Όλοι θέλουμε ευτυχία.
Επιθυμούμε και επιδιώκουμε να έχουμε με κάθε τρόπο αυτά που πιστεύουμε ότι μας δίνουν ευτυχία.
Για να νιώθουμε ευτυχία θέλουμε να έχουμε ασφάλεια, ελευθερία, υλικά αγαθά, αναγνώριση και σεβασμό, ανέσεις, δημιουργική έκφραση, αγάπη, γνώσεις, εξέλιξη και σταδιακά την υπέρβαση του σώματος, του νου και της ψευδαίσθησης της ξεχωριστότητας.
Advertisment
Χρειαζόμαστε όλα αυτά επειδή έχουμε χάσει την επαφή μας με την εσωτερική μας πνευματική φύση που είναι αιώνια και πάντα σε πληρότητα και ευδαιμονία.
Είμαστε αιώνιες πνευματικές οντότητες που προβάλλουμε και εκφράζουμε την συνειδητότητα μας μέσα από το υλικό μας σώμα και το νού εδώ στο υλικό πεδίο.
Ωστόσο, συμβαίνει, να ξεχνάμε την πνευματική μας καταγωγή και να ταυτιζόμαστε με το υλικό μας σώμα, που είναι απλώς το μέσο, το εργαλείο της έκφρασης σ’ αυτό το επίπεδο.
Advertisment
Όταν ταυτιζόμαστε με το σώμα και την προσωπικότητα, τότε βιώνουμε φόβο, επειδή είναι και τα δυο ευάλωτα και θνητά. Από το φόβο μας προσκολλόμαστε σε αυτά που έχουμε λανθασμένα προγραμματίσει ότι θα μας προσφέρουν ασφάλεια, αξία, ελευθερία και πληρότητα.
Οι προσκολλήσεις αυτές, δημιουργούν ακόμα περισσότερο φόβο επειδή τώρα έχουμε εξωτερικεύσει την πηγή της αξίας, της ασφάλειας, της ελευθερίας και της πληρότητας έξω από τον εαυτό μας, πχ ανθρώπους, υλικά αγαθά, χρήματα, τίτλους, ιδέες και θέσεις, που είναι ρευστά, μεταλλασσόμενα και όχι κάτω από τον δικό μας έλεγχο.
Αυτό δημιουργεί έναν επί πλέον φόβο και άγχος ακόμα και όταν τα έχουμε αυτά που επιθυμούμε, επειδή ζούμε με το διαρκή φόβο ότι μπορεί να τα χάσουμε, υποφέρουμε και να είμαστε δυστυχισμένοι.
Φοβόμαστε μήπως χάσουμε αυτά πού πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητα για να είμαστε καλά και ευτυχισμένοι. Αρχίζουμε να νιώθουμε πανικό και μπορεί να καταλήγουμε σε ανήθικες κινήσεις ακόμα και στη βια για να προστατεύουμε ή να αποκτήσουμε αυτά στα οποία είμαστε προσκολλημένοι λόγω ακριβώς της ψευδαίσθησης μας αυτής.
Σε αυτή την κατάσταση της
εσφαλμένης ταύτισης, βιώνουμε:
1ο Φόβο ότι δεν θα αποκτήσουμε αυτό που υποτίθεται ότι πρέπει να έχουμε για να είμαστε ασφαλείς ή να νιώθουμε πληρότητα.
2ο Όταν τα έχουμε όλα ή μερικά από αυτά, δεν ησυχάζουμε αλλά φοβόμαστε μήπως τα χάσουμε.
3ο Νιώθουμε αδικία, πόνο, απογοήτευση όταν δεν μπορούμε για κάποιο λόγο να τα έχουμε.
4ο Νιώθουμε προδοσία, θυμό και μίσος προς αυτούς που θεωρούμε ότι μπορεί να είναι η αίτια να μην αποκτήσουμε ή να χάσουμε αυτά που θέλουμε.
5ο Νιώθουμε ζήλια προς αυτούς που έχουν αυτά που θέλουμε.
6ο Νιώθουμε αυτοαπόρριψη, ντροπή και ενοχή όταν δεν καταφέρνουμε να τα έχουμε ή τα καταφέρνουμε με ανήθικους τρόπους.
7ο Και όταν δεν μπορούμε να διανοηθούμε πως θα αποκτήσουμε αυτά στα οποία είμαστε προσκολλημένοι και δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μπορούμε να είμαστε καλά χωρίς αυτά, νιώθουμε απελπισία και κατάθλιψη.
Όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και ο πόνος και η σύγκρουση για μας και τους γύρω μας φαίνεται να δημιουργούνται λόγω μιας, κατά κάποιο τρόπο, ηθελημένης πνευματικής αμνησίας προκειμένου να εκτελέσουμε μια αποστολή σε ανθρώπινο επίπεδο. Το έργο της ενότητας και της ενοποίησης «των επί μέρους», με ελεύθερη βούληση και συνειδητή επιλογή.
Ναι, φαίνεται ότι συμφωνήσαμε να λησμονήσουμε την πνευματική μας καταγωγή και να έχουμε την κοινωνική ψευδαίσθηση ότι ο καθένας μας είναι ξεχωριστός από τους άλλους, για να μπορούμε να έχουμε την δυνατότητα της επιλογής, να καλλιεργούμε πάλι και πάλι την ελεύθερη βούληση και την συνειδητή επιλογή της ενότητας. Να εναρμονιζόμαστε σε κάθε δύσκολη περίσταση με την ανώτερη πνευματική μας διάσταση. Να αναγνωρίζουμε σε κάθε στιγμή ποιοι πραγματικά είμαστε, ποιοι είναι οι άλλοι και τι γίνεται εδώ στον πλανήτη.
Έχουμε την ελεύθερη βούληση μέσα σε αυτές τις δύσκολες μέρες, όπου δεν υπάρχει η σιγουριά που ικανοποιείπροσκολλήσεις μας, να λειτουργήσουμε με φόβο και βια ή με την ανώτερη μας φύση, τη μοναδική λύση που είναι ενότητα, μοίρασμα και συνεργασία. Πραγματοποιήσαμε την άνεση της υλικής αφθονίας αλλά δεν μάθαμε το μάθημα της ενότητας και συνεργασίας.
Τώρα, μέσα από την παγκόσμια κρίση, έχουμε συμφωνήσει υποσυνείδητα σαν ψυχές (που είναι άλλο επίπεδο από το επίπεδο της προσωπικότητας) να δώσουμε στον εαυτό μας μια ευκαιρία, να συνδεθούμε με την αλήθεια μέσα από άλλες συνθήκες.
Η ελπίδα είναι ότι έχουμε απομυθοποιήσει σε κάποιο βαθμό τις εξωτερικές πηγές ευτυχίας και είμαστε έτοιμοι να αναγνωρίσουμε και να βιώσουμε την αληθινή μας αιώνια, άτρωτη φύση. Είναι ώρα να βιώσουμε την αξία, την ασφάλεια και την ελευθερία μας όχι μέσα από εξωτερικές συνθήκες και προσκολλήσεις αλλά από ιδιότητες, που είναι μέσα μας, και είναιδεδομένες, αμετάκλητες και αδιαπραγμάτευτες.
Η ασφάλεια είναι μια ιδέα
Η ασφάλεια και η ευτυχία βασίζονται στις πεποιθήσεις μας και όχι στις εξωτερικές καταστάσεις. Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι με δυο τρόπους.
1. Είτε να έχουμε όλα αυτά που πιστεύουμε ότι «πρέπει να έχουμε» για να νιώθουμε ασφαλείς και ευτυχισμένοι (παρόλο που περίπου 5 δισεκατομμύρια άλλοι ανθρώποι έχουν καταφέρει να είναι καλά και ευτυχισμένοι χωρίς τίποτε από αυτά που πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε.)
(Ασχολιόμαστε με αυτήν την προσέγγιση στα σεμινάρια μας για το πως να πραγματοποιήσουμε στόχους και ανάγκες.)
2. Είτε να συνειδοποιήσουμε και να βιώσουμε το πλούσιο εσωτερικό μας κόσμο και να μπορούμε να είμαστε καλά και ευτυχισμένοι με ελάχιστες προϋποθέσεις. Θα συζητήσουμε αυτήν την προσέγγιση σήμερα.
Η ιδανική λύση είναι ένας συνδυασμός των δύο που εκφράζεται στην προσευχή του Αγ. Φραγκίσκου
Θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, την ηρεμία να δεχτώ αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω και τη σοφία να διακρίνω μεταξύ των δυο.
Αλήθειες που μας Απελευθερώνουν.
Ποιες είναι οι αλήθειες που χρειαζόμαστε να θυμηθούμε για να μπορούμε να νιώθουμε την εσωτερική ασφάλεια και πληρότητα που χρειαζόμαστε, ακόμα και όταν οι εξωτερικές συνθήκες είναι δύσκολες και δεν νιώθουμε σίγουροι ότι όλες οι ανάγκες και προσκολλήσεις μας θα ικανοποιηθούν.
1. Είμαστε αιώνια, αγγελικά, πνευματικά όντα, εκφράσεις της Θείας συνειδητότητας. Για μας δεν υπάρχει ούτε γέννηση και ούτε θάνατος. Υπάρχει μόνο η προσωρινή προβολή της αιώνιας συνειδητότητας μας μέσα στην ύλη (γέννηση) και η απόσυρση από το προσωρινό υλικό όχημα (θάνατος).
2. Όλοι οι αγαπημένοι μας για τους οποίους έχουμε έννοια είναι επίσης αιώνιες αγγελικές ψυχές, με πνευματικές αφετηρίες, που έχουν δεχτεί προσωρινά να προβάλουν την συνειδητότητα τους μέσα στην ύλη με το σώμα και την προσωπικότητα τους. Οι αγαπημένοι μας δε γεννιούνται και δεν πεθαίνουν. Απλώς επιτρέπουν ένα μέρος της συνειδητότητας τους να προβάλλεται στο υλικό πεδίο και όταν έχουν ολοκληρώσει τα μαθήματα ή/και τα έργα τους αποσύρουν την συνειδητότητα τους από τα οχήματα αυτά.
3. Όλοι οι άλλοι που παίζουν τους ρόλους τους γύρω μας, πολιτικοί, εξουσίες, αντιεξουσιαστές, επαναστάτες, συντηρητικοί, φιλελεύθεροι, αυτοί που μας αρέσουν και που δεν μας αρέσουν είναι επίσης αιώνια αγγελικά όντα που συμμετέχουν μαζί μας σε μια διαδικασία για να εξελίσσουμε την ικανότητα μας να βιώνουμε και να εκφράζουμε την εσωτερική μας Θεία αρμονία.
Μερικοί από αυτούς θα παίζουν ρόλους που συμπαθούμε επειδή μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς, και άλλοι θα έλκουν τη δυσαρέσκεια, την κριτική, την απόρριψη και το θυμό μας επειδή η συμπεριφορά και οι αντιλήψεις τους μας ξυπνούν φόβους για την ασφάλεια, την αξία και την ελευθερία μας.
Είναι φυσικό να νιώθουμε αρνητικά προς τα άτομα αυτά, αλλά είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι, σαν ψυχές, είμαστε μια ενιαία συνειδητότητα με αυτούς και ότι απλώς παίζουν τον ρόλο τους στην ομαδική μας εξέλιξη. Μπορεί να χρειαστεί να τους εμποδίζουμε σε μερικές ανήθικες πράξεις, αλλά η πρόκληση μας είναι να τους αντιλαμβανόμαστε πάντα σαν αδελφές ψυχές και να τους αγαπάμε.
4. Ο καθένας από μας έλκει από το σύμπαν ή από το κβαντικό πεδίο των άπειρων πιθανοτήτων, ακριβώς αυτό που χρειάζεται σαν ερέθισμα για την εξέλιξη του. Έχουμε την ελεύθερη βούληση να αγνοήσουμε το μάθημα και να συσσωρεύουμε αρνητικά συναισθήματα προς τους άλλους, τον εαυτό μας και τη ζωή γενικά. Έχουμε όμως επίσης την ελεύθερη βούληση να υπερβαίνουμε την άγνοια, την ξεχωριστότητα, τη αποξένωση και το φόβο και να συνδεθούμε με τηνεσωτερική πραγματικότητα του εαυτού μας, των άλλων και της ζωής που είναι μια ενιαία οικουμενική συνειδητότητα, που εκφράζεται μέσα από τον καθένα μας.
Είμαστε όλοι ένα ον, ένα πνεύμα, ένα σύνολο ψυχών που δίνουμε ο ένας στον άλλον ερεθίσματα, προσυμφωνημένα, απλώς ως ευκαιρίες, για την αμοιβαία μας εξέλιξη.
5. Ο καθένας είναι ο αποκλειστικός δημιουργός της πραγματικότητας του.
Δημιουργούμε την πραγματικότητα μας ατομικά, οικογενειακά και κοινωνικά με τις συμπεριφορές, τις πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και τους προγραμματισμούς, αλλά και με τις συμφωνίες και τις αποφάσεις της ψυχής πριν έρθει σε υλική υπόσταση, με σκοπό να έχουμε ευκαιρίες να μάθουμε συγκεκριμένα μαθήματα. Μπορεί να φαίνεται ότι οι άλλοι ανθρώποι ή οι διάφορες εξουσίες, ή ο Θεός, ή άλλες πολιτικές ή εμπορικές δυνάμεις δημιουργούν την πραγματικότητα μας. Αλλά στην αλήθεια αυτοί είναι απλώς καθρέφτες του εσωτερικού μας κόσμου και ερεθίσματα για την πιθανή μας εξέλιξη.
Έτσι θα είναι καλύτερα να απελευθερωθούμε από το ερώτημα «ποιος Φταίει» – που μπορεί να δημιουργήσει μόνο αρνητικά συναισθήματα προς άλλους ή τον εαυτό μας. (κατά κανόνα δεν είναι ερώτημα, αλλά μια ανάγκη να βρούμε κάποιον άλλον εκτός από εμάς που να φταίει.)
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ένας εξωτερικός κόσμος ανεξάρτητος από το εσωτερικό μας περιεχόμενο. Έχουμε μια μικρή ή μεγάλη συμμετοχή μέσα από τις συμπεριφορές, τους τρόπους ζωής, τις συνειδητές και υποσυνείδητες πεποιθήσεις, καθώς επίσης μέσα από το περιεχόμενο του συλλογικού υποσυνείδητου ή του αιτιατού σώματος μας σαν ψυχές στην εξέλιξη.
Δεν υπάρχει τίποτε έξω εκεί για το οποίο δεν είμαστε συνυπεύθυνοι και συνδημιουργοί. Είναι απαραίτητο να το καταλάβουμεαυτό αν πρόκειται να φτάσουμε στο επίπεδο της προσωπικής και ομαδικής εξέλιξης που θα μας επιτρέπει την ενότητα και τησυνεργασία, για να βγούμε από την προσωρινή κρίση που βρισκόμαστε.
Όταν συμβαίνει κάτι για το οποίο νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα καλύτερα να ρωτάμε:
a. Τι μπορώ να μάθω από αυτό που συμβαίνει;
b. Τι υπάρχει μέσα μου που καθρεφτίζεται εδώ και μπορεί να συμβάλει σε αυτό που βλέπω και δεν μου αρέσει.
c. Πως μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου, την οικογένεια μου και την κοινωνία να λύσουμε το πρόβλημα ή να δημιουργήσουμε κάτι καλύτερο;
6. Όλα, τα πάντα – γίνονται για την προσωπική και ομαδική μας αμοιβαία εξέλιξη.
Είμαστε εδώ για ξυπνήσουμε από την προσωρινή ψευδαίσθηση ότι η ύπαρξη μας τελειώνει με το σώμα και την προσωπικότητα ή ότι η αξία μας ή ασφάλεια μας μπορεί να μετρηθούν με αυτά. Κάθε γεγονός ή κατάσταση είναι μια ευκαιρία για αυτογνωσία και απελευθέρωση από την άγνοια μας, από την λήθη της πνευματικής μας καταγωγής. Όμως είναι επίσης ένα ερέθισμα που μπορεί να μας κάνει να γινόμαστε ακόμα πιο αρνητικοί. Αυτή είναι η πρόκληση μας να αξιοποιήσουμε ό,τι μας δημιουργεί φόβο και ανασφάλεια σαν ευκαιρία να θυμηθούμε την αληθινή μας φύση καθώς και την αληθινή φύση των άλλων και της ζωής.
Όταν νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας
Α. Τι φοβάμαι εδώ; Τι κινδυνεύει εδώ; Η αξία μου, η ασφάλεια μου, η ελευθερία μου;
Β. Για ποιο λόγο έχω έλξει αυτή την εμπειρία στην ζωή μου; Τι χρειάζομαι να μάθω;
Γ. Τι μπορώ να κάνω για να αλλάξω αυτό που δεν μου αρέσει;
Δ. Τι μπορώ να κάνω να νιώθω καλά μέχρι να μπορώ να αλλάξω αυτό που θέλω να βελτιώσω.
Έτσι είναι πολύ καλύτερα να κατευθύνουμε την ενέργεια μας στο να κάνουμε εσωτερικές και εξωτερικές αλλαγές παρά να καλλιεργήσουμε αρνητικά συναισθήματα προς άλλους, τη ζωή και τον εαυτό μας.
Όσοι γνωρίζουν τους νόμους της έλξης, ξέρουν ότι όταν σκεφτόμαστε αρνητικά προς κάτι, το έλκουμε και το αυξάνουμε. Καλύτερα να στρέφουμε την θετική μας ενέργεια προς αυτό που θέλουμε παρά αρνητική ενέργεια προς αυτό που δεν θέλουμε.
Τα πάντα που συμβαίνουν στην ζωή μας και στην ζωή των αγαπημένων μας είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε και αυτά που έχουμε επιλέξει σαν ψυχές στην εξέλιξη, σαν ερεθίσματα για την σταδιακή μας φώτιση.
Δεν είναι λάθος, ούτε άδικο, ούτε άτυχο. Το παρελθόν μας είναι ακριβώς αυτό που επιλέξαμε και δημιουργήσαμε. Το μέλλον μας θα είναι το ίδιο. Το παρόν μας δίνει τα ερεθίσματα που χρειαζόμαστε τώρα να κάνουμε τις αλλαγές στον τρόπο που συμπεριφερόμαστε, σκεφτόμαστε και νιώθουμε ώστε να δημιουργήσουμε το μέλλον που θέλουμε.
Το μέλλον είναι ακόμα άγνωστο, άλλα εξαρτάται από τις αλλαγές που κάνουμε ή δεν κάνουμε στο παρόν. Παρόλο που η ζωή δίνει σε όλους ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε και οι ίδιοι μέχρι σήμερα έχουμε δημιουργήσει, δεν υπάρχει κάποιο παγιωμένο μέλλον ή μοίρα. Δημιουργούμε κάθε δευτερόλεπτο ένα νέο πιθανό μέλλον. Κάθε απόφαση, κάθε αντίδραση διαμορφώνει ένα νέο μέλλον.
Αντιδρώντας με φόβο, θυμό και αποξένωση θα δημιουργήσουμε ένα ανάλογο μέλλον. Αν απελευθερωθούμε από τον φόβο και την άγνοια που το δημιουργεί, μπορούμε τώρα να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά στην εξέλιξη μας.
7. Η ζωή μας δίνει μόνο αυτά που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Έχουμε όλοι τη δύναμη να υπερβούμε ό,τι φοβόμαστε και να συνεχίσουμε τη ζωή μας με νόημα, δημιουργικότητα και ευτυχία. Εκατομμύρια άνθρωποι παντού στον πλανήτη έχουν περάσει από αυτά που φοβόμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντέξουμε και έχουν ξαναβρεί ευτυχία στη ζωή τους.
Η ανθρώπινη ψυχή είναι πιο δυνατή από οποιαδήποτε πιθανή ανθρώπινη εμπειρία.
Είναι νόμος : η ζωή δεν σταματάει ποτέ, συνεχίζεται και όλοι την ακολουθούν, γιατί υπάρχει ένα εγγενές στοιχείο μέσα στους ανθρώπους που τους κάνει να συνεχίζουν.
Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αποδείξει αυτήν την αλήθεια και την δύναμη του πνεύματος με την υπέρβαση όλων αυτών των απωλειών.
8. Η απλή αλήθεια είναι ότι το 90 % του πλανήτη ήδη ζει τη ζωή που φοβόμαστε εμείς ότι μπορεί κάποια στιγμή να ζούμε αν συνεχίζεται η οικονομική κρίση. Τουλάχιστον, δεν δείχνουν πιο δυστυχισμένοι από μας.
Σύμφωνα με τα στατιστικά του WORLD BANK …
80% των ανθρώπων, που σημαίνει από 5 από τα 6 δισεκατομμύρια ανθρώπων στο πλανήτη, ζούνε με λιγότερα από 216 εύρω το μήνα.
Και από αυτούς 3 δισεκατομμύρια ζούνε με λιγότερα από 48 ευρώ το μήνα.
Μονό 1 % του πληθυσμού έχει ένα κομπιούτερ
Μονό 1% έχει πάει σε πανεπιστήμιο.
500.000.000 άνθρωποι του κόσμου έχουν ζήσει ή ζουν σε πόλεμο ή πείνα.
Εάν έχεις τραπεζικό λογαριασμό, ανήκεις στο 8% των ανθρώπων του πλανήτη που ζουν καλά.
Δηλαδή 90% από τον πλανήτη ήδη ζουν αυτό που φοβόμαστε ότι ίσως μια μέρα μπορεί να ζούμε παρόλο που είναι μάλλοναπίθανο να συμβεί. Όμως πιστεύω ότι μια έρευνα στα άτομα αυτά δεν θα τους δείξει λιγότερο ευτυχισμένους από μας. Ίσως το αντίθετο. Ίσως το λιγότερο που έχουμε, είναι και το λιγότερο που έχουμε να χάσουμε που σημάνει λιγότερο άγχος και ίσως περισσότερη ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε.
Μια μελέτη μάλλον θα δείξει ότι αυτά τα 3 δισεκατομμύρια άτομα που ζούνε με λιγότερα από 48 ευρώ το μήνα και τα άλλα 2 εκατομμύρια που ζουν με λιγότερα από 216 ευρώ το μήνα έχουν εκφράσει λιγότερα παράπονα, θυμό, αντιεξουσιαστικές διαδηλώσεις και βια από όσα είχαμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
Δεν θέλω να πω με αυτό ότι οι διαδηλώσεις δεν έχουν την θέση και το δίκαιο τους στην κοινωνία μας. Απλώς δεν φαίνεται να έχουμε περισσότερη ευτυχία, ηρεμία, ενότητα και αγάπη από αυτούς τους 5 δισεκατομμύρια που κερδίζουν λιγότερο από 216 εύρω το μήνα. Η αφθονία μας δεν μας έχει ωφελήσει.
Αντίθετα, μόνο στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, άτομα, κοινωνίες και κράτη, δαπανούν περίπου 1,400 δισεκατομμύρια $ ΜΟΝΟ για Καλλυντικά, παγωτά, αρώματα, τροφές για κατοικίδια, τσιγάρα, οινοπνευματώδη ποτά, ναρκωτικά και πόλεμο.
Σκεφθείτε, απλώς, ότι χρειαζόμαστε μόνο 28 δισεκατομμύρια $, δηλαδή μόνο 2% από το ποσό αυτό για να έχουμε για όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες στον πλανήτη.
– βασική παιδεία για όλους
– Καθαρό νερό για όλους
– Βασική στήριξη υγείας
Είναι ξεκάθαρο ότι η σημερινή κρίση είναι αποτέλεσμα της αποξένωσης, των λανθασμένων αξιών και της αδιαφορίας για τους άλλους. Η μόνη λύση είναι να επανεξετάσουμε τις αξίες μας, να τις αλλάξουμε και να ενωθούμε για να πραγματοποιήσουμε το παράδεισο που ενσαρκωθήκαμε να δημιουργήσουμε.
9. Ακόμα σε μια μαζική εμπειρία ή κατάσταση όπως σε ένα σεισμό ή οικονομική κρίση, αυτό που θα συμβεί στον καθέναν είναι μοναδικό και προσωπικό.
Ο Χριστός αναφέρθηκε ( Ματθαίος 24.40) σε αυτό το γεγονός όταν μίλησε για τις καταστροφές που θα γίνουν πριν από τη δεύτερη παρουσία. Είπε «Τότε θα υπάρχουν δυο άνδρες στο αγρό, ο ένας θα μείνει και ο άλλος θα αφαιρεθεί. Θα υπάρχουν δυο γυναίκες στο μύλο. Η μια θα μείνει και η άλλη θα αφαιρεθεί.
Δηλαδή σε οποιοδήποτε μαζικό γεγονός αυτό που θα συμβεί στον καθέναν δε θα είναι ενα ατυχές περιστατικό δηλ. ένα αθώο θύμα που έτυχε να παραβρίσκεται σε μια δυσάρεστη εξέλιξη. Θα είναι εκεί μόνο αν έχει επιλέξει σαν ψυχή να βιώσει αυτό που ίδιος έχει δημιουργήσει, έλξει και επιλέξει για την εξέλιξη του. Δεν συμβαίνουν τυχαία γεγονότα σε καθέναν. Υπάρχει μια υπέρτατη σοφία και δικαιοσύνη στο σύμπαν που μας συμπεριλαμβάνει, μόνο αν απελευθερωθούμε από τον πόνο, το φόβο και το θυμό μας θα τη δούμε.
10. Η πραγματική ασφάλεια είναι η αλήθεια.
Νομίζουμε ότι οι άλλοι ή το χρήμα ή η κοινωνική θέση μας δίνει ασφάλεια. Όμως τίποτε από αυτά δε μας προστατεύουν από την αρρώστια, το σεισμό, το ατύχημα ή το θάνατο. Η πραγματική ασφάλεια είναι μια κατάσταση του νου που δημιουργείται μόνο με την πνευματική γνώση ή πίστη.
Α. Είμαστε αιώνια αθάνατες αγγελικές συνειδητότητες που ούτε γεννιούνται και ούτε πεθαίνουν. Απλώς προβάλουμε καιαποσύρουμε την συνειδητότητα μας μέσα και έξω από προσωρινά υλικά και νοερά σχήματα.
Β. Η ζωή δίνει σε μας και στους αγαπημένους μας μόνο αυτό που έχουμε επιλέξει σαν ψυχές επειδή ευνοεί την εξέλιξη μας.
Γ. Έχουμε και εμείς και οι αγαπημένοι μας τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε ό,τι μπορεί να συμβεί στη ζωή μας.
Δ. Είμαστε πολύ τυχεροί και ζούμε πολύ καλά σε σχέση με το 90% των αδελφών μας στον πλανήτη.
Η λύση είναι ενότητα
Εφόσον η σημερινή κρίση έχει δημιουργηθεί από την άγνοια της αληθινής μας φύσης, το αίσθημα ξεχωριστότητας, από τον φόβο, την αποξένωση, την αδιαφορία του ενός για τον άλλο, από την απληστία και την ανήθικη συμπεριφορά, η μόνο λύση και θεραπεία είναι το αντίθετο τους.
1. Χρειαζόμαστε να θυμηθούμε την αλήθεια ότι είμαστε όλοι εκφράσεις μιας οικουμενικής συνειδητότητας.
2. Η αλήθεια αυτή θα μας οδηγήσει να βιώσουμε την ενότητα αυτή σαν ενδιαφέρον, συμπόνια, αγάπη και την συνειδητοποίηση ότι δεν μπορεί να υπάρχει προσωπική επιτυχία και ολοκλήρωση του σκοπού μας στο πλανήτη μέχρις ότου όλοι να έχουν ασφάλεια, ευημερία και ελευθερία, επειδή είμαστε όλοι κύτταρα στο σώμα της ανθρωπότητας και ότι γίνεται σε ένα κύτταρο επηρεάζει όλα τα άλλα.
3. Η ενότητα αυτή χρειάζεται να εκφραστεί σαν συνεργασία, δικαιοσύνη, τιμιότητα και ισότητα από και προς όλες τις κατευθύνσεις, για όλους ανεξαιρέτως.
4. Μετά χρειάζεται να γίνει πράξη μέσα από αλληλοβοήθεια, αλληλοσυμπαράσταση και υπηρεσία προς τα «κύτταρα του δικού μας σώματος» που πάσχουν.
5. Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε την κρίση αυτή με ενότητα σαν οικογένειες, κοινωνίες, κράτη σε έναν ενιαίο πλανήτη.
6. Χρειάζονται όλοι οι πολιτικοί, όλα τα κόμματα και όλα τα κράτη να συνεργαστούν για το καλό του σύνολου.
7. Οι κυβερνήσεις πρέπει να λειτουργούν με ενδιαφέρουν, εμπιστοσύνη και αμεροληψία προς τους πολίτες.
8. Είναι επίσης ώρα για όλους τους πολίτες να συμπαραστέκονται στο έργο της κυβέρνησης με ενότητα, τίμια και με αγάπη εργασία, και ηθική συμπεριφορά προς τους νόμους και προς τους όλους για μπορεί να λύσουμε το πρόβλημα όλοι μαζί.
Όλες αυτές οι ενέργειες είναι φυσικά αποτελέσματα της συνειδητοποίησης ότι είμαστε όλοι ένα. Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την κρίση και μόνο έτσι θα αποκομίσουμε το μάθημα που μας δίνεται σαν πρόκληση για υπερβάσεις μέσα σε αυτήν.
Ολοκληρώνουμε με λίγες πρακτικές προτάσεις.
1. Να μάθουμε να ζούμε πιο απλά και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη και χαρά με τα βασικά της ζωής και όχι τα περιττά.
2. Να ζούμε λιτά, σε λιγότερα τετραγωνικά μέτρα όπως ζει το 90 % του πλανήτη.
3. Να ενωθούμε με άλλους και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον με αγάπη και ανιδιοτέλεια.
4. Να αποφύγουμε να σκεφτόμαστε και να μιλάμε αρνητικά για τους άλλους και την κοινωνία. Αυτές οι Ενέργειες μόνο αυξάνουν αυτά που δεν θέλουμε. Αντίθετα να σκεφτόμαστε και να μιλάμε θετικά για αυτά που θέλουμε να δημιουργήσουμε σαν άτομα και σαν κοινωνία.
5. Να οραματιστούμε καθημερινά την ιδανική κοινωνία και το δικό μας ρόλο στη δημιουργία της κοινωνίας αυτή.
6. Να δούμε όλους σαν αδελφές ψυχές στην εξέλιξη και να νιώθουμε ενότητα μαζί τους.
7. Να φροντίσουμε με αγάπη αυτούς που υποφέρουν και έχουν περισσότερη ανάγκη από μας.
8. Να προβούμε με άλλους σε θετικά φιλανθρωπικά έργα που βελτιώνουν τη ζωή για όλους.
9. Να αξιοποιούμε τις τεχνικές της ενεργειακής ψυχολογίας για να απελευθερωθούμε από αρνητικά συναισθήματα.
10. Να διαλογιζόμαστε και να προσευχόμαστε καθημερινά για να βιώνουμε την εσωτερική μας δύναμη και πληρότητα.
11. Να μελετάμε και να εμπεδώνουμε βαθύτερα τις πνευματικές αλήθειες στην καθημερινή μας ζωή.
12. Να αγαπήσουμε τους άλλους και τον εαυτό μας όπως είμαστε σε αυτό το στάδιο της εξέλιξης μας.
Να είστε πάντα καλά.
Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ
ΠΗΓΗ:
