Τα συναισθήματα είναι συναισθηματικές αντιδράσεις που βιώνουμε σε ερεθίσματα. Μπορεί να είναι θετικά, όπως να αισθάνεστε χαλαροί ή να απολαμβάνετε αυτό που κάνετε (για παράδειγμα, ψώνια ή μια βόλτα)- και αρνητικά, όπως να είστε θυμωμένοι, λυπημένοι ή ανήσυχοι. Είμαστε όμως χαρούμενοι, εκνευρισμένοι ή καταθλιπτικοί με τον ίδιο τρόπο σε διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς; Φαίνεται ότι η απάντηση είναι ένα ηχηρό όχι: τα διαφορετικά επίπεδα θετικών και αρνητικών συναισθημάτων διαφέρουν ανάλογα με τον τόπο καταγωγής μας.
Σε μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 50.000 ενήλικες στην Ισπανία, το Μεξικό, την Ινδία, την Κίνα, τη Ρωσία, τη Γκάνα, τη Νότια Αφρική, τη Φινλανδία και την Πολωνία, η μέθοδος αναδόμησης της ημέρας αξιολόγησε τον βαθμό στον οποίο οι άνθρωποι ένιωθαν ανήσυχοι, εκνευρισμένοι ή θυμωμένοι, βιαστικοί, καταθλιπτικοί, τεταμένοι ή αγχωμένοι- ή ήρεμοι, χαλαροί και διασκεδάζοντας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι στη Φινλανδία, την Κίνα, τη Γκάνα και τη Νότια Αφρική εκφράζουν λιγότερα αρνητικά συναισθήματα. Όσον αφορά τα θετικά συναισθήματα, είναι πιο ομοιογενή μεταξύ των χωρών, με τους συμμετέχοντες από αφρικανικά έθνη να έχουν υψηλότερες τιμές.
Advertisment
Στην Κίνα, τα συναισθήματα θεωρούνται παθογόνοι παράγοντες
Η κουλτούρα μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι προβάλλουν τα συναισθήματά τους. Για παράδειγμα, τα κινεζικά συναισθήματα και η έκφρασή τους διαφέρουν από άλλους πολιτισμούς ως προς τη χαμηλή συχνότητα, την ένταση και τη διάρκειά τους. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια μακρά ιστορία της θεώρησης των συναισθημάτων ως παθογόνων, που νοούνται ως παράγοντες που διαταράσσουν τη φυσιολογική λειτουργία του σώματος. Η παράδοση αυτή αποθαρρύνει κατά συνέπεια την έκφρασή τους.
Οι Φινλανδοί τείνουν να είναι συναισθηματικά συγκρατημένοι και σπάνια σημειώνουν υψηλά ποσοστά στην έκφραση της χαράς ή του θυμού. Στην πραγματικότητα, η φινλανδική έννοια sisu σημαίνει επίδειξη δύναμης, στωικότητας και ανθεκτικότητας. Οι κοινωνικές νόρμες σε ορισμένες αφρικανικές χώρες που αναλύθηκαν σε μια άλλη μελέτη (Γκάνα, Νιγηρία, Νότια Αφρική, Τανζανία και Ζιμπάμπουε) επισημαίνουν τα αρνητικά συναισθήματα ως ανεπιθύμητα.
Η συνεκτίμηση των κοινωνικών παραγόντων είναι σημαντική, καθώς η προώθηση και η βελτίωση της συναισθηματικής ευημερίας των ανθρώπων θα πρέπει να αποτελεί βασική πτυχή των δημόσιων κοινωνικών προγραμμάτων. Και συνδέονται αυτοί οι παράγοντες με τα συναισθήματα με τον ίδιο τρόπο στις διάφορες χώρες; Παρά τις διαφορές στον βαθμό αναφοράς των συναισθημάτων και το πολιτισμικό, κοινωνικό και οικονομικό χάσμα, συμφωνούμε σε πολλές κοινωνικές πτυχές. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η ανεπιθύμητη μοναξιά, δηλαδή η ασυμφωνία μεταξύ των σχέσεων που έχει ένα άτομο και αυτών που θα ήθελε να έχει. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς της συναισθηματικής ευημερίας, όπου κι αν ζούμε.
Advertisment
Η μοναξιά αυξάνει τα συναισθήματα κατάθλιψης
Το συναίσθημα που επηρεάζεται περισσότερο από τη μοναξιά είναι η κατάθλιψη, ιδίως στις ευρωπαϊκές χώρες. Τα υψηλότερα επίπεδα μοναξιάς αντιστοιχούν σε υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και χαμηλότερα επίπεδα θετικών συναισθημάτων. Μιλάμε για τα συναισθήματα και τα συναισθήματα της κατάθλιψης: το να αισθάνεσαι κατάθλιψη δεν είναι το ίδιο με το να πάσχεις από κατάθλιψη.
Παραδόξως, σε μία μόνο χώρα, το Μεξικό, η μοναξιά δεν συσχετίστηκε με κανένα συναίσθημα. Προηγούμενα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι οι αρνητικές συνέπειες της μοναξιάς στον μεξικανικό πληθυσμό μετριάζονται από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και την οικογενειακή υποστήριξη. Πράγματι, λιγότερο από το 1% των συμμετεχόντων ζούσαν μόνοι τους, μια πιθανή ένδειξη της σημασίας των οικογενειακών δεσμών. Αυτό δείχνει ότι οι επιπτώσεις της μοναξιάς ποικίλλουν πολιτισμικά.
Η κοινωνική συμμετοχή συνδέεται με υψηλότερα θετικά συναισθήματα και η εμπιστοσύνη στην κοινωνία με χαμηλότερα αρνητικά συναισθήματα. Η εμπιστοσύνη δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, φέρνοντας ηρεμία στην καθημερινή ζωή και τονώνοντας τη συνεργασία, αυξάνοντας την αντίληψη της κοινωνικής υποστήριξης. Η μοναχική διαβίωση οδηγεί σε μεγαλύτερα συναισθήματα κατάθλιψης, χωρίς να συνδέεται με άλλα συναισθήματα.
Ίσως είναι η υποκειμενική εμπειρία της μοναξιάς που έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στα καθημερινά συναισθήματα των ανθρώπων, παρά ένα αντικειμενικό μέτρο, όπως η μοναχική διαβίωση, η οποία μπορεί να είναι επιθυμητή ή όχι.
Τα ανθρώπινα όντα έχουν από τη φύση τους την τάση για κοινωνικές σχέσεις και κοινωνικές ανταλλαγές. Οι κοινωνικές πτυχές είναι σχετικές με τα συναισθήματα σε όλες τις χώρες, αλλά η μορφή και η ισχύς των σχέσεών τους εξαρτώνται από τη χώρα και τον πολιτισμό.
Λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα, θα πρέπει να εφαρμόζονται πολιτικές για την προώθηση της συναισθηματικής ευημερίας. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να εντατικοποιηθεί η κοινωνική συμμετοχή, εμπλέκοντας τους ανθρώπους στην κοινότητά τους μέσω του εθελοντισμού και διευκολύνοντας την πρόσβαση σε δραστηριότητες αναψυχής. Μια άλλη ενδιαφέρουσα στρατηγική θα ήταν η διασφάλιση των κοινωνικών σχέσεων σε όλες τις χώρες για την αποφυγή της μοναξιάς και της απομόνωσης, καθώς και η αύξηση της ασφάλειας των γειτονιών για την ενίσχυση της κοινωνικής εμπιστοσύνης.
Ταυτόχρονα, θα ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί ένας διεθνής διάλογος για τη μοναξιά, προκειμένου να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για το πρόβλημα, να εντοπιστεί και να μειωθούν οι επιπτώσεις του στη συναισθηματική ευημερία των ανθρώπων.
Πηγή: theconversation.com
