Μεγαλώσατε σε μία οικογένεια στην οποία τα είχατε όλα σε αφθονία; Μεγαλώσατε ως η πριγκίπισσα του μπαμπά και ως ο πρίγκιπας της μαμάς; Σας κακόμαθαν οι γονείς σας και τώρα που ενηλικιωθήκατε τα έχετε βρει σκούρα; Μη στεναχωριέστε, έτσι έχει μεγαλώσει η μισή ελληνική κοινωνία, είναι στη φιλοσοφία του Έλληνα να προσφέρει απλόχερα τα πάντα στα παιδιά του σαν να μην υπάρχει αύριο. Και φυσικά δεν πρόκειται για κάτι κακό αρκεί πάντα να συμβαίνει σε φυσιολογικά πλαίσια και να μην υπερβαίνει το μέτρο.
Aρκετοί νέοι στην ηλικία μας δυσκολεύονται πραγματικά στη ζωή τους ακόμα και σε απλά καθημερινά πράγματα κι αυτό γιατί είχαν μάθει να ακούνε από την οικογένειά τους σε όλα ναι. Όμως μεγαλώνοντας, ανακαλύπτουν ότι είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να βρουν κάποιον που να ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους. Με λίγα λόγια, η απομάκρυνση από το σπίτι σηματοδοτεί μια νέα αρχή στην οποία απαιτούνται πολλές θυσίες για να ορθοποδήσει κανείς, για να έρθει στα ίσα του όπως λέει και ο σοφός λαός.
Advertisment
Τα ελληνόπουλα ωριμάζουν ουσιαστικά, όταν φύγουν για πρώτη φορά από το σπίτι λόγω σπουδών, όπου αναμετρούνται για πρώτη φορά με τις δυνάμεις τους και τότε θα διαπιστώσουν αν είναι γεννημένοι για τα δύσκολα ή όχι. Αυτή η περίοδος είναι μια δύσκολη, μεταβατική περίοδος, η οποία όμως κρύβει πολλές εκπλήξεις ακόμα και για τους ίδιους. Αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να βάλουν ένα πλυντήριο με τα βρόμικα ρούχα τους, να πλύνουν μια στοίβα πιάτα στο νεροχύτη ή να μαγειρέψουν ένα γρήγορο φαγητό, αφού η περίοδος χάριτος έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί πια. Έτσι, εκτιμούν όλες τις μέχρι τότε εξυπηρετήσεις της μαμάς και αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολο είναι τελικά για κάποιον να είναι γονιός.
Μαζί με αυτές τις αλλαγές έρχονται και οι νέες παρέες, οι οποίες συνήθως στην αρχή ξεκινούν από μπουλούκι για να καταλήξουν αργότερα σε δύο τρία άτομα τα οποία εκτιμά συνήθως λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους, με τα οποία ταιριάζει και εν τέλει τα εμπιστεύεται περισσότερο από τα υπόλοιπα μέλη της παρέας. Εδώ ακούγονται και τα πρώτα κατηγορηματικά όχι. Δε θέλω για παράδειγμα να πάω να ακούσω και σήμερα ελληνικά στο ίδιο μαγαζί, βαρέθηκα πια, σκέφτομαι να μη σας ακολουθήσω ούτε σήμερα αλλά ούτε και τις επόμενες μέρες. Λέω να ξεκουραστώ λίγο βρε παιδί μου, να κοιμηθώ. Και κάπως έτσι, χαλάει η παρέα και κλείνεσαι σπίτι για καμιά εβδομάδα, έχοντας πέσει σε χειμερία νάρκη, αφού δεν έχεις τι να κάνεις πέρα από τη σχολή.
Η παρέα σου έχει κατεβάσει προς το παρόν ρολά. Εσύ όμως πώς το διαχειρίζεσαι αυτό το πρώτο όχι; Πέφτεις σε κατάθλιψη ή ψάχνεις για εναλλακτική λύση; Μία δεύτερη παρέα ίσως που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες που νιώθεις ότι πρέπει να καλύψεις ώστε να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου; Αυτό έχει άμεση σχέση βέβαια με το χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του καθενός και σίγουρα ο καθένας από εμάς θα αντιδρούσε με διαφορετικό τρόπο. Και κάπου εδώ ξεκινά η συζήτηση με τον εαυτό σου, η ενδοσκόπηση, όπως λέμε συχνά εμείς οι ψυχολόγοι.
Advertisment
Όπως και να έχει το πρώτο όχι πονάει πολύ, γιατί βαθιά μέσα σου γνωρίζεις ότι θα ακολουθήσουν και άλλα όχι κι ελλοχεύει ο κίνδυνος να νιώσεις ότι ενδεχομένως να μείνεις μόνος σου για τα επόμενα χρόνια της φοιτητικής σου ζωής.
Όμως, καλέ μου, ευαίσθητε φίλε δεν χρειάζεται να απογοητευτείς και να το πάρεις κατάκαρδα. Δεν έχεις κάνει κάτι εσύ που ενόχλησε ή ζημίωσε τους άλλους. Απλώς αυτή είναι η φύση των ανθρώπινων σχέσεων. Τη μία έχουν τα πάνω τους και την άλλη τα κάτω τους. Αυτός είναι ο κανόνας, δεν έχεις βάλει απαραίτητα το χεράκι σου εσύ ώστε να γίνουν χειρότερα τα πράγματα, δε γυρίζουν όλα γύρω από εσένα, ασχέτως βέβαια που οι γονείς σου μπορεί να σου είχαν δώσει μια τέτοια εσφαλμένη εντύπωση.
Σίγουρα όταν δεν έχεις αντιμετωπίσει ξανά ένα τέτοιου είδους «πρόβλημα » είναι δύσκολο τουλάχιστον στην αρχή να βρεις τη λύση του. Άλλωστε, μέχρι τώρα στη ζωή σου δε χρειάστηκε να λύσεις τέτοιους γρίφους. Είχες τους παιδικούς σου φίλους με τους οποίους γνωριζόσασταν από το δημοτικό, είχατε πολλά κοινά ενδιαφέροντα και δε μένατε ποτέ μόνοι. Είχατε πάντα ο ένας τον άλλο, στα καλά και στα κακά, στα εύκολα και στα δύσκολα. Αυτά ήταν που σας ένωσαν εν τέλει.
Όμως, τώρα στην καινούργια σου αρχή όλα φαίνονται διαφορετικά και δύσκολα. Πρέπει όμως κι εσύ να το δεις πιο χαλαρά. Δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου. Σίγουρα θα περάσουν από το μυαλό σου διάφορες ιδέες, όπως ας πούμε ότι η παρέα παρεξηγήθηκε για κάποιο λόγο που μάλλον εσύ δεν κατάλαβες ή ότι θέλουν να σε απομακρύνουν. Ενδέχεται να σε κυριεύσουν αισθήματα θλίψης, απογοήτευσης, ενοχής, αναξιότητας, να νιώσεις ότι πλήττεται η αυτοεκτίμησή σου, ότι δε σε θεωρούν τόσο καλό φίλο τους όσο νόμιζες, όμως πιθανότατα να μην ισχύει τίποτα από αυτά.
Ενδεχομένως οι φίλοι σου να κουράστηκαν όντως ή να τους τελείωσαν τα χρήματα και να ντράπηκαν να στο πουν γιατί δεν υπάρχει ακόμα μεγάλη οικειότητα αναμεταξύ σας, γνωρίζεστε μόνο λίγους μήνες.
Όντως, το πρώτο όχι είτε πρόκειται για σημαντικό είτε πρόκειται είτε για ασήμαντο λόγο, πονάει γιατί ως τώρα εισέπραττες μόνο ναι που σε επιβεβαίωναν ως άνθρωπο. Όμως, κάποτε θα συνέβαινε κι αυτό δε νομίζεις; Οπότε καλύτερα που συνέβη τώρα και είχες όλη την διάθεση να το διαχειριστείς όπως θεωρούσες εσύ σωστό. Να ωριμάσεις μέσα από αυτή τη διαδικασία, να ενηλικιωθείς και να καταλάβεις ότι δε γίνεται να κάνεις μία ζωή το δικό σου.
Είναι πια καιρός να λάβεις υπόψη σου και τους γύρω σου, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Δε γίνεται μια ζωή να περνάει πάντα το δικό σου, για να μη στεναχωρηθείς. Να χαλάτε χατίρια, να μαθαίνετε ανθρώπους, φίλοι μου. Εκεί βρίσκεται το νόημα. Η ζωή δεν περιλαμβάνει μόνο ναι και επιβεβαίωση, πολλές φορές έρχεσαι αντιμέτωπος με το όχι και την απόρριψη, γιατί έτσι είναι η ζωή, δύσκολη. Σε δοκιμάζει συνεχώς, σε καλεί, σου κλείνει διαρκώς παιχνιδιάρικα το μάτι.
Kι εσείς αγαπητοί γονείς, να προσπαθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο να μη κακομαθαίνετε τα παιδιά σας. Να τους βάζετε όρια και να τους λέτε που και που κανένα όχι για το καλό τους. Έτσι θα αναπτυχθούν υγιώς και δε θα ζοριστούν πολύ στη μετέπειτα ζωή τους, να τα σκληραγωγήσετε ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής. Να μη γίνουν εγωιστές και παρτάκηδες αλλά ευγενικά και φιλεύσπλαχνα, άξια μέλη μιας υγιούς κοινωνίας.
μαθησιακές δυσκολίες, με συμβουλευτική εφήβων, ενηλίκων αλλά και
ζευγαριών. Επίσης έχω ολοκληρώσει την εκπαίδευσή μου στη Συστημική Οικογενειακή θεραπεία. Αγαπώ το διάβασμα, τα ταξίδια και τις εκδρομές
με φίλους στη θάλασσα. Μου αρέσει πολύ να γράφω άρθρα και να
εκφράζω τις σκέψεις μου.
- Να μάθεις να φεύγεις χωρίς αποσκευές, χωρίς ενθύμια για το τέλος - 29 Σεπτεμβρίου 2022
- H επιλογή του δρόμου της μοναξιάς αποτελεί μια δύσκολη αλλά γενναία απόφαση… - 12 Αυγούστου 2022
- Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να φοβάσαι; Φυσικά και υπάρχει… το να μη ζεις! - 6 Απριλίου 2022
