Σε αυτή τη στροφή δε θα σε περιμένει...

Σε αυτή τη στροφή δε θα σε περιμένει…

Στις στιγμές εκείνες που η κοινωνία μέριαζε και μ’ άφηνε για λίγο ήσυχη, σε κάθε μία από κείνες ήταν που άρχιζα να νιώθω τα πρώτα ψήγματα ελευθερίας. Δε μιλάω για ύπνο, γιατί από κείνον έχει μπόλικο, κοιμάται π...
Μη φοβάσαι να «είσαι καλά». Το αξίζεις

Μη φοβάσαι να «είσαι καλά». Το αξίζεις

Κι ας μη στο ’χουν μάθει. Κι ας ήταν από νωρίς βροχή η ανατροφοδότητη από ανθρώπους που και αυτούς κάποιος τους φόβισε να το διεκδικήσουν κι έμειναν να στέκουν πιστοί σκυφτοί στο «δεν αξίζω να είμαι καλά». Υ...
Aν όχι «τώρα», τότε πότε;

Aν όχι «τώρα», τότε πότε;

Πόσα και πόσα χρόνια ακούμε για τη δύναμη της αφοσίωσης στο «τώρα» και τη θεραπευτική, λυτρωτική αξία που αυτό μπορεί να έχει; Από φιλοσόφους, μύστες, ψυχοθεραπευτές, απλούς ανθρώπους. Βέβαια, καλύτερα από ό...
Για όσους ακόμη μπορούν και αργούν...

Για όσους ακόμη μπορούν και αργούν…

Ζούμε στην εποχή που όλοι και όλα τρέχουν. Οι χίλιες δουλειές, τα βιαστικά χόμπι, τα απανωτά meeting, τα αμέτρητα email, οι κουβέντες που γίνονται στο πόδι, τα επιδερμικά αγγίγματα, τα ψεύτικα “τι κάνεις”, οι α...
Εσύ; Πόσες φορές έχεις υπάρξει;

Εσύ; Πόσες φορές έχεις υπάρξει;

Θα μπορούσε νομίζω υπεύθυνα κανείς να πει, πως δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί που, ταυτίζουν το υπέρτατο ίσως αίσθημα, αυτό της ύπαρξης (αν και εφόσον καταφέρουν όντως και το αισθάνονται), με εκείνο της ευδαιμον...
Τα ποιήματα π’ αγαπήσαμε

Τα ποιήματα π’ αγαπήσαμε

Τα ποιήματα π’ αγαπήσαμε Όλα εκείνα που γρατζούνισαν την κεντρική χορδή της ψυχής. Αυτά που κάποτε διαβάσαμε, που σ’ εκείνο το “τώρα”, γίναμε ένα με το ταξίδι τους. ένα με την πληγή τους, που τα κουβαλάμ...

Άυπνες νύχτες, από την Άννα Ιωαννίδου

Άυπνες νύχτες Άλλη μία άυπνη νύχτα. Με σκέπαστρο, καφέ κι αγάπη να κοιμάται σε διπλανά δωμάτια. Η βασική διαφορά της δικής μου αυπνίας, σε σχέση με άλλων, που οι τραγωδίες τους ξεπερνούν κατά πολύ τις ελπίδες ...
Ποίηση: Έρωτας

Ποίηση: Έρωτας

Έρωτας Πόσα χρόνια θα ρωτάς τι ειν' ο έρωτας; Τι μερίδιο ευθύνης έχει για την ποίηση του κόσμου. Και για την αιωνιότητα που αιτείται. Που οι άστεγοι των δρόμων πάντα θα πληθαίνουν. Που οι ανυπεράσπιστο...
Εκείνοι οι Άνθρωποι...

Εκείνοι οι Άνθρωποι…

Εκείνοι, που πήγαν ένα βήμα πιο μπροστά την ανθρωπότητα, γιατί κατάφεραν να πάρουν ένα βήμα παραπέρα την Ανθρωπιά.
Αν…να!

Αν…να!

ΑΝ βλέπεις πως η ευθεία που επέλεξες, οδηγεί σε αδιέξοδο, ΝΑ τρέξεις γρήγορα να πάρεις την επόμενη στροφή.