Γράφει η Νανά Μπότσογλου
Advertisment
Αν αντί να τον σκοτώσετε, τον αγκαλιάζατε…
Αν καθόσαστε σ’ ένα καφέ και τα λέγατε….
Αν μοιραζόσαστε με τη φλόγα των ψυχικών δυνάμεων, τη λαχτάρα για ανατροπές αυτής της μέγγενης που σφίγγει γύρω από το λαιμό των ανθρώπων και των λαών…
Advertisment
Αν δεν πολτοποιούσατε στις μυλόπετρες τις ιδέες σας αλλά τις προσδιορίζατε μέσα στις αντιφάσεις και τις εναρμονίζατε γενναιόκαρδα μέσα στις αντιθέσεις…
Αν ακούγατε μουσική και όχι πολεμικούς ιάμβους….
Αν διαβάζατε νότες και στίχους και όχι αποστήθιση ιαχών…
Αν τα πόδια λικνίζονταν χορευτικά και δεν κλωτσούσαν φανατισμένα….
Αν τα χέρια υψώνονταν για να χειροκροτήσουν τον τραγουδιστή κι όχι για να τον σκοτώσουν…
Αν το μαχαίρι έκοβε μια ίνα από το δέρμα για να μπολιαστεί το αίμα σας με το αίμα της αδελφοσύνης…
Αν η πρόσθεση και η αφαίρεση δεν ήταν απλή ασκησιολογία αλλά μαθηματική φιλοσοφία, τότε θα ξέρατε καλά πώς Ό,τι αφαιρείται συγχρόνως προστίθεται και αντιστρόφως. Αφαιρώντας Ζωή, προσθέσατε Ζωή στην ειδεχθέστερη μορφή Βίας και Εξουσίας.
Αν….
Αν….
Πόσα «Αν»;….Τόσα «Αν», αν – υλοποίητα.
Και στο αποστακτήριο του «Αν»;;… Ο Πόνος ο βαθύς γιατί Χάθηκε άλλη μια Ζωή. Η ίδια η Ζωή σκοτώθηκε στο βωμό συμφερόντων.
Χάθηκε ταυτόχρονα και μια ακόμη ευκαιρία να εξαϋλωθούν οριστικά, ως ανυπόστατοι, ανύπαρκτοι, άεργοι και άνεργοι, οι ανούσιοι περγαμηνοφόροι γραμματιζούμενοι λαοπλάνοι, εξουσιαστικοί ιδεοκράτες και δούλοι αφεντάδων.
Και Να το αποτέλεσμα!
Φοβολόγοι και φοβοκράτες «προσλαμβάνονται» αμέσως στην «αγορά» επεξεργασίας και διαχείρισης αισθημάτων και αναλαμβάνουν «επαγγελματική» δράση.
Ο Φόβος σκοτώνει τις επιθυμίες και τα όνειρα, σκοτώνει τους στόχους και τις προοπτικές, σκοτώνει το παρόν και το μέλλον…
Ποιά Ελευθερία, ποιά Αγάπη, ποιά Δικαιοσύνη, ποιά Παιδεία να ριζώσει και πού;;;
Η Ψυχή ελέγχεται…
Απλό το «επάγγελμα» και προσοδοφόρο..
Από τη στιγμή που ελέγχεται η Ψυχή, ελέγχεται κάθε κύτταρο Πνεύματος, Νόησης, Σώματος.
Οι ανάγκες μας, όχι τα «θέλω» μας, γίνονται το λουρί που μας τραβάνε από το λαιμό για να μας εξουσιάζουν και να υλοποιούν τα δικά τους «θέλω».
Μιλάμε διαρκώς για πνευματική καλλιέργεια και παιδεία ως μέσο αντίστασης και ο καθένας εννοεί και κοινωνεί ό,τι του είναι πιο εύπεπτο και βολικό.
Τί πιο απλό από την εσωτερική μας ομολογία;;; .
Ακόμα κι αν έχουμε απέναντι πάνοπλες στρατιές, η Ψυχή μας πρέπει να θαρρέψει, να μορφωθεί, να καλλιεργηθεί, να εξελιχτεί, να συντονιστεί, να κατακλυστεί από αίσθημα και να υψωθεί.
Της Αξίζει Της Ψυχής μας .. Της Πρέπει …Της Δόθηκε απ’ τη Φύση….
Υπάρχει ο Σπόρος μέσα μας…Ώρα να τον ποτίσουμε για ν’ ανθίσει η Αδελφοσύνη και να καρποφορήσει η αντίσταση και η δράση κατά της Έχθρητας. Τότε μόνον θα είμαστε ενωμένοι και αήττητοι.
Νανά Μπότσογλου
Δημοσιογράφος
- Ο μπαρμπα- Θανάσης και η Χούντα - 21 Απριλίου 2017
- Έλλειψή μου λατρεμένη - 13 Φεβρουαρίου 2017
- «ΑγαπάΜε Αλλήλους» - 29 Απριλίου 2016
