Είμαι η Μαρία Ιορδανίδου και σπούδασα Ψυχολογία στο Α.Π.Θ. Στο μυαλό μου η ενασχόληση με το γραπτό λόγο είναι μια μορφή τέχνης και στάσης απέναντι στα γεγονότα. Τα ανθρωπιστικά ιδεώδη και η ελευθερία βάλλονται από παντού και όλες/οι μας πρέπει να μοχθήσουμε για την ισχυροποίησή τους. Μια από τις δικές μου μορφές συμβολής είναι τα κείμενά μου.
Τη χρονιά 2018-2019 όσο εγώ είχα το προνόμιο να προετοιμάζομαι αδιάκοπα για τιςΠανελλαδικές, συνομήλικες/οι μου ανά τον κόσμο δούλευαν, κακοποιήθηκαν, στερήθηκαν τοδικαίωμά τους στη ζωή,...
Πέρασαν δώδεκα μήνες από τότε που εγκληματικά σιώπησαν οι φωνές, έσβησαν τα όνειρα, ακυρώθηκαν διά παντός τα μελλοντικά σχέδια, εξαφανίστηκε κάθε μέσο επικοινωνίας,διαμελίστηκαν τα σώματα...
Είναι η περίοδος του χρόνου που από τα παράθυρα αρκετών σπιτιών φαίνονται στολισμέναδέντρα, τους δρόμους κοσμούν γιορτινά φώτα, γίνονται χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, σεκάθε γωνιά παίζουν γιορτινά...
