Ζούμε σε ένα κόσμο όπου η ταχύτητα και η ευκολία είναι διαρκώς το Νο1 ζητούμενο στα πάντα. Όλα γίνονται όλο και πιο γρήγορα.
Και ενώ μπορεί να είναι ευχάριστο να σερφάρεις στο ίντερνετ με ταχύτητες πολλών Mbps, σε άλλους τομείς της ζωής μας οι υψηλότεροι ρυθμοί έχουν μεγάλο κόστος.
Advertisment
Σάκε ή ούζο;
Θυμάμαι κάποτε στην Ιαπωνία έβλεπα μια κοπέλα που έτρωγε με αργό και συγκεντρωμένο τρόπο. Έτρωγε με αργές κινήσεις το σούσι της, συγκεντρωμένη στο φαγητό της. Την παρακολουθούσα μαγεμένος. «Πώς το κάνει αυτό η θεάρα;» αναρωτιόμουν. Εγώ όταν τρώω τσιμπάω τον γαύρο και με την άκρη του ματιού μου βλέπω την τηγανητή πατάτα που θα πάρω μετά. Παίρνω την πατάτα και έχω ήδη σηκώσει με το άλλο χέρι το ούζο για να πιω. Με το που ακουμπάω το ποτήρι κάτω, έχω πιάσει το ψωμί για να κάνω παπάρα στη σαλάτα.
Ποιος από τους δυο μας άραγε απολαμβάνει περισσότερο το φαγητό του; Τι καταλαβαίνω εγώ από τις γεύσεις όσων τρώω; Όχι και πολλά.
Κάπως έτσι και η ζωή μας σπάνια έχει γεύση. Έχει κυρίως δράση. Ζούμε σε Fast Forward, τρέχουμε από το ένα πράγμα στο άλλο και δεν προλαβαίνουμε να απολαύσουμε.
Advertisment
Το άρθρο του Δημήτρη Φλαμούρη έχει βασιστεί στην κεντρική ιδέα της ομιλίας που έδωσε ο ίδιος στο πλαίσιο του TEDxAgioiAnargyroi
Δείτε ολόκληρη την ομιλία του παρακάτω:
Fast Forward και Σχέσεις
Ορισμένα πράγματα όμως, δεν μπορούν να γίνουν σε Fast Forward. Και αυτά τα πράγματα μας ζορίζουν όλο και παραπάνω στη νέα εποχή.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ευτυχίας σύμφωνα με την θετική ψυχολογία, αλλά σε ένα Fast Forward κόσμο, είμαστε όλο και πιο ανυπόμονοι. Γνωρίζεις κάποιον και αν δε σου αρέσει κάτι επάνω του, δε θα περιμένεις να τον γνωρίσεις πραγματικά. Στην πρώτη χαζομάρα, έφυγε.
«Αν είναι να δουλέψει, πρέπει να δουλέψει αμέσως», σκέφτεσαι. Εξάλλου υπάρχουν τόσοι άλλοι εκεί έξω, οι οποίοι είναι ένα swipe μακριά. Αλλά δεν είναι έτσι. Οι σχέσεις θέλουν επένδυση χρόνου και η επένδυση χρόνου είναι αυτό ακριβώς που τις κάνει να αξίζουν. Οι άνθρωποι δεν είμαστε συμβατοί από πριν. Γινόμαστε συμβατοί με τον χρόνο και την προσπάθεια. Με τους συμβιβασμούς. Η συμβατότητα είναι αποτέλεσμα της αγάπης και όχι προϋπόθεσή της, όπως λέει ο Alain de Botton.
Αλλά εμείς είμαστε ανυπόμονοι. Να βρούμε κάποιον γρήγορα. Οπότε τελικά μένουμε μόνοι αφού δεν προλαβαίνουμε να ταιριάξουμε με κανέναν…
Το δίλημμα
Σκεφτείτε το κι εσείς. Αν μένατε σε ένα διαμέρισμα, και συμφωνούσατε με τον ιδιοκτήτη ότι θα κάνετε το συμβόλαιο σας για μια μέρα μόνο. Την επόμενη μέρα αν θέλετε το ανανεώνετε και αν θέλει κι εκείνος σας το ανανεώνει. Κάθε φορά το συμβόλαιο είναι μόνο για μια μέρα. Η ερώτηση είναι: Σε αυτό το σπίτι, θα αγοράζατε κουρτίνες;
Οι περισσότεροι απαντάνε όχι…
Πώς λοιπόν να δουλέψει μια σχέση όταν δεν είμαστε διατεθειμένοι να επενδύσουμε σε αυτή; Να της δώσουμε χρόνο; Αλλά εμείς ζούμε σε Fast Forward. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Αυτό ίσως είναι η μεγαλύτερη παγίδα της εποχής μας. Το τι εννοούμε ως χάσιμο χρόνου.
Το μάντρα της κοινωνίας μας είναι ότι ο σκοπός του ανθρώπου είναι να εκπληρώσουμε το δυναμικό μας.
Να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Αυτοί που μπορούμε να είμαστε.
Είναι μια ιδέα που έκανε δημοφιλή ο Αbraham Maslow τοποθετώντας τη στην κορυφή της πυραμίδας των αναγκών του ανθρώπου, η οποία πλέον, σε συνδυασμό με το
Fast Forward ίσως είναι πολύ επικίνδυνη…
Να εκπληρώσω το δυναμικό μου;
Ας σκεφτούμε με ΚΡΙΤΙΚΗ σκέψη:
-Τι σημαίνει στην πράξη το αφηρημένο να εκπληρώσω το δυναμικό μου;
-Πώς ξέρω ότι το εκπλήρωσα και δεν έχει κι άλλο;
-Ποια εκδοχή του εαυτού μου είναι η καλύτερη και δε σηκώνει βελτίωση;
-Πότε είμαι αυτός που μπορώ να είμαι και δεν μπορώ και παραπάνω;
Όπως καταλαβαίνετε οι απαντήσεις δεν υπάρχουν. Τουλάχιστον δεν είναι ξεκάθαρες. Όμως αυτή η φιλοσοφία έχει ξεκάθαρες συνέπειες σε εμάς.
Οι λέξεις έχουν μεγάλη σημασία και επηρεάζουν το πώς σκεφτόμαστε.
Αν γουγκλάρετε τη λέξη «δυναμικό» ή potential στα αγγλικά, θα δείτε παρόμοιες εικόνες.
Κάποιος στην κορυφή με τα χέρια ψηλά.
Οι εικόνες αυτές αντικατοπτρίζουν το πώς σκεφτόμαστε για την έννοια του δυναμικού. Συνεπώς, όταν σκεφτόμαστε τι σημαίνει να εκπληρώσουμε το δυναμικό μας, κάνουμε συνειρμούς μεγαλείου. Πρέπει να ξεχωρίσουμε. Να κάνουμε κάτι μοναδικό.
Άρα ο χρόνος μας δεν είναι χαμένος, όταν μας βοηθάει να ξεχωρίσουμε. Να φτάσουμε ψηλά.
Από την Αγγλία στις τυρόπιτες;
Θυμάμαι όταν επέστρεψα από την Αγγλία όλοι μου έλεγαν «Γιατί το έκανες;» Τα λεφτά ήταν πολύ καλύτερα εκεί. Αλλά εγώ δούλευα πολλές ώρες και δεν την πάλευα πια. Έλεγα: «Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Να έχω γίνει πλούσιος στα 50 και να μην έχω δει το φως τη μέρας»; Το δυναμικό μου θα απαντούσε: «Εμ ναι! Πρέπει να κάνεις ό,τι περισσότερο ΜΠΟΡΕΙΣ. Δεν έχει σημασία τι σου αρέσει. Αλλά το τι μπορείς».
Αλλά εγώ επέστρεψα Ελλάδα. Πάλι στα χρηματιστήρια. Αλλά δεν άντεξα ξανά. Ήθελα επαφή με κόσμο και να επικοινωνώ. «Θα τα παρατήσω όλα και θα ανοίξω τυροπιτάδικο», είπα στους γονείς μου. Τρελάθηκαν! «Τι; Με την εμπειρία σου και τα διδακτορικά σου θα ανοίξεις τυροπιτάδικο; Ξανασκέψου το αγόρι μου… Κρίμα είναι».
Αυτό το «Κρίμα είναι» έχει σαν υπότιτλο: Το δυναμικό σου είναι για πολύ «ψηλότερα». Μην το χαραμίσεις.
Ακριβώς έτσι όλοι μας εστιάζουμε διαρκώς στο τι ΜΠΟΡΟΥΜΕ να κάνουμε και ξεχνάμε να εστιάσουμε στο τι μας ΑΡΕΣΕΙ να κάνουμε. Προσπαθούμε να ζήσουμε τη ζωή στο έπακρο των δυνατοτήτων μας, και ξεχνάμε ΚΑΙ να την ευχαριστηθούμε
Slow Forward στη Νέα Ζηλανδία
Είχαμε πάει με τη γυναίκα μου στη Νέα Ζηλανδία με Campervan. Σε 25 μέρες κάναμε 5000 χιλιόμετρα. Τρέχαμε να τα δούμε όλα. Μια φορά πας Νέα Ζηλανδία, αφού (που λέμε και στη Δράμα). Είδαμε αρκετά. Πότε περάσαμε ωραιότερα όμως;
Όταν μείναμε 3 μέρες σε ένα κάμπινγκ και ηρεμήσαμε. Όταν σταματήσαμε να τρέχουμε. Αρχικά θέλαμε να «αξιοποιήσουμε» τον χρόνο μας ,αλλά τελικά τον ευχαριστηθήκαμε όταν σταματήσαμε να τον αξιοποιούμε και τον ζήσαμε. Εστιάσαμε όχι στο τι μπορούσαμε, αλλά στο τι μας άρεσε.
Το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε και στη ζωή. Να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή υπάρχει για να τη ζήσουμε. Όχι για να την αξιοποιήσουμε. Ας εστιάσουμε ΚΑΙ στο τι μας αρέσει να κάνουμε. Όχι μόνο στην αόριστη και τελικά τοξική έννοια του δυναμικού.
Είμαστε μόνο άνθρωποι. Δεν είναι αναγκαστικό να εκπληρώσουμε το δυναμικό μας. Δε χρειάζεται να τα κάνουμε όλα και γρήγορα.
Ίσως είναι ώρα να πάμε σε Slow Forward. Δεν έχουμε να φτάσουμε κάπου στη ζωή. Αλλά ας ταξιδέψουμε μαζί.
Η ζωή είναι σαν ένας χορός. Το νόημα του χορού δεν είναι να φτάσεις κάπου, αλλά να χορέψεις. Ας χορέψουμε λοιπόν.
- Τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή; - 9 Απριλίου 2024
- 24 τραγούδια για ένα… αντισυμβατικό 2024 - 9 Ιανουαρίου 2024
- Η μεταμορφωτική δύναμη του να μιλάς σε αγνώστους - 7 Νοεμβρίου 2023
