Ένα εικαστικό έργο σε βίντεο, όπου τα δέντρα ήταν οι πρωταγωνιστές κατά τη διάρκεια ενός βραδινού περιπάτου παρουσίασε ο Δήμος Αθηναίων για τρεις ημέρες στο Κέντρο Τεχνών στο πάρκο Ελευθερίας.
Είκοσι κείμενα, μονόλογοι προς ερμηνεία, έχουν δημιουργηθεί από τον εικαστικό καλλιτέχνη και περφόρμερ Φίλιππο Τσιτσόπουλο, που θα παρουσιαστούν σε δάση και πάρκα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην ΕΕ με τη μορφή προβολών βίντεο-εγκατάστασης και ζωντανής performance. Η παρουσίασή στην Αθήνα έγινε με την συνεργασία της ιστορικού τέχνης Κατερίνας Κοσκινά.
Advertisment
O Φίλιππος Τσιτσόπουλος αναλύοντας το σκεπτικό για τη βίντεο-εγκατάσταση “People on trees” επισημαίνει:
«Τα προβαλλόμενα πρόσωπα, κεφάλια και σώματα αναδύονται για να μας πουν μια ιστορία.
Advertisment
Ο σύγχρονος πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός κήπων. Αυτοπροσδιορίζεται ως μια τέλεια ρύθμιση για τις ανθρώπινες συνθήκες. Κατασκευάζει τη δική του ταυτότητα μέσα από τη δυσπιστία προς τη φύση. Στην πραγματικότητα ορίζει τον εαυτό του και τη φύση, μέσα από την ενδημική δυσπιστία του προς τον αυθορμητισμό και τη λαχτάρα για μια καλύτερη και αναγκαστικά τεχνητή, τάξη.
Τα «ζιζάνια» ή τα «παράσιτα» σε έναν πραγματικό κήπο μπορεί να είναι, ανάλογα με τις ιδιοτροπίες του ορισμού, οποιαδήποτε ανεπιθύμητα φυτά, ζώα ή έντομα. Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι απειλές αταξίας αποτελούν πρόκληση για την κηπευτική τάξη, επομένως πρέπει να διαχειρίζονται ή να εξαλείφονται σύμφωνα με την πολιτική των εκάστοτε κηπουρών.
Τα έντονα συναισθήματα της χαράς και της λύπης, της επιθυμίας ή του μίσους, της ελπίδας και της απελπισίας που θεωρούνταν ως πάθη της ψυχής και που θα έπρεπε να διαχωριστούν από τη στοργή και το συναίσθημα παρουσιάζονται στους χαρακτήρες που προβάλλονται επάνω στα δέντρα».
Το υλικό από τις προβολές πάνω σε όλα τα δέντρα κινηματογραφείται στα πάρκα και στα δάση με κάμερες 360 4Κ, όπως και στο πάρκο Ελευθερίας μονταρισμένο, προβλήθηκε σε τέσσερις οθόνες, μια βιντεοσκοπημένη αναπαράσταση του δάσους του Μπίρναμ (Birnamwood), καθώς η ζωντανή του περφόρμανς στο μοναδικό δέντρο που σώζεται σήμερα από το δάσος του Σαίξπηρ, όπου ο περφόρμερ ερμηνεύει ζωντανά την τελευταία δραματική πράξη του έργου, και την εναντίωση του στο δάσος της προφητείας που θα τον σκοτώσει.
Ένας διάλογος επί σκηνής, προβολές και περφόρμανς που διασκευάζουν και επανασυνδέουν το κείμενο του σαιξπηρικού δράματος με την οικολογική καταστροφή, και την κατάρρευση της σκέψης.
Ο Τσιτσόπουλος δημιουργεί έργα με μάσκες από φθαρτά υλικά που τα δένει στο πρόσωπό του και το σώμα του, από τρόφιμα, ψάρια, φρούτα, γαρίδες, αστακούς, θυμίζοντας έναν «σαμανιστικό» εξορκισμό της ιστορίας του Δυτικού θεάτρου, πρόσωπα- τοπία, εγκλωβισμένα και παγιδευμένα, προσωποποίηση των συναισθημάτων σε δέντρα, δάση και κήπους του Kensington και του Battersea Park του Λονδινου, από όπου ξεκίνησε το προτζεκτ.
