Ζήσε τώρα και θα ζήσεις για πάντα
Μια φορά κι έναν καιρό, ο φόβος κυνηγούσε την πριγκίπισσα του δάσους. Τις νύχτες φώλιαζε στο στήθος της κι αιχμαλώτιζε την αναπνοή της. Και στην αυγή του ηλίου την καταδίωκε ακόμη, υπονόμευε τις κινήσεις της, τ...
Οι άνθρωποι φθονούν ό,τι δεν τολμούν να φτάσουν
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μέρος που ουδέποτε θα αποκαλυφθεί, υπήρχε ένας καθ’ όλα ευσεβής άντρας. Τιμούσε τις ώρες κοινής ησυχίας και τις μέρες νηστείας. Έβγαζε πάντα το καπέλο του για να χαιρετήσει τους ε...
Ο σοφός ανοίγει το μυαλό και την καρδιά πέρα από τη ζώνη ασφαλείας του
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένας άνθρωπος μοναδικά χαρισματικός. Για την ακρίβεια, όλο το μυαλό του κόσμου συγκεντρωνόταν στο μικρό του κεφάλι. Κάθε πρωί στεκόταν με περίσσεια περηφάνια μπροστά από τον καθρέφ...
Είμαστε όσα όνειρα δεν εγκαταλείψαμε
Μια φορά κι ένα καιρό, κάπου στην άκρη του γνωστού μας κόσμου, υπήρχε ένας στρυφνός βασιλιάς που απαγόρευσε ρητά τα όνειρα. Ο νόμος του ψηφίστηκε ομόφωνα από όλους τους σοφούς του κυνικού συμβουλίου κι ο λαός δ...
Οι άνθρωποι αλλάζουν πιο εύκολα όταν κάποιος πιστέψει σε αυτούς
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρξε μια κάμπια. Ένιωθε ταπεινή κι ίσως στ’ αλήθεια ήταν αν την κοίταζες με τα μάτια των πολλών. Για το κάλλος της σίγουρα δε φημιζόταν. Θα μπορούσες, μάλιστα, να τη χαρακτηρίσεις ακόμη...
Το τέλος των ψευδαισθήσεων αποτελεί την αρχή της ελευθερίας μας
Αν η ψευδαίσθηση μεταμορφωνόταν σε πλάσμα της μυθολογίας, τότε θα επρόκειτο σίγουρα για μια αισθαντική σειρήνα. Θα ανέσυρε από το χρονοντούλαπο του παρελθόντος την πλέον απoπροσανατολιστική μελωδία, την ίδια πο...
Μια φίλη που την έλεγαν Επίκριση
Φορούσε πάντα στενές γόβες. Ένα με δύο νούμερα μικρότερες. Της άρεσε να στριμώχνεται στα άβολα υποδήματά της ή τουλάχιστον αυτό ισχυριζόταν. «Τα μικρά βήματα εξυπηρετούν το μέτρο», τόνιζε συχνά φυσώντας τον καπ...