Είναι εύκολο να κοιτάξουμε στα λατρεμένα μάτια των χαϊδεμένων κουταβιών μας και να πιστεύουμε ότι θα ήταν εντελώς αβοήθητα χωρίς εμάς. Ακόμη και η σκέψη ενός κατοικίδιου σκύλου που ζει στην άγρια φύση, είναι αρκετή για να κάνει ορισμένους ιδιοκτήτες να απελπιστούν.
Φανταστείτε όμως, αν οι άνθρωποι εξαφανιζόνταν και τα σκυλιά έπρεπε να φροντίσουν τον εαυτό τους. Σε ένα τόσο αποκαλυπτικό σενάριο, θα μπορούσαν τα σκυλιά να επιβιώσουν σε έναν κόσμο χωρίς ανθρώπους;
Advertisment
“Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα σκυλιά θα επιβίωναν χωρίς εμάς“, εξηγεί η Jessica Pierce συνεργάτης της σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Anschutz Medical Campus και συγγραφέας του βιβλίου “A Dog’s World”, ανέφερε στο Live Science: «Οι σκύλοι κατάγονται από τους λύκους και εξακολουθούν να έχουν μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς των λύκων και άλλων άγριων κυνοδόντων, έτσι ξέρουν πώς να κυνηγούν και να παγιδεύουν».
Χωρίς τους ανθρώπους, πιθανότατα θα γύριζαν πίσω το ρολόι της εξημέρωσή τους και θα ζούσαν όπως τα άλλα άγρια είδη.
Ωστόσο, δεν θα επιζούσαν όλοι οι σκύλοι από αυτή τη μετάβαση. Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα από ράτσες σκύλων σήμερα, και μερικά είναι λιγότερο εξελιγμένα για επιβίωση στην άγρια φύση από άλλα. Για παράδειγμα, τα σκυλιά με επίπεδη όψη, όπως τα μπουλντόγκ, είναι επιρρεπή σε διάφορα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φορούν φίμωτρο περιορίζοντας την αναπνοή τους, γεγονός που θα εμπόδιζε την ικανότητά τους να κυνηγούν.
Advertisment
Τα σκυλιά που είναι πιθανό να τραυματιστούν σε μια μάχη και λιγότερο πιθανό να επιβιώσουν. Ευτυχώς για τους φίλους μας που γαβγίζουν, οι άνθρωποι δεν θα ήταν πια γύρω τους ώστε να επηρεάζουν τις αναπαραγωγικές συνήθειες των κυνόδοντων. Ως αποτέλεσμα, διαφορετικές ράτσες θα αναμειγνύονταν επιτρέποντας στη φυσική επιλογή να δημιουργήσει πιο δυνατές ράτσες.
Τα σκυλιά θα διασταυρώνονταν επίσης με λύκους για να δημιουργήσουν υβρίδια όπου στοιχεία τους θα αλληλεπικαλύπτονταν. Αδέσποτα σκυλιά και λύκοι αναμειγνύονται ήδη στην Ευρώπη σε χώρες όπως η Ιταλία, σύμφωνα με μελέτη του 2017 που δημοσίευσε στο περιοδικό Global Ecology and Conservation, η Friederike Range αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κτηνιατρικής της Βιέννης που μελετά σκύλους και λύκους, η οποία ανέφερε στο περιοδικό Live Science ότι το κύριο πράγμα που πραγματικά διαχωρίζει τα δύο αυτά είδη ζώων είμαστε εμείς.
«Ενώ οι λύκοι είναι κυρίως κυνηγοί και οι σκύλοι κυρίως κατοικίδια, στην ουσία μοιάζουν», είπε ο Range. « Οι λύκοι μπορούν επίσης να παγιδεύουν το θήραμα και τα σκυλιά μπορούν να πάνε για κυνήγι». Για παράδειγμα, οι λύκοι μπορούν να ζουν σε ανθρώπινες χωματερές όπως τα αδέσποτα σκυλιά, και τα αδέσποτα σκυλιά μπορούν να βρεθούν να κυνηγούν άγρια λεία όπως ακριβώς κάνουν οι λύκοι.
Αλλά ακόμα κι αν τα σκυλιά μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα σε έναν κόσμο χωρίς ανθρώπους, δεν θα τους έλειπε το παιχνίδι με τον άνθρωπο; Τόσο ο Πιρς όσο και η Ρέιντζ συμφωνούν ότι τα σκυλιά θα υπέφεραν ψυχολογικά χωρίς ιδιοκτήτες.
Ο Pierce σημείωσε ότι, σε ένα οικιακό περιβάλλον, οι άνθρωποι περιορίζουν πολλές συμπεριφορές σκύλων – όπως το σκάψιμο και το κατούρημα – επειδή τα βρίσκουμε ενοχλητικά. Τα σκυλιά χωρίς ιδιοκτήτη δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς και ενώ δεν έχουν τις ίδιες οικιακές ανέσεις με τα κατοικίδια, μπορεί να είναι καλύτερα ψυχολογικά. «Αυτό που έχουν και στερούνται τα κατοικίδια σκυλιά είναι η ελευθερία», είπε ο Pierce.
Έχοντας μελετήσει σκύλους που ζουν ανεξάρτητοι από τους ανθρώπους, ο Range έχει δει σκύλους να σχηματίζουν τις δικές τους κοινωνικές ομάδες και πιστεύει ότι η τροφή είναι πιο σημαντική από την ανθρώπινη συντροφιά στην ευημερία αυτών των σκύλων.
«Αν εξαφανιζόμασταν, η τροφή θα ήταν το κύριο πρόβλημα για τα σκυλιά και όχι η ανθρώπινη συντροφιά», ανέφερε ο Range. «Όσο θα μπορούσαν να βρουν φαγητό, θα ήταν απόλυτα ευτυχισμένοι χωρίς εμάς».
