η απόλυση και από ό, τι έχουμε δει και σε άλλες σας συνεντεύξεις κάτι έγινε εκεί πέρα. Ενώ πολλοί άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται, να στενοχωριούνται με ένα τέτοιο γεγονός στη ζωή, εσείς φαίνεται ότι το διαχειριστήκατε με έναν διαφορετικό τρόπο. Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
– (Α.Π) Για να είμαστε δίκαιοι, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η δική μου απόλυση δεν ήταν και οι χειρότερες. Ήταν βέβαια σε μια δύσκολη εποχή, είχαμε μπει στην κρίση, όμως το digital είχε αρχίσει να μπαίνει στη ζωή μας και στη ζωή των επιχειρήσεων. Άρα εγώ έχοντας κι ένα υπόβαθρο – γιατί το πρώτο βιβλίο digital marketing για το ηλεκτρονικό εμπόριο το έγραψα το 1999 – ασχολιόμουν με το θέμα του digital αρκετά χρόνια. Ήρθε λοιπόν αυτή η απόλυση πάνω στη στιγμή που το digital στην Ελλάδα άνθιζε. Βέβαια, μια απόλυση είναι μια απόλυση. Είσαι βολεμένος σε μια πολυεθνική, έχεις έναν καλό μισθό, τα πας καλά με τους συναδέλφους σου, το αντικείμενο είναι ok, οπότε είναι δύσκολο να ξεκουνήσεις, αν θέλετε, και να πάρεις μια απόφαση να τα παρατήσεις μόνος σου όλα αυτά για να κυνηγήσεις το όνειρό σου. Οπότε η απόλυση ήρθε σαν μια γερή κλωτσιά, ένα τράνταγμα του αφού θέλεις να κάνεις άλλα πράγματα, γιατί δεν τα κάνεις; Έτσι ξεκίνησε το όμορφο ταξίδι της δικής μου εταιρείας, η οποία μέχρι και σήμερα με κάνει χαρούμενο αν μη τι άλλο, γιατί χαίρομαι την κάθε μέρα μου επειδή κάνω δημιουργικά πράγματα και κάνω αυτό που μου αρέσει. Αυτό που γράφω στο βιβλίο «τη Δευτέρα το πρωί πηγαίνω χαρούμενος στη δουλειά».
– (Ι.Ν) Τι χρειάζεται πιστεύετε για να δει κάποιος τη θετική πλευρά των πραγμάτων όπως κάνατε εσείς σε αυτή την περίπτωση; Να βρει τη δύναμη ουσιαστικά να προχωρήσει, να εξελιχτεί;
– (Α.Π) Αυτό είναι σε μεγάλο μέρος κομμάτι του χαρακτήρα κάποιου. Υπάρχουν οι αισιόδοξοι, υπάρχουν οι υπεραισιόδοξοι, υπάρχουν και οι απαισιόδοξοι. Το να είσαι απαισιόδοξος σίγουρα δεν βοηθά. Το να έχεις αυτοπεποίθηση και να την έχεις καλλιεργήσει, επίσης βοηθά. Το να είσαι και λίγο προετοιμασμένος, γιατί αν μη τι άλλο τα τελευταία 12 χρόνια η οικονομική κρίση και ο κορωνοϊός έχουν σίγουρα βάλει στο μυαλό μας πως τίποτα δεν είναι σταθερό. Τα πράγματα αλλάζουν, μπορεί να αλλάξουν δραματικά, άρα μια προετοιμασία για το αν κάτι πάει στραβά, επίσης σίγουρα βοηθά. Αλλά νομίζω το σημαντικότερο από όλα είναι να έχεις έναν στόχο, να έχεις καταλάβει τι χρειάζεται για να τον πετύχεις σε καθημερινή βάση, τι θυσίες πρέπει να κάνεις, τι skills πρέπει να έχεις, πώς πρέπει να κινηθείς, έτσι ώστε όταν έρθει αυτή η άσχημη στιγμή να έχεις μια προετοιμασία και ένα πλάνο. Αλλά η διάθεση παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, το να θες να το δεις θετικά.
– (Α.Σ) Κύριε Πασχόπουλε, μιλήσατε και για το κομμάτι της αυτοπεποίθησης. Αυτό είναι κάτι έμφυτο ή είναι κάτι το οποίο χτίζεται;
– (Α.Π) Σίγουρα χτίζεται. Εγώ χτίζω την αυτοπεποίθησή μου ακόμα και στα πενήντα κάτι μου. Η αυτοπεποίθηση χτίζεται με μικρές νίκες οι οποίες σιγά σιγά μεγαλώνουν. Σίγουρα βοηθά η οικογένεια, οι φίλοι, δεν κάνουμε παρέα με τοξικούς ανθρώπους, δεν κάνουμε παρέα με ανθρώπους που μας ζηλεύουν, δεν κάνουμε παρέα με ανθρώπους οι οποίοι δεν λένε ένα μπράβο. Επίσης, η αυτοπεποίθηση χτίζεται με την προσπάθεια. Θα πρέπει ό, τι και να κάνεις – από ένα σπορ ως και τη δουλειά σου – να προσπαθείς πάντα να βάζεις τον καλύτερό σου εαυτό και να πετυχαίνεις μικρές νίκες, οι οποίες σιγά σιγά θα σε ανεβάσουν. Κι έτσι αποκτιέται η αυτοπεποίθηση.
– (Α.Σ) Αυτές είναι πολύ χρήσιμες συμβουλές και ενδεχομένως αρκετοί άνθρωποι να μπορούν να επωφεληθούν από αυτές. Κύριε Πασχόπουλε, επειδή όντως υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που βρίσκονται στην ανεργία ή μπορεί να προκύψει και σίγουρα όλα αυτά ενδεχομένως αποτελούν και συμβουλές προς αυτούς, θα θέλατε να μεταδώσετε κι ένα περαιτέρω νόημα, ένα περαιτέρω μήνυμα για όλη αυτή την κατάσταση που βιώνουμε;
– (Α.Π) Θα έλεγα ότι θα πρέπει κάποιος να ξεκινήσει από κάτι πολύ σημαντικό: τις σκέψεις που κάνει. Οι σκέψεις που κάνει δεν πρέπει να είναι αρνητικές. Ειδικά το βράδυ πριν πέσει για ύπνο και το πρωί όταν σηκωθεί. Αν κάνει αρνητικές σκέψεις για το ότι «Άλλη μια μέρα στην ανεργία», «Άλλη μια μέρα που δεν ξέρω τι θα μου φέρει το μέλλον», «Άλλη μια μέρα που έχω δυσκολία στο να τα φέρω βόλτα», δεν θα πρέπει να τον παίρνει από κάτω. Όσο κι αν ακούγεται ρομαντικό ή δύσκολο, θα πρέπει το τέλος της ημέρας και η αρχή της ημέρας να μας βρίσκει με θετικές σκέψεις: «Ναι, θα τα καταφέρω», «Ναι, σήμερα θα είναι μια διαφορετική ημέρα», «Ναι, σήμερα θα κάνω ακόμα ένα βήμα για να εξασφαλίσω ότι μετά από Χ χρονικό διάστημα θα καταφέρω αυτό που θέλω». Γιατί αν αρχίσουμε με αρνητικές σκέψεις, εκεί χάνουμε το παιχνίδι. Το δεύτερο είναι η προετοιμασία σε πράγματα τα οποία χρειάζεται να κάνουμε για να πετύχουμε τον στόχο μας, είτε είναι να βρούμε μια δουλειά, είτε είναι να αλλάξουμε δουλειά, χρειάζεται να κάνουμε κάποια πράγματα. Αυτά μπορεί να είναι νέες δεξιότητες ή μπορεί να είναι η τόλμη του να φύγουμε από τη δουλειά που είμαστε ή να είναι η τόλμη του να πάμε να χτυπήσουμε εμείς μια πόρτα ενός εργοδότη στον οποίο θα θέλαμε να εργαστούμε και να του παρουσιαστούμε και να του πούμε «Καλημέρα, είμαι αυτός, έχω αυτές τις δεξιότητες, πιστεύω ότι θα σου είμαι χρήσιμος». Να κάνουμε μια παρουσίαση του εαυτού μας, να και η κάρτα μου, χωρίς να περιμένουμε εκείνη τη στιγμή ότι θα συμβεί κάτι.
– (Α.Σ) Άρα χρειάζεται και να τολμάμε, έτσι;
– (Ι.Ν) Κάθε εμπόδιο είναι για καλό.
– (Α.Π) Σε όλα χρειάζεται τόλμη. Στη δουλειά, στις σχέσεις.
– (Α.Σ) Έτσι ακριβώς.
– (Α.Π) Είναι το ήμισυ του παντός. Και το άλλο μισό είναι οι σκέψεις. Αν κάνουμε αρνητικές σκέψεις, αυτές οι σκέψεις μας καταβροχθίζουν και τελικά ό, τι και να κάνουμε βγαίνει αρνητικό. Και μια συνέντευξη να δώσουμε, αν η σκέψη μας είναι «Πάλι δεν θα τα καταφέρω, πάλι δεν θα πάρω τη δουλειά, κι αν δεν πάρω τη δουλειά θα μου συμβεί αυτό, εκείνο, το τρίτο», τότε ο αρνητισμός αυτός θα μας βγει και ναι, δεν θα πάρουμε τη δουλειά.
– (Ι.Ν) Το μήνυμα είναι επομένως θετική σκέψη.
– (Α.Π) Ξεκινά από θετική σκέψη, πηγαίνουμε στην προετοιμασία και καταλήγουμε στην τόλμη. Θα πρέπει να τολμήσουμε.
– (Α.Σ) Όπως είπε και ο κύριος Πασχόπουλος, με ένα κατάλληλο υποστηρικτικό δίκτυο.
– (Α.Π) Πολύ σημαντικό, γιατί κι εγώ στο παρελθόν είχα βρεθεί σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση και οι φίλοι οι οποίοι γνώριζα και επαγγελματικά βοήθησαν και ως δια μαγείας ξαφνικά βρέθηκα σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από αυτή που βρισκόμουν. Οι φίλοι και το περιβάλλον, η οικογένεια παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Την οικογένεια δεν τη διαλέγουμε, τους φίλους όμως τους διαλέγουμε και πρέπει να τους διαλέγουμε με προσοχή.
– (Α.Σ) Κλείνοντας κύριε Πασχόπουλε, ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε με το βιβλίο σας.
– (Α.Π) Όλα είναι δυνατά, θέλει τόλμη η ζωή σε όλα τα επίπεδα και θετική σκέψη. Πολύ σημαντικό, θετική σκέψη. Από εκεί ξεκινάνε όλα.
– (Α.Σ) Κυριε Πασχόπουλε, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ που ήσασταν μαζί μας.
– (Α.Π) Κι εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση.
– (Α.Σ) Ιωάννα, πού μπορούμε να βρούμε το βιβλίο;
– (Ι.Ν) Το βιβλίο του κυρίου Αρσένη Πασχόπουλου μπορούμε να το βρούμε από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
– (Α.Σ) Ευχαριστούμε πολύ Ιωάννα, ευχαριστούμε κι εσάς που ήσασταν μαζί μας σε ακόμα μία εκπομπή Book for thought και σας ευχόμαστε μια υπέροχη εβδομάδα.
