(Σου λένε)..
“Εγώ ξέρω αυτό που σου διαφεύγει”..
-Άρα να εμπιστεύεσαι ό,τι σου λέω “αφιλτράριστα”, γιατί εγώ βρήκα αυτό που εσύ ακόμα ψάχνεις.
Advertisment
(Αυτό που δεν θα σου πουν)..
Άρα δώσε μου όλη σου την ενέργεια,
όλη σου την προσοχή, μήπως και καταφέρω να υπάρξω “εγώ”,
βρίσκοντας νόημα μέσα από “εσένα”.
Σου λένε “ακολούθησε με” και θα σου λύσω το πρόβλημα..
Μπούρδες!
Μπούρδες.
Η ζωή δεν είναι πρόβλημα που καλείται κάποιος να λύσει.
Η ζωή είναι μυστήριο που πρέπει να το βιώσει ο καθένας μοναχικά και με θάρρος για να μπορέσει να δημιουργήσει μοναχός του το δικό του “μοναδικό” νόημα
που θα κάνει αυτή την αέναη μετάβαση στο άγνωστο να μοιάζει μ’ επιστροφή στη μήτρα..
Εσύ να θυμάσαι φίλε είσαι φτιαγμένος από φεγγάρι και χώματα,
εσύ είσαι ο λύκος για το φεγγάρι και όχι αστερόσκονη..
Advertisment
Εσύ αλυχτάς μόνος στο σεληνόφως,
δεν λαμπυρίζεις παιχνιδιάρικα στους αιθέρες.
Εσύ φίλε μου,
πρέπει να φας αίμα για να επιβιώσεις,
την ίδια στιγμή που αν χρειαστεί,
θα κόψεις κομμάτι απ’ τη σάρκα σου για να ταΐσεις ένα σκουλήκι.
Γιατί εσύ που δεν γράφεις,
δεν παίζεις μουσική και δεν ζωγραφίζεις,
είσαι δημιουργός!
Δημιουργείς τον εαυτό σου και τα πράγματα που σε περιβάλλουν καθημερινά.
Εσύ γράφεις την ιστορία του κόσμου..
Όπως έλεγε ένας σπουδαίος δάσκαλος του θεάτρου “no”,
“έχω αποτύχει, αν σου δείχνω το φεγγάρι και συ αντί να γυρίσεις αυτόματα να το κοιτάξεις,
παρατηρείς το δάχτυλο μου”..
Συνήθως τα δάχτυλα φίλε μου δεν έχουν ποτέ αφεθεί στην έκσταση που προκαλεί μια πανσέληνος..
Να εμπνέεσαι..
Να προσπαθείς να καταλάβεις βαθιά οτιδήποτε ή οποιονδήποτε σε άγγιξε,
μετά όμως φύγε.
Φύγε μακριά και εστίασε σ’ αυτό που γεννήθηκε μέσα σου..
Δώσε βάση όμως φίλε στο τυχαίο,
στο αναπάντεχο μήνυμα..
Σ αυτές τις μορφές που σκάνε μπροστά σου απ’ το πουθενά..
Με καθαρό πρόσωπο και βρώμικα νύχια..
Που δεν βγαίνουν μπροστά σου με προβολείς,
αλλά η ενέργειά τους σου καίει την πλάτη..
Οι άνθρωποι αυτοί φίλε ποτέ δεν εμφανίζονται σαν σωτήρες η σαν γνώστες κάποιου αόρατου μυστικού..
Συνήθως είναι αόρατοι οι ίδιοι
και βρίσκονται μπροστά σου πάντα λίγο πριν τα παρατήσεις..
Και μόλις ξανασηκωθείς.. Όσο και αν προσπαθήσεις.. Ποτέ δεν θα καταφέρεις να θυμηθείς το πρόσωπο τους..
Και ξέρεις γιατί αδερφέ;
Γιατί την ώρα που σου έδειχναν τα πόδια σου,
έψαχναν και για τα δικά τους..
Σπούδασα υποκριτική στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γ. Αρμένη. Το θέατρο η έκθεση και ο κόσμος που διψάει για απαντήσεις μου δίδαξαν πολλά..
Αγαπώ τη μουσική, με ταξιδεύει σε μέρη που δεν υπάρχουν και αυτό επιβεβαιώνει το ανήσυχο πνεύμα μου, ότι ναι το ανύπαρκτο υπάρχει.. Και ανύπαρκτο γιατί το φτιάχνω εγώ... Σ'αυτό που από παιδί καταφεύγω για να μπορώ να κρατάω επαφή με την ουσία μου και να μπορώ να συνεχίζω, είναι η γραφή. Όλα τ' αλλά πόλεμος.. Μέσω της γραφής, ένας κόσμος όπου η φθορά γίνεται ποίηση
και η ποίηση φλυαρία, και κάπως έτσι γεννιέται η σιωπή.. Αυτό μοιράζομαι μαζί σου..
- Να ονειρεύεσαι τη ζωή σου περισσότερο απ’ όσο τη ζεις, γιατί δεν παλεύεται η ζωή χωρίς το πέραν… - 20 Ιουνίου 2024
- Ο πόνος μπορεί να γίνει προορισμός, καθώς σε οδηγεί να καταλάβεις “Οι Ιθάκες τι σημαίνουν” - 5 Ιουνίου 2024
- Η ζωή δεν είναι πρόβλημα που καλείται κάποιος να λύσει. Η ζωή είναι ένα μυστήριο που το βιώνει ο καθένας μοναχικά - 3 Ιουνίου 2024
