Άννα Ιωαννίδου

Γλωσσολόγος, με μεταπτυχιακή ειδίκευση στην Ψυχογλωσσολογία και τη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού και πρόσφατη μετεκπαίδευση στην Ανασυνδυασμένη - Εκλεκτική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία. Η ποίηση και η ψυχοθεραπεία είναι ό,τι μου δείχνει να βλέπω καθαρότερα.

Αγχώδης Κατάθλιψη: «Κακή Ζαριά / μόνη στέκει πια η έβδομη πλευρά»

Εξαντλημένος απ' το νυχτερινό ύπνο ζυγίζω όσο μια ταφόπλακα χύνομαι απ' το κρεβάτι ως τα τσιγάρα και τον καφέ ~~~ έρχεται μια σφυριά από σκέψεις...

Μη φοβηθείς να κοιτάξεις στον καθρέφτη. Εκεί μόνο θα βρεις εσένα

Τον τελευταίο ένα χρόνο, περνώντας αρκετές ώρες στη σχολή Ψυχοθεραπείας όπου φοιτώ, είδα από κοντά μια άλλη πραγματικότητα, λιγότερο στολισμένη κι επικαλυμμένη. Ανθρώπους που δε...

Σε αυτή τη στροφή δε θα σε περιμένει…

Στις στιγμές εκείνες που η κοινωνία μέριαζε και μ’ άφηνε για λίγο ήσυχη, σε κάθε μία από κείνες ήταν που άρχιζα να νιώθω τα πρώτα...

Μη φοβάσαι να «είσαι καλά». Το αξίζεις

Κι ας μη στο ’χουν μάθει. Κι ας ήταν από νωρίς βροχή η ανατροφοδότητη από ανθρώπους που και αυτούς κάποιος τους φόβισε να το διεκδικήσουν...

Aν όχι «τώρα», τότε πότε;

Πόσα και πόσα χρόνια ακούμε για τη δύναμη της αφοσίωσης στο «τώρα» και τη θεραπευτική, λυτρωτική αξία που αυτό μπορεί να έχει; Από φιλοσόφους, μύστες,...

Για όσους ακόμη μπορούν και αργούν…

Ζούμε στην εποχή που όλοι και όλα τρέχουν. Οι χίλιες δουλειές, τα βιαστικά χόμπι, τα απανωτά meeting, τα αμέτρητα email, οι κουβέντες που γίνονται στο...

Εσύ; Πόσες φορές έχεις υπάρξει;

Θα μπορούσε νομίζω υπεύθυνα κανείς να πει, πως δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί που, ταυτίζουν το υπέρτατο ίσως αίσθημα, αυτό της ύπαρξης (αν και εφόσον...

Τα ποιήματα π’ αγαπήσαμε

Τα ποιήματα π’ αγαπήσαμε Όλα εκείνα που γρατζούνισαν την κεντρική χορδή της ψυχής. Αυτά που κάποτε διαβάσαμε, που σ’ εκείνο το “τώρα”, γίναμε ένα με...

Άυπνες νύχτες, από την Άννα Ιωαννίδου

Άυπνες νύχτες Άλλη μία άυπνη νύχτα. Με σκέπαστρο, καφέ κι αγάπη να κοιμάται σε διπλανά δωμάτια. Η βασική διαφορά της δικής μου αυπνίας, σε σχέση...

Ποίηση: Έρωτας

Έρωτας Πόσα χρόνια θα ρωτάς τι ειν' ο έρωτας; Τι μερίδιο ευθύνης έχει για την ποίηση του κόσμου. Και για την αιωνιότητα που αιτείται. Που...

Εκείνοι οι Άνθρωποι…

Εκείνοι, που πήγαν ένα βήμα πιο μπροστά την ανθρωπότητα, γιατί κατάφεραν να πάρουν ένα βήμα παραπέρα την Ανθρωπιά.

Αν…να!

ΑΝ βλέπεις πως η ευθεία που επέλεξες, οδηγεί σε αδιέξοδο, ΝΑ τρέξεις γρήγορα να πάρεις την επόμενη στροφή.

Διαβάζοντας πολύ, γνώρισα το λίγο

Διαβάζοντας πολύ, γνώρισα το λίγο Κάθε μέρα διαβάζω. Κάποτε λίγο, κάποτε πολύ, κάποτε μόνο. ~~~ Κάθε νύχτα διαβάζω. Κάποτε με οξυγόνο κάποτε με διοξείδιο, κάποτε...

Τελικά; Μάθαμε τι θα πει ο κόσμος;

Ζωές χαράμι στο βωμό ενός «τι θα πει ο κόσμος», που ξύπνησαν όταν ήταν πια στον αναπνευστήρα…

Άνθρωπος και Παράδεισος, πάνε τελικά μαζί;

Κανένας άνθρωπος δε χρειάζεται να ζει περιμένοντας να πάει στον Παράδεισο…

Ζητείται Οικ(ε)ία

Αγαπητέ συν-κάτοικε, ποιος στ´αλήθεια “ο τόπος σου”; Ποιο το “σπίτι”; Ποια η “δική σου η πατρίδα”;

«Amor Fati»

Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα, προς τί η ερώτηση όλα αυτά τα χρόνια, όλες αυτές τις νύχτες. «Amor Fati» της απάντησα. Αυτό ήταν. Ησύχασε…

Η μόνη απόδειξη πως αγγίξαμε το μέλλον, είναι που ονειρευτήκαμε

Ποτέ τα Όνειρα δε μπόρεσαν να χωρέσουν στο «τώρα». Έχουν μιαν ανυπόμονη, ακατάλυτη μανία να βλέπουν πιο πέρα από το «νυν».

Μη μιλάς άλλο για «μεγάλες αποφάσεις ζωής»

Μη μιλάμε άλλο για μεγάλες αποφάσεις ζωής. Μην καλουπώνουμε τη σκέψη μας, κάθε που κάνουμε έναν προσωπικό απολογισμό…

Μη βιαστείς να κρίνεις

Μη βιαστείς να κρίνεις κανέναν και τίποτα. Και όχι ίνα μη κριθείς. Διότι το να κριθείς είναι το μόνο αναπόφευκτο και το πλέον αναγκαίο.

Πενταήμερη στην… εντατική!

Αυτή τη πενταήμερη, δε θα την ξεχάσω ποτέ. Σ’ εκείνη την εκδρομή, οι ταξιδιώτες ήταν όλοι ένας κι ένας. Όλοι εκλεκτοί. Όλοι διαλεγμένοι.