Αν σκεφτούμε ότι αυτό που είναι μέσα, είναι και έξω, θα νιώσουμε ότι ένα «μποτιλιάρισμα» δεν συμβαίνει μόνο στους δρόμους…
Υπάρχουν μέσα μας «λεωφόροι» και «παράδρομοι» που μπλοκάρουν την ροή της ενέργειας, τόσο όσο συμβαίνει και στην καθημερινότητά μας, ενόσω διανύουμε μια απόσταση με το αυτοκίνητο…
Αν έχουμε κυκλοφοριακό χάος έξω μας, ο δρόμος μας εμποδίζεται…εκνευριζόμαστε…
Αν έχουμε κυκλοφοριακό χάος μέσα μας, η ενέργεια μας παθαίνει ακριβώς το ίδιο…εμποδίζεται…
Advertisment
Υπάρχουν τομείς της ζωής μας που με αυτήν την «κυκλοφοριακή συμφόρηση» γίνονται «ευπαθείς»…ασθενούν!
Η εμπιστοσύνη μας τραυματίζεται σοβαρά, είμαστε συναισθηματικά ασταθείς, μας λείπει ο ενθουσιασμός και η αυτοεκτίμηση…
Η δύναμη και η σταθερότητα στην θέλησή μας κλονίζεται, δεν έχουμε θάρρος, ανησυχούμε για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς, θυμώνουμε, φοβόμαστε, μισούμε, πολλές φορές οδηγούμαστε και στην αυτό-λύπηση, ανίσχυροι, χωρίς να μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις με συνέπεια…
Γυρίζουμε διαρκώς γύρω από καταστάσεις που μας φέρνουν δυσαρμονία, χωρίς να μπορούμε να εκφράσουμε την δημιουργικότητά μας, να επικοινωνήσουμε εποικοδομητικά με τους άλλους, να νιώσουμε τον Εαυτό μας…
Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι όπως είναι έξω, είναι και μέσα…
Το γνωρίζει όμως η Ζωή…
Advertisment
Αυτήν δεν μπορεί κανείς να την ξεγελάσει…
Το να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους και την δύναμή τους φαντάζει όνειρο απόμακρο…Τα αποθέματα Αγάπης λιγοστεύουν από την συνεχή πάλη με τις αξίες, από την έλλειψη ενθάρρυνσης, από την αδυναμία να επικοινωνήσουν με τον Εαυτό τους…
Κι όμως…
΄Ηρθαμε στον φυσικό κόσμο με χαρά και πάθος…Με εκείνον τον αγνό ΄Ερωτα που εμπνέει, που ενθουσιάζει την παιδική μας καρδιά…
΄Ηρθαμε με μια Ανώτερη Διαίσθηση και μια μοναδική Καθαρότητα Αγάπης, με ανοιχτή και ανάλαφρη Καρδιά, για να βιώσουμε την Ζωή με απλότητα.
Αυτόν τον Δρόμο χρειάζεται να βρούμε…
Τον Δρόμου του Αυθόρμητου…της ΄Εμπνευσης, της Αυθεντικότητας και της Δημιουργίας…
Ο αληθινός Δρόμος του Θεού, δεν έχει ντροπές και αμαρτίες…΄Εχει παιδικότητα, αγνότητα και μια Σοφή Καρδιά…