Όσοι δε νοηματοδότησαν την ύπαρξή τους, συνηθίζουν να καθρεφτίζουν την αποτυχία στους γύρω τους. Για κάθε ματαίωση που βίωσαν και ένας λόγος γεμάτος δηλητήριο που εκτόξευσαν, για οποιαδήποτε πίκρα κουβαλούν μέσα τους και μια αγένεια που καμουφλάρουν με τη στολή της αφέλειας.
Γιατί μια καθολική αλήθεια διαφεντεύει τον κόσμο από την αρχή ακόμη της δημιουργίας του: Η ζωή που δεν ζήσαμε πάντα μας εκδικείται.
Advertisment
Υπομονετικά, περιμένει τη σειρά της.
«Θα έρθεις;» μας ρωτάει με μάτια που λάμπουν από ενθουσιασμό.
«Όχι τώρα» την απορρίπτουμε και αποσυρόμαστε στο κρεβάτι μας.
Advertisment
«Θα έρθεις;» επιμένει, με το πρόσωπό της αναψοκοκκινισμένο από ελπίδα.
«Και αν μπουν κλέφτες στο σπίτι;» αποκρινόμαστε δειλά.
Ένα βράδυ η ζωή επιστρέφει. Λιγάκι πιο μελαγχολική από ό,τι την είχαμε συνηθίσει.
«Λοιπόν;» μας προσκαλεί, κουνώντας νευρικά το πόδι της.
«Έξω ξέσπασε ήδη καταιγίδα και όρεξη δεν έχω να βραχώ. Και εσύ πρόσεξε κακομοίρα μου, μην αρπάξεις καμιά πνευμονία τόσο που τριγυρνάς» την απορρίπτουμε.
Και τότε αποχωρεί. Πάει να γυρέψει άλλες συντροφιές γιατί η μιζέρια ουδέποτε ήταν της αρεσκείας της. Επιβιβάζεται στο πλοίο της περιπέτειας, ανοίγοντας παρτίδες με όσους γελούν δυνατά και ερωτεύονται παθιασμένα, με τους αμετανόητους επαναστάτες που κοιτούν να σώσουν τον κόσμο όλο και όχι μόνο τα κεραμίδια τους, με τους τολμηρούς εξερευνητές, που γυρνούν τη γη ανάποδα για τη συγκινητικότερη ουτοπία.
Η ζωή δεν κρατά κακίες. Απλώς συνεχίζει. Όμως με την απουσία της σιωπηλά μας εκδικείται. Και ας μην υπήρξε αυτός ο σκοπός της. Γιατί οι άνθρωποι που δε μέθυσαν από το νέκταρ της, προχωρούν σκυφτοί στους δρόμους του ονείρου.
Τρέμουν μήπως τους έρθει ο ουρανός κατακέφαλα και κλειδώνονται στο σπίτι τους, για να προφυλαχθούν από την καταστροφή. Το ταβάνι κρατά την υγρασία της βροχής μακριά τους, τους στερεί όμως και το φως του ηλίου.
Και τα απωθημένα καταχωνιάζονται όλο και πιο βαθιά στα άδυτα της ύπαρξης. Γυρεύουν εχθρούς να στοχοποιήσουν, προβλήματα να επινοήσουν, μικρότητες να μεγαλοποιήσουν.
Αλλά η ουσία εντοπίζεται πάντα αλλού: Σε εκείνη τη βαθιά ριζωμένη πικρία για τη ζωή που ξεγλίστρησε, για τις δυνατότητες που μετατράπηκαν σε ματαιότητες, για τον χειμώνα που δεν πίστεψε στην άνοιξη.
Έφτασε πια η στιγμή να επιλέξουμε στρατόπεδο: Στους ζωντανούς ή στους νεκρούς; Στους χορτασμένους ή στους πικραμένους; Ας το κάνουμε τώρα γιατί ο χρόνος κυλά αντίστροφα και ένα πεπρωμένο μας περιμένει να το ορίσουμε.
Θα αποσυρθούμε στο βολικό μας κρεβάτι ή θα βγούμε εκεί έξω; Θα κυνηγήσουμε την αλήθεια ή θα βουτήξουμε στην κακεντρέχεια; Αν αποχωριστούμε τη ζώνη ασφαλείας μας σαφώς θα έρθουν και δύσκολες μέρες. Φιλίες θα μας απογοητεύσουν, έρωτες θα μας γκρεμίσουν από το βάθρο μας, συνεργάτες θα μας προδώσουν.
Και τι θα εισπράξουμε πίσω; Κάτι απείρως πιο μεγαλειώδες και συναρπαστικό:
Θα εκστασιαστούμε από τους θησαυρούς του ωκεανού μας, θα χαθούμε σε φιλιά κινηματογραφικά, θα γεμίσουμε το μυαλό με εικόνες και την καρδιά με εμπειρίες, θα μάθουμε ξανά και ξανά, θα σκοντάψουμε από δικά μας εμπόδια και έπειτα θα προχωρήσουμε μπροστά με μεγαλύτερο πείσμα.
Κάθε μας βήμα και μια κατάκτηση αυτοσεβασμού, μια υπερηφάνεια λυτρωτική για όσο μόνοι μας αλλά και συντροφιά με την υπέροχη συμμορία μας καταφέραμε.
Η καρδιά θα ασφυκτιά από αγάπη και ευτυχία και έτσι στο εξής όταν θα συναντάμε μικρές συμπεριφορές, απλώς θα αποχωρούμε. Αποφασιστικά αλλά χωρίς δυσάρεστα συναισθήματα. Ύστερα από τον αρχικό θυμό θα κατανοούμε. Και, ποιος ξέρει, μπορεί κάποτε ακόμη και να συμπονούμε.
Γιατί οι ζωές που δε βιώθηκαν φορούν τον μανδύα της κακεντρέχειας. Και αν ποτέ πιάσουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό να προβάρει τον περίφημο αυτό μανδύα, πριν τον αγοράσουμε ας αναρωτηθούμε:
Ποιο κατάφορο ψέμα πιστέψαμε, ποια αγάπη εγκαταλείψαμε, ποιο ταλέντο μας δεν αξιοποιήσαμε;
Έπειτα να τρέξουμε, να προλάβουμε τη ζωή. Και εκείνη μόλις μας δει δε θα γυρέψει εξηγήσεις. Μονάχα θα μας αγκαλιάσει, καθώς ανέκαθεν προτιμούσε τους παίκτες που κατάλαβαν το λάθος τους στο δεύτερο ημίχρονο από τους δειλούς θεατές που ουδέποτε έπιασαν το νόημα του αγώνα.
- Αντί να είμαστε «καλοί», να γίνουμε συνειδητοί - 10 Ιουλίου 2024
- Όταν επενδύουμε στους ανθρώπους, ποτέ δεν χάνουμε - 27 Απριλίου 2024
- Να επιλέξουμε τους ωραίους ανθρώπους και τις σπουδαίες ιδέες - 25 Ιανουαρίου 2024
