Σχεδόν όλες οι παθήσεις αποτελούν κρίση τοξίκωσης, η οποία οφείλεται στο ότι ο οργανισμός έχει φτάσει σε σημείο κορεσμού (η φάση της νόσησης) από τις κατακρατούμενες τοξίνες. Ο οργανισμός δεν έχει άλλη επιλογή από το να βρει μια διέξοδο για την αποβολή αυτών των τοξινών. Η κρίση τοξίκωσης μπορεί να συνοδεύεται από συμπτώματα όπως ο πονοκέφαλος, το κρυολόγημα, οι αρθραλγίες, το εξάνθημα, η βρογχίτιδα ή άλλες λοιμώξεις. Όλα αυτά τα συμπτώματα δείχνουν ότι ο οργανισμός προσπαθεί να απαλλάξει τις περιοχές του που έχουν περιέλθει σε συμφόρηση από τις επιβλαβείς τοξικές ουσίες. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα καταφέρει να μειώσει την τοξικότητα κάτω από το σημείο κορεσμού, το οποίο μπορεί να είναι διαφορετικό από άτομο σε άτομο, τα συμπτώματα υποχωρούν (η φάση της θεραπείας). Η ζωή κινείται σε κύκλους, και αυτός ο κανόνας δεν έχει εξαιρέσεις. Μία από τις σοβαρότερες παρενέργειες των ιατρικών παρεμβάσεων είναι ότι διαταράσσουν τον φυσικό κύκλο της νόσησης και της ίασης και εμποδίζουν την ολοκλήρωση του. Ο Henry Lindlahr έκανε την εξής εύστοχη παρατήρηση γι αυτή τη μεγάλη αλήθεια: «Οι περισσότερες χρόνιες παθήσεις προκαλούνται από την καταστολή μιας οξείας πάθησης μέσω της χορήγησης τοξικών φαρμάκων».
Όντας ικανοποιημένοι με την καταστολή των συμπτωμά¬των, δημιουργούμε τις συνθήκες για την εμφάνιση πολλών παθήσεων, τα αίτια των οποίων παραμένουν αδιευκρίνιστα. Και η θεραπεία που έπεται της κρίσης τοξίκωσης δεν επέρχεται ποτέ.
Advertisment
Αν δεν αφήσουμε ένα κοινό κρυολόγημα να κάνει τον κύκλο του, την επόμενη φορά που θα κρυολογήσουμε και θα θελήσουμε να καταφύγουμε σε κατασταλτικά μέσα, αυτό μπορεί να μετατραπεί σε χρόνια καταρροή. Και αν εξακολουθήσουμε να παρεμβαίνουμε στους αυτοθεραπευτικούς μηχανισμούς του οργανισμού, η χρόνια καταρροή μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε πνευμονία. Η πνευμονία μπορεί να αποβεί θανατηφόρα αν η αποβολή των τοξικών εκκρίσεων υπονομευθεί με κατασταλτικά φάρμακα. Κατά παρόμοιο τρόπο, μία υποτροπιάζουσα ημικρανία μπορεί μια μέρα να μετατραπεί σε νευρικό κλονισμό, η υπέρταση σε καρδιακό επεισόδιο, και ένας απλός στομαχικός ερεθισμός σε καρκίνο.
Αν αφήναμε την κρίση τοξίκωσης να διανύσει τα φυσικά της στάδια εξέλιξης και υποχώρησης, και αν σταματούσαμε να εξαντλούμε τα ενεργειακά μας αποθέματα, αφενός θα αρρωσταίναμε σπάνια, αφετέρου θα περίττευε να καταπολεμήσουμε μια πάθηση, εφόσον εμφανιζόταν. Ωστόσο, μία κρίση τοξίκωσης μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές αν το άτομο εμποδίσει την αποβολή των τοξικών ουσιών που είχαν προκαλέσει χρόνια συμφόρηση στα απεκκριτικά του όργανα. Στα απεκκριτικά όργανα συγκαταλέγονται το ήπαρ, το παχύ έντερο, τα νεφρά, το λεμφικό σύστημα, το δέρμα και οι πνεύμονες.
Οι ασθενείς που καταφεύγουν στη φαινομενικά πιο αποτελεσματική, ταχεία και βολική «λύση» των ιατρικών πα¬ρεμβάσεων, θα θυμούνται με απέχθεια τη φάση στην οποία είχαν νοσήσει, ενώ θα ζουν με τον υποσυνείδητο φόβο ενός
Advertisment
πιθανού υποτροπιασμού. Ωστόσο, εκείνοι που επιλέγουν να καταφύγουν στους αυτοθεραπευτικούς μηχανισμούς του οργανισμού, μάλλον θα θυμούνται τη φάση στην οποία είχαν νοσήσει, σαν μια θαυμάσια συναισθηματική και σωματική κάθαρση, η οποία αύξησε την αυτοπεποίθηση και την ευεξία τους. Έχοντας ανακτήσει την υγεία τους μέσω της αυτοθεραπευτικής ικανότητας του σώματος, μπορεί κάλλιστα να σημείωσαν μεγάλη πρόοδο στην προσωπική τους ανάπτυξη. Πολλοί ασθενείς αναφέρουν ότι αφότου ανάρρωσαν με φυσικό τρόπο από μια πάθηση, άλλαξαν ριζικά στάση απέναντι στη ζωή και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Η κρίση τοξίκωσης μπορεί να αποτελεί μοναδική ευκαιρία για την εξισορρόπηση του παλιού κάρμα και την πραγματοποίηση αλλαγών σε σωματικό, συναισθηματικό και πνευματικό επίπεδο. Όταν εμπιστευόμαστε το σώμα μας, βιώνουμε μια πρωτόγνωρη αίσθηση ελευθερίας και οι παλιοί φόβοι διαλύονται. Η τακτική καταπολέμησης μιας πάθησης μέχρι το τέλος όχι μόνο είναι άσκοπη, αλλά ενισχύει και την εσφαλμένη αντίληψη ότι η πραγματική θεραπεία είτε συμβαίνει σπάνια είτε ότι είναι ζήτημα τύχης. Έρευνες έχουν επιβεβαιώσει το αντίθετο. Πάνω από το 80 τοις εκατό όλων των παθήσεων υποχωρούν από μόνες τους. Ασφαλώς, αυτό οφείλεται στις έμφυτες αυτοθεραπευτικές δυνάμεις του οργανισμού.
Για να στηρίξουμε τις αυτοθεραπευτικές προσπάθειες του οργανισμού κατά την κρίση τοξίκωσης, είναι σημαντικό να πάρουμε ένα φυσικό υπακτικό, να κάνουμε υδροκαθαρισμό
ή έστω έναν υποκλυσμό ημερησίως, ώστε να προαχθεί η αποβολή των τοξινών που έχουν συσσωρευτεί στο έντερο. Επίσης, συνιστάται να διατηρούμε τα πέλματα μας ζεστά, να αναπαυόμαστε και να αποφεύγουμε την παρακολούθηση τηλεόρασης (εξαιτίας της διεγερτικής και αφυδατικής
της επίδρασης). Η πρόσληψη τροφής κατά την κρίση μπορεί να εμποδίσει τη διαδικασία της ίασης, αφού η πέψη της καταναλώνει την ενέργεια που ο οργανισμός χρησιμοποιεί για να αποβάλει τις τοξίνες. Ωστόσο, η πρόσληψη άφθονου χλιαρού νερού προάγει την αποτοξίνωση και προσφέρει πολύτιμη ενυδάτωση. Επίσης, συνιστάται να κάνουμε ένα ζεστό μπάνιο πριν πέσουμε για ύπνο. Αν πονάμε, μπορούμε να κάνουμε καυτό μπάνιο. Για να προαχθεί η θεραπευτική διαδικασία, συνιστάται να εκθέτουμε το σώμα μας τακτικά στον φρέσκο αέρα και στο φως του ήλιου, αφού και τα δύο αποτελούν ισχυρά ανοσοενισχυτικά. Αυτά και άλλα παρόμοια μέτρα βοηθούν σε μεγάλο βαθμό τον οργανισμό να ξεπεράσει την κρίση τοξίκωσης στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Προκειμένου να αναρρώσουμε, είναι σημαντικό να εμπιστευόμαστε το σώμα μας, αντί να το φοβόμαστε.
Όλες οι σοβαρές παθήσεις είναι «αθώες» στην αρχή. Οι περισσότερες ξεκινούν με τη μορφή απλού κρυολογήματος, πονοκεφάλου, στομαχόπονου, δυσπεψίας, πόνου στο έντερο ή κόπωσης, ακαμψίας στις αρθρώσεις, δερματολογικών προβλημάτων και παρόμοιων ασήμαντων προβλημάτων. Αυτά τα φαινομενικά «επουσιώδη» προβλήματα μπορούν να γίνουν πολύ σοβαρά αν σπεύσουμε να τα «θεραπεύσου¬με» αμέσως. Αυτά τα συμπτώματα δεν θεραπεύονται ποτέ με τη συμπτωματοκεντρική προσέγγιση, γιατί κάθε κρίση τοξίκωσης που καταστέλλεται επιβαρύνει με περισσότερες τοξίνες τον οργανισμό, δαπανώντας ένα μέρος της ζωτικότητας και της δύναμης του. Επιπρόσθετα, αν δεν εξαλειφθούν τα βαθύτερα αίτια αυτών των μικρών προβλημάτων, ενδέχεται να ακολουθήσουν σοβαρές διαταραχές των λειτουργιών του οργανισμού. Και αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας χρόνιας πάθησης.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Andreas Moritz ΤΟ Πλήρες Βιβλίο της Εναλλακτικής Ιατρικής – Τόμος II (Εκδ. Διόπτρα)
