Γίνεται πολύς λόγος για επανάσταση. Πρέπει να αντιδράσουμε λοιπόν, να υψώσουμε το ανάστημά μας, να παρέμβουμε στον ρου του συλλογικού πεπρωμένου. Τι είναι όμως στα αλήθεια η επανάσταση; Σίγουρα δεν είναι το να νιώθουμε ήσυχοι με τη συνείδησή μας μόνο και μόνο επειδή συμμετείχαμε σε μια πορεία.
Επανάσταση είναι κυρίως ο τρόπος που επιλέγουμε να ζούμε, οι φορές που αγωνιστήκαμε για τα ιδανικά μας, τα βιβλία που διαβάσαμε, οι στιγμές που υψώσαμε τη φωνή μας για το δίκιο του διπλανού μας.
Advertisment
Επανάσταση είναι το να αρνούμαστε τις φτηνές δικαιολογίες και να αποχωρούμε από τις αδιέξοδες σχέσεις, να μη συντηρούμε ψευδαισθήσεις και να μην αναπνέουμε για την εντύπωση που προκαλούμε στους γύρω μας, επίμονα να αναζητάμε την ουσία των πραγμάτων και τη λύση των προσωπικών μας αινιγμάτων.
Επανάσταση δεν είναι το «ο τάδε φίλος μου που σπούδασε οικονομικά μου το είπε και άρα ισχύει» αλλά η συνεχής επαγρύπνηση και η βαθιά επίγνωση πως μονάχα ο ενημερωμένος πολίτης ελέγχει την εξουσία και συνεπώς το ίδιο το πεπρωμένο του.
Επανάσταση είναι το να σεβόμαστε τον κόπο του διπλανού και να μην διατυμπανίζουμε το πόσο ψυχικά ράκος αισθανόμαστε που επιστρέφουμε στην εργασία μας ύστερα από τις τρίμηνες διακοπές μας σε κάποιον που το 12ωρο συνιστά τη μόνιμη ρουτίνα του.
Advertisment
Επανάσταση είναι το να βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας και την καλοπέραση μας, να αντέχουμε τη μοναξιά των επιλογών μας, να προσπαθούμε για το παιδικό μας όραμα, να γινόμαστε φίλοι αληθινοί και όχι κάποιοι που έρχονται και φεύγουν αναλόγως των περιστάσεων.
Επανάσταση είναι το να εμπνέουμε: με τον λόγο και το παράδειγμά μας, με το φως που σκορπίζουμε και με το σκοτάδι μας που δεν κρύβουμε. Να μην κοιτάμε το ρολόι μας περιμένοντας το σχόλασμα από την δουλειά αλλά να δημιουργούμε και να καινοτομούμε, να αξιοποιούμε την ευκαιρία και να νικάμε τον χρόνο.
Επανάσταση είναι το να ερωτευόμαστε πνεύματα ασυμβίβαστα αντί να υποτασσόμαστε σε παχυλά πορτοφόλια και περισπούδαστους επαγγελματικούς τίτλους. Να μην επαναπαυόμαστε, διαρκώς να ρωτάμε, τους γύρω μας αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό: «Πού πάμε;»
Και επαναστάτης δεν είναι εκείνος που επέλεξε την εύκολη ζωή αλλά αυτός που ακολούθησε τον δύσκολο δρόμο, που διεκδίκησε τη θέση του στον κόσμο και αγωνίστηκε για το μεγάλο του όνειρο.
Γιατί τα όνειρα που εκπληρώνονται οδηγούν σε άτομα που αυτοπραγματώνονται και συνεπώς καθόλου δε συνιστούν εγωιστική υπόθεση αλλά πανανθρώπινο στοίχημα. Η αλλαγή εξάλλου απαιτεί ψυχές χορτάτες που αγαπούν την ευθύνη, όχι μικροαστούς που επιθυμούν να τη σκαπουλάρουν από τις υποχρεώσεις τους για λίγο ακόμη.
Επανάσταση είναι το να μηδενίζουμε το κοντέρ και να ξαναρχίζουμε, να μη φορτώνουμε τις δυσλειτουργίες μας σε τρίτους, να αναζητάμε τη διαφάνεια στις σχέσεις μας, να μην πασπαλίζουμε τις σκιές μας με φιλοσοφικά τσιτάτα αλλά γενναία να τις αντιμετωπίζουμε.
Επανάσταση είναι το να μη παγιδευόμαστε στις ίδιες μας τις συνήθειες και να μην ψέγουμε για έλλειψη ανεξαρτησίας τον διπλανό μας όταν η δική μας αυτάρκεια έχει πήλινα πόδια και λογαριασμούς πληρωμένους από τον μπαμπά στην πρώτη στραβή.
Επανάσταση είναι όχι μόνο οι αεροπορικές πτήσεις που προγραμματίσαμε αλλά και οι πνευματικές υπερβάσεις που πέτυχαμε, οι φορές που είδαμε πίσω από τις γραμμές, οι εποχές που αποχωριστήκαμε τη μάσκα μας και προτιμήσαμε τη βροχή από την ασφαλή ομπρέλα μας.
Επανάσταση είναι η αυθεντικότητα, η ειλικρίνεια, το πάθος, το κέφι και το πηγαίο ταλέντο. Το να φεύγουμε από τη χώρα που αγαπήσαμε μόνο και μόνο επειδή ο ρομαντισμός μας αρνείται να συνθηκολογήσει με τη φαιδρότητα του συστήματος ή, αντίθετα, να μένουμε και να αγωνιζόμαστε ηρωικά για την επική ανατροπή των δεδομένων.
Επανάσταση είναι η αφοσίωση στις αρχές μας, η επιμονή να τα καταφέρουμε παρά τις αντιξοότητες που συναντάμε, η εφηβική μας αφέλεια πως κάτι κάποτε θα αλλάξει, η διάθεση μας να επικροτήσουμε το ωραίο και εκείνο το σφύριγμά μας τα πρωινά που χρωματίζει με αισιοδοξία το μέλλον.
Επανάσταση δεν είναι το «δεν βαριέσαι, όλοι τα ίδια κάνουνε» αλλά ο όρκος να γίνουμε εμείς επιτέλους τόσο διαφορετικοί και αποφασισμένοι που δεν θα επιτρέψουμε στην ιστορία να επαναληφθεί ερήμην μας.
Επανάσταση είναι το να ταξιδεύουμε με συνοδοιπόρους φωτεινούς, που όταν η διαδήλωση τελειώσει δεν θα επιστρέψουν στη μίζερη θεσούλα τους αλλά με τον τρόπο ζωής τους θα συμβάλλουν δραστικά στη συλλογική μεταμόρφωση.
Και ο καναπές του βολέματος αντιστοιχεί τελικά στον δειλό εαυτό μας, που διαρκώς γυρεύει πρόχειρες απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης, που αναλύει όμως δεν αναλύεται, που συμβιβάζεται σε ανέμπνευστες εργασίες και σε ασθμαίνουσες σχέσεις, που μετράει τι δίνει και τι παίρνει, που πηγαίνει στην πορεία μονάχα αν τυγχάνει να βρίσκεται στον δρόμο του και να συνδυάζεται με τη βόλτα του, που δεν αποχωρίζεται τη ζώνη ασφαλείας του και αρνείται τη θαρραλέα βουτιά στον ωκεανό της συνειδητής ζωής.
- Αντί να είμαστε «καλοί», να γίνουμε συνειδητοί - 10 Ιουλίου 2024
- Όταν επενδύουμε στους ανθρώπους, ποτέ δεν χάνουμε - 27 Απριλίου 2024
- Να επιλέξουμε τους ωραίους ανθρώπους και τις σπουδαίες ιδέες - 25 Ιανουαρίου 2024
