Πως επεμβαίνουμε σε περίπτωση πνιγμού
Ο πνιγμός είναι πολυστηματική δυνητικά μοιραία νόσος που προκύπτει από παρ’ ολίγο ασφυξία σε σκέπασμα από νερό του προσώπου ή ολόκληρου του κεφαλιού ενός ατόμου.
Συνήθως μερική μόνο ποσότητα νερού εισχωρεί στους πνεύμονες και 100% των ασθενών πεθαίνουν χωρίς πράγματι να έχουν εισροφήσει νερό.
Προσοχή
Advertisment
Το νερό που συχνά βγαίνει από το στόμα του πάσχοντος, προέρχεται μάλλον από το στομάχι παρά από τους πνεύμονες του και θα πρέπει να το αφήνουμε να αδειάζει κανονικά χωρίς πίεση.
Οι προσπάθειες να βγάζουμε δια της βίας το νερό από το στομάχι μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εισπνοή του περιέχομένου του.
Συμπτώματα
Διαταραχή επιπέδου συνείδησης ή κώμα
Απών ή νηματοειδή σφυγμός
Ταχύπνοια ή αγωνιώδη αναπνοή
Κυάνωση
Συριγμός
Υπορθερμία
Φτωχή αντίδραση, διασταλμένες και ακίνητες κόρες.
Αγωγή
Βγάλτε το θύμα γρήγορα από το νερό και τοποθετήστε τον σε στάση (ΚΑΑ) Καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση
Κρατήστε το κεφάλι του χαμηλότερα από το σώμα του για να μειώσετε τον κίνδυνο να εισπνεύσει νερό
Ελευθερώστε την τραχεία, ελέγξτε το σφυγμό και την αναπνοή
Φροντίστε για την υποθερμία, αντικαταστήστε τα βρεγμένα ρούχα του προστατέψτε τον από το νερό και δώστε του ζεστά υγρά
Στείλτε τον πάσχοντα σε νοσοκομεία ακόμα και αν δείχνει να έχει συνέλθει
Ασθενείς με κανονικό επίπεδο συνείδησης χωρίς ενδείξεις αναπνευστικής καταστολής παραμένουν στο νοσοκομεία για 24 με 48 h.
Πιθανόν να χρειαστεί εισαγωγή σε ΜΕΘ
Υπάρχει το φαινόμενο του ολικού πνιγμού με επιπτώσεις περίπου 5% όπου τα συμπτώματα του ασθενή ξεκινούν λίγες ώρες αργότερα.
Advertisment
Πρόληψη
Σωστή επιτήρηση των παιδιών από τους ενήλικες
Γνώση των κανόνων ασφαλείας στο νερό
Υποχρεωτική περίφραξη των πισινών
Αποφυγή του οινοπνεύματος ή ψυχοτρόπων φαρμάκων μέσα στο νερό
Πιθανές επιπλοκές
Παρατεταμένα νευρικά επακόλουθα
Φόβος του νερού
Πνευμονίτιδα – από πνευμόνων
Δευτεροπαθής πνιγμός
Πορεία – Πρόληψη
Οι ασθενείς που είναι σε εγρήγορση ή σχεδόν κατευνασμένοι την ώρα που έρχονται στο νοσοκομείο έχουν αυξημένη πιθανότητα πλήρης ανάρρωσης.
Οι ασθενείς που είναι σε κωματώδη κατάσταση και στους οποίους γίνεται ΚΑΑ την ώρα της εμφάνισης και στο νοσοκομείο έχουν μια περισσότερο επίφοβη και συχνά φτωχή πρόγνωση.
Η κατάδυση μπορεί να έχει προκύψει από απώλεια συνείδησης και κατά λάθος πτώση στο νερό λόγω κάποιας άλλη νόσου (π.χ. τραύμα αρρυθμία, σπασμός κλπ).
Τι να κάνουμε εάν το αυτοκίνητό μας πέσει στο νερό
Αν το όχημα στο οποίο επιβαίνετε βρεθεί ξαφνικά στο νερό, το πιο σημαντικό είναι να παραμείνετε ψύχραιμοι.
Στις περισσότερες περιπτώσεις το όχημα θα επιπλεύσει για μικρή χρονική περίοδο πριν το βάρος της μηχανής το τραβήξει στο βυθό. Αυτό επιτρέπει στον οδηγό και στους
επιβαίνοντες αν παραμείνουν ήρεμοι και ακολουθήσουν τις σωστές διαδικασίες να βγουν απο αυτό, ζωντανοί.
Πριν απ’όλα..απασφαλίστε την ζώνη. Θα εκπλαγειτε πόσα άτομα καταλήγουν να χάσουν τη ζωή τους επειδή έχουν πανικοβληθεί και ξεχνούν ότι είναι ασφαλισμένοι στο κάθισμα.
Έπειτα κατεβάστε τα παράθυρα αμέσως. Ένα ανοιχτό παράθυρο αποτελεί την πρώτη έξοδο διαφυγής. Τότε είναι που όλοι όσοι διαθέτουν χειροκίνητα παράθυρα, αισθάνονται τυχεροί! Όσοι τώρα διαθέτετε ηλεκτρικά παράθυρα θα πρέπει να δράσετε άμεσα. Στα περισσότερα οχήματα ο μηχανισμός που ενεργοποιεί τα παράθυρα βρίσκεται στο μέσον περίπου της πόρτας. Άπαξ και το νερό καλύψει τον μηχανισμό δεν θα είστε σε θέση πλέον να ανοίξετε τα παράθυρα και θα πρέπει να βρείτε άλλους τρόπους διαφυγής.
Αν δεν καταφέρετε να ανοίξετε το παράθυρο θα πρέπει να προσπαθήσετε να το σπάσετε ούτως ώστε να καταφέρετε να διαφύγετε. Τοποθετείστε το σώμα σας κάθετα στα μπροστινά καθίσματα και χτυπήστε με δύναμη τα τακούνια των παπουτσιών σας στο παράθυρο του οδηγού.
Ούτε να σκεφτείτε να προσπαθήσετε να ανοίξετε τις πόρτες. Απο την στιγμή που το κάτω μέρος της πόρτας έχει βυθιστεί, η πίεση του νερού καθιστά σχεδόν αδύνατον το άνοιγμα της & για να διαφύγετε μέσω αυτής θα πρέπει να περιμένετε έως ότου ολόκληρο το όχημα γεμίσει με νερό και εξισορροπηθεί η πίεση σε αυτό. Πάρτε μια μεγάλη αναπνοή ανοίξτε την πόρτα και κολυμπήστε προς την επιφάνεια. Ένα συχνό σφάλμα είναι η απώλεια προσανατολισμού στον βυθό γι’αυτό ακολουθήστε τις φυσαλίδες ή αφήστε το σώμα σας χαλαρό να κατευθυνθεί στην επιφάνεια.
Ο χρόνος που χρειάζεται ένα αυτοκίνητο για να βυθιστεί είναι συνήθως απο 2’ έως 10’ . Να είστε σε ετοιμότητα αν το όχημα σας αναποδογυρίσει κατα την εμβύθιση του, να πιαστείτε απο κάτι ( π.χ. τιμόνι ) ώστε το κεφάλι σας να παραμείνει προς την επιφάνεια.
Αν καταφέρατε να βρείτε μια οδο διαφυγής είστε πολύ κοντά στην σωτηρία. Βγάλτε πρώτα τα παιδιά – απελευθερώστε τα απο το παιδικό κάθισμα και βγάλτε τα απο το παράθυρο ή την πόρτα. Βγείτε κι εσείς μαζί τους στην επιφάνεια και απομακρυνθείτε για να αποφύγετε κάποια πιθανή δίνη.
Αν τα πράγματα πάνε στραβά κάτω απο το νερό, δεν υπάρχει χρόνος για δεύτερη ευκαιρία.
Να θυμάστε πάντα ότι το μυαλό σας είναι το σημαντικότερο εργαλείο επιβίωσης και πρέπει να το χρησιμοποιήσετε σωστά.
Παράγοντες κινδύνου για πνιγμό
Οι πνιγμοί και οι παρ’ ολίγον πνιγμοί αποτελούν σημαντικότατη αιτία θανάτου και νευρολογικών βλαβών στην παιδική ηλικία. Μάλιστα ακόμη και μετά από προσπάθειες καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης, πολλά από τα θύματα των πνιγμών μεταφέρονται στα
Εξωτερικά Ιατρεία των νοσοκομείων ήδη νεκρά ή με μόνιμη εγκεφαλική βλάβη.
Ο πνιγμός μπορεί να συμβεί σε λίγα δευτερόλεπτα. Το μικρό παιδί βυθίζεται στο νερό και πνίγεται σιωπηλά. ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΡΑΥΓΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ! Το παιδί μπορεί να πνιγεί σε χρόνο τόσο λίγο όσο είναι το χρονικό διάστημα που χρειάζεστε για να απαντήσετε το τηλέφωνο!
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα, εν αντιθέσει με την κατάσταση που επικρατεί σε άλλα παιδικά ατυχήματα, βρίσκεται σε καλή θέση ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες, όσον αφορά τους πνιγμούς στην παιδική ηλικία (πίνακας 1).
Πίνακας 1. Θνησιμότητα ανά 100.000, σε παιδιά 1-14 ετών, από πνιγμό χωρίς πρόθεση, στις 15 πιο μεγάλες χώρες του ΟΟΣΑ, εκτός Τουρκίας (Πηγή: Ανάλυση της WHO Mortality Database από το London School of Hygiene & Tropical Medicine, 1991-1995)
ΧΩΡΕΣ – ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
ΗΝ. ΒΑΣΙΛΕΙΟ 0,39
ΙΤΑΛΙΑ 0,46
ΕΛΛΑΔΑ 0,56
ΓΑΛΛΙΑ 0,81
ΙΣΠΑΝΙΑ 1,12
ΟΛΛΑΝΔΙΑ 1,24
ΚΑΝΑΔΑΣ 1,26
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 1,33
Η.Π.Α. 1,74
ΙΑΠΩΝΙΑ 1,93
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 1,97
ΤΣΕΧΙΑ 2,23
ΠΟΛΩΝΙΑ 2,84
ΜΕΞΙΚΟ 3,30
ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ 5,14
Το γεγονός όμως παραμένει ότι οι πνιγμοί, όπως και τα υπόλοιπα ατυχήματα, μπορούν σε σημαντικό βαθμό να προληφθούν. Και για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τις διαστάσεις του προβλήματος, θα αντιπαραβάλουμε τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα (1999) για τους θανάτους από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας. Όπως φαίνεται στον πίνακα 2, οι θάνατοι από πνιγμό το 1999 για όλες τις ηλικίες ήταν περίπου ίσοι με τους θανάτους από αυτοκτονίες και σχεδόν τριπλάσιοι των ανθρωποκτονιών από πρόθεση. Αν μάλιστα αναφερθούμε στην ηλικιακή ομάδα των 0-19 ετών, τότε οι θάνατοι από πνιγμό ισούνται περίπου με το άθροισμα των δολοφονιών και αυτοκτονιών.
Πίνακας 2. Θάνατοι στην Ελλάδα το έτος 1999 κατά ηλικία του θανόντος (Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος)
Ηλικία Πνιγμοί Αυτοκτονίες Ανθρωποκτονίες
όλες οι ηλικίες 368 381 130
0-14 ετών 11 0 4
15-19 ετών 10 12 7
0-19 ετών 21 12 11
Επειδή οι πνιγμοί αποτελούν το πιο θανατηφόρο ατύχημα, το Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων (ΚΕΠΠΑ) σε συνεργασία με κυβερνητικούς και μη φορείς προωθεί μια διετή εκστρατεία ενημέρωσης του ελληνικού κοινού σχετικά με τα ατυχήματα στον υδάτινο χώρο, η οποία εντάσσεται σε διετές πανευρωπαϊκό πρόγραμμα πρόληψης ατυχημάτων στον υδάτινο χώρο.
Στην πρώτη φάση της εκστρατείας διενεργήθηκε ανάλυση των δεδομένων θνησιμότητας και νοσηρότητας από ατυχήματα στον υδάτινο χώρο (με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας και του Συστήματος Καταγραφής Ατυχημάτων Εξωτερικών Ιατρείων), και συγκριτική ανάλυση των διαθέσιμων δεδομένων από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Με τη συμπλήρωση ειδικά διαμορφωμένων ερωτηματολογίων εκτιμήθηκε το επιπέδο γνώσης των παιδιών όσον αφορά ασφαλείς πρακτικές όταν έρχονται σε επαφή με τον υδάτινο χώρο. Η αξιολόγηση των απαντήσεων των παιδιών αποτελεί τη βάση για την πρόταση και χάραξη στρατηγικών πρόληψης. Είναι ενδιαφέρον ότι οι απαντήσεις των παιδιών υποδηλώνουν τους δυνητικούς παράγοντες κινδύνου, τους οποίους οι γονείς που ευθύνονται για την ασφάλεια των παιδιών είτε αγνοούν είτε τους υποεκτιμούν.
Η ασφάλειά μας στον υδάτινο κόσμο
1) Πόσο καλά γνωρίζουν τα παιδιά μας να κολυμπούν;
Αξιοσημείωτο είναι ότι τα περισσότερα ελληνόπουλα πιστεύουν και δηλώνουν ότι γνωρίζουν κολύμπι. Έτσι ένα ποσοστό γύρω στο 80% των παιδιών ηλικίας 4-6 ετών αναφέρει ότι ξέρει να κολυμπά. Το ποσοστό αυτό αγγίζει το 98% σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.
Παρόλα αυτά ένα στα τέσσερα ή πέντε παιδιά αναφέρει ότι κάποια στιγμή έχει κινδυνεύσει κατά τη διάρκεια της κολύμβησης υποδηλώνοντας ότι υπάρχουν παράγοντες που εκθέτουν τα παιδιά σε κίνδυνο και πρέπει να εκτιμηθούν.
2) Ποιοί είναι οι παράγοντες κινδύνου για την πρόκληση ατυχήματος στον υδάτινο χώρο;
Εκμάθηση κολύμβησης/ πραγματική κολυμβητική ικανότητα των παιδιών μας.Περισσότερα από τα μισά παιδιά που είναι μικρότερα από 7 χρονών διδάχτηκαν κολύμβηση από τους γονείς τους, ενώ μόνο ένα 10% του συνόλου των παιδιών που συμμετείχαν στη μελέτη έμαθε να κολυμπά από δάσκαλο κολύμβησης. Αυτό που είναι πιο ανησυχητικό είναι ότι 12% των παιδιών ηλικίας κάτω των 7 ετών δηλώνει ότι έμαθε μόνο του κολύμβηση και ένα 6% των παιδιών της ίδιας ηλικιακής ομάδας ότι τους έμαθαν κολύμβηση τα αδέλφια τους.
Μόνο 7% των παιδιών ηλικίας 4-6 ετών πηγαίνει τακτικά κολυμβητήριο, ποσοστό που αυξάνεται στο 15% για τα παιδιά του δημοτικού. Τα παιδιά του γυμνασίου συμμετέχουν πολύ λιγότερο σε τέτοιες αθλητικές δραστηριότητες μια και μόνο 5% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι πηγαίνουν κολυμβητήριο.
Επιτήρηση από ενήλικα
Η ανάγκη για συνεχή και ουσιαστική επιτήρηση από ενήλικα δεν έχει γίνει συνείδηση στο ευρύ κοινό. Περίπου 1 στα 5 παιδιά κάτω των 7 ετών κολυμπά μόνο του ή με τα αδέλφια του, ενώ σχεδόν τα μισά παιδιά που πηγαίνουν στο δημοτικό κολυμπούν μόνα τους ή με φίλους χωρίς επαρκή επιτήρηση από ενήλικα.
Τήρηση κανόνων ασφαλείας
Τα παιδιά φαίνεται να αγνοούν τους κανόνες ασφάλειας. Παραδείγματα:
– Ένα στα πέντε παιδιά όλων των ηλικιών, εάν ο αέρας παρασύρει τη μπάλα τους στα βαθιά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, θα προσπαθήσει να την πιάσει.
– Ένα στα πέντε παιδιά πιστεύει ότι μπορεί να φαει ένα σάντουιτς πριν το μπάνιο.
– Αρκετά παιδιά (40%) θα αψηφήσουν τον κίνδυνο και θα μπουν στη θάλασσα ακόμα και εάν έχουν φαει ή είναι κουρασμένα, εάν οι φίλοι τους τα προσκαλέσουν.
– Παιδιά ηλικίας μεγαλύτερης των 7 ετών συχνά υπερεκτιμούν τις δυνατότητες. Έτσι 2 στα 10 παιδιά αναφέρουν ότι εάν κάποιος φίλος τους δεν γνωρίζει κολύμπι, θα προσπαθήσουν να τον μάθουν τα ίδια να κολυμπά.
Χρήση πισίνας
Μόνο ένα μικρό ποσοστό (4%) των παιδιών ηλικίας κάτω των 7 ετών κολυμπά σε πισίνα γι’αυτό και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν κατά τη διάρκεια της χρήσης της δεν τους είναι γνωστοί. Έτσι αγνοούν τους κανόνες ασφάλειας και θα έμπαιναν στην πισίνα χωρίς την παρουσία ενήλικα (16%) ή θα έπαιζαν με φίλους γύρω από την πισίνα ίσως γιατί κανένας δεν τους έχει ενημερώσει ότι πάνω στο παιχνίδι μπορεί κάποιος να γλιστρήσει και να πέσει κατά λάθος μέσα στο νερό. Επιπλέον ένα στα τέσσερα παιδιά θα έκανε βουτιές σε ρηχή πισίνα γεγονός που υποδηλώνει άγνοια του κινδύνου για κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
1 στα 2 παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας δεν απαντούν σωστά σε ερωτήσεις που αφορούν τη γνώση των κανόνων ασφάλειας κατά τη χρήση πισίνας και δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν εάν κάποιος τρίτος που κολυμπά σε πισίνα βρεθεί σε κίνδυνο. ‘Ένα στα τέσσερα παιδιά πάνω των 12 ετών θα έπεφτε στην πισίνα για να σώσει κάποιον που κινδυνεύει αψηφώντας τον κίνδυνο για τον εαυτό του.
Συνθήκες ασφάλειας σε πλωτό μέσο
7 στα 10 παιδιά, 7-11 ετών, γνωρίζουν ότι πρέπει να φορούν σωσίβιο όταν βρίσκονται σε βάρκα, ενώ μάλλον είναι μπερδεμένα σχετικά με τους κανόνες που ισχύουν στα πλοία με αποτέλεσμα 3 στα 10 να θεωρούν ότι πρέπει να φορούν σωσίβιο ακόμα και όταν βρίσκονται σε καράβι. Τα μεγαλύτερα παιδιά φαίνεται ότι έχουν κατανοήσει καλύτερα τους κανόνες, αλλά και πάλι 1 στα 6 παιδιά πιστεύει ότι πρέπει να φορά σωσίβιο όταν βρίσκεται σε πλοίο. Το χρώμα που έχει το σωσίβιο έχει εντυπωθεί στα περισσότερα παιδιά και έτσι 9 στα 10 δηλώνουν ότι είναι το πορτοκαλί.
Αναζήτηση ιατρικής βοήθειας
Πρέπει να επισημανθεί ότι μόνο 2 στα 3 παιδιά 7-11 ετών γνωρίζουν το τηλέφωνο για να καλέσουν ιατρική βοήθεια (ασθενοφόρο), ενώ μόνο 1 στα 10 από τα μεγαλύτερα παιδιά φαίνεται να το αγνοούν.
Οι απαντήσεις των παιδιών υποδεικνύουν ότι η λήψη απλών προληπτικών μέτρων και η ενημέρωση των γονέων μπορεί να οδηγήσουν στη μείωση των ατυχημάτων στον υδάτινο χώρο. Τα παιδιά δεν είναι απρόσβλητα στο νερό, ο πνιγμός είναι σιωπηλός και συμβαίνει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Η αμέλεια μιας στιγμής ενδέχεται να έχει το κόστος μιας ζωής.
Χρήση ρουχισμού ως μέσο επίπλευσης
Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο αν χρειαστεί τα ρούχα μας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο επίπλευσης και να μας διατηρήσουν στην επιφάνεια του νερού. Φυσικά θα χρειαστεί να το δοκιμάσετε κάποιες φορές..όμως αξίζει τον κόπο..άλλωστε με αυτόν τον
τρόπο μπορεί να σωθεί η ζωή σας!!
Χρειάζεστε τζην παντελόνι και μπλούζα με μακρύ μανίκι…καλή επιτυχία!!
Μετατρέποντας το παντελόνι σε σωσίβιο
Βγάζουμε το παντελόνι μέσα στο νερό και δένουμε κόμπους όσο χαμηλότερα μπορούμε το παντελόνι στις 2 άκρες.ώστε να έχουμε περισσότερο ωφέλιμο χώρο – Κουμπώνουμε το παντελόνι.
Τοποθετούμε τις παλάμες μας στην εσωτερική πλευρά του παντελονιού χρησιμοποιούμε τους αντίχειρες για να το κρατήσουμε και το φέρνουμε πίσω απο το κεφάλι μας.
Με μία απότομη κάθετη κίνηση το φέρνουμε μπροστά και το βυθίζουμε ενώ ταυτόχρονα κλείνουμε το άνοιγμα του και το σφίγγουμε με τα χέρια μας. Το παντελόνι θα έχει γεμίσει με αέρα και μπορούμε να επιπλεύσουμε.
Αν διαπιστώσουμε ότι έχουμε απώλεια αέρα ή ότι δεν το έχουμε φουσκώσει αρκετά μπορούμε να πάρουμε αναπνοή, να βυθιστούμε και να φουσκώσουμε το παντελόνι μας με το στόμα μέσα στο νερό.
Μπλούζα με μακρύ μανίκι
Ενώ φοράμε την μπλούζα, τη δένουμε κόμπο μπροστά απο την κοιλιά μας. Μαζεύουμε τα μανίκια μέσα στις παλάμες μας & τα κρατάμε σφιχτά. Φέρνουμε τα χέρια μας στη λαιμόκοψη της μπλούζας, παίρνουμε αναπνοή & φυσάμε μέσασε αυτήν, ενώ ταυτόχρονα κλείνουμε με τα χέρια το σημείο απ’όπου τροφοδοτούμε με αέρα την μπλούζα μας. Ο αέρας έχει μαζευτεί στην πλάτη μας & μας διατηρεί στην επιφάνεια.
Ανατροφοδοτούμε με αέρα όποτε χρειαστεί.
Καρδιοαναπνευστική ανάνηψη C.P.R —> Εγκαύματα —> Πνιγμός —> Δηλητηριάσεις —> Ξένα σώματα σε ενήλικες και παιδιά —> Οδική ασφάλεια —> Δαγκώμτα – Τσιμπήματα —> Αντιμετώπιση και πρόληψη ατυχημάτων
