Ο Ναν ιν, ένας Ιάπωνας δάσκαλος (1868 – 1912), δεχτηκε την επίσκεψη ενός καθηγητή πανεπιστημίου ο οποίος πήγε να μάθει για το Ζεν.
Πριν πουν οτιδήποτε, ο Ναν ιν, του σέρβιρε ένα τσάι. Άρχισε να αδειάζει το τσάι από την κανάτα στο φλιτζάνι, αλλά αφού το γέμισε, εκείνος συνέχισε να ρίχνει τσάι.
Ο καθηγητής βλέποντας τα τσάι να χύνεται, είπε “Μη βάζεις άλλο, το τσάι χύνεται έξω”.
Και ο Ναν ιν είπε “όπως αυτό το τσάι, έτσι κι εσύ είσαι γεμάτος γνώσεις και στερεότυπα.
Advertisment
Πως μπορώ εγώ να σου δείξω το Ζεν εάν εσύ δεν αδειάσεις το φλιτζάνι σου”;
Συμπέρασμα: Οι άνθρωποι δεν μαθαίνουμε εύκολα γιατί γεμίζουμε στερεότυπα και προκαταλήψεις οι οποίες δεν επιτρέπουν καμία καινούργια πληροφορία να εισέλθει και να εμπλουτίσει το νοητικό μας περιεχόμενο. Εάν δεν γίνουμε μια λευκή κόλα χαρτί, δεν μπορούμε να μάθουμε απολύτως τίποτα καινούργιο, πόσο μάλλον να δούμε τη ζωή με μια διαφορετική ματιά από αυτή που έχουμε διδαχτεί από την παιδική μας ηλικία μέχρι σήμερα.
Advertisment
