Η σύγχρονη ιατρική παλεύει με αποτελέσματα και όχι τις αιτίες. Η σύγχρονη ιατρική κοιτάει συμπτώματα ενός υλικού σώματος, ενώ η προέλευση της αρρώστιας στην πραγματικότητα δεν είναι καν υλική. Η αρρώστια είναι το αποτέλεσμα σύγκρουσης μεταξύ Ψυχής και Νου και παραμένει ζωντανή όσο οι γιατροί προσπαθούν να ανακουφίσουν το σώμα, και εκδηλώνεται σε κάθε οργανισμό με διαφορετικό τρόπο.
Αν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μία αθάνατη Ψυχή, απλά σε ένα ταξίδι για γνώση σε μια γήινη ύπαρξη, θα αντιληφθούμε ότι η αρρώστια είναι απλά η κρυστάλλωση στο φυσικό μας σώμα μιας εσφαλμένης διανοητικής στάσης απέναντι στη ζωή, το περιβάλλον και τον εαυτό μας. Μία απομάκρυνση της προσωπικότητας μας από την αληθινή Ψυχή μας. Έτσι απλά ιάματα προερχόμενα από τα λουλούδια της κοντινής μας Φύσης μπορούν να μας βοηθήσουν να αναθεωρήσουμε αυτή τη στάση, να δυναμώσει η άμεση σχέση μας με την Ψυχή μας και η θεραπεία μας να είναι αποτελεσματική, γιατί η αρρώστια από μόνη της είναι απλά ένα μήνυμα του σώματος μας ότι κάτι πρέπει να αλλάξουμε μέσα μας.
Advertisment
Διαβάστε: Θεραπεία με τα Ανθοϊάματα Μπαχ
Ο Δημιουργός εκδηλώνεται σαν η κρυμμένη αγάπη και αιτία ύπαρξης για έναν πλανήτη, όσο και για ένα βότσαλο, για ένα αστέρι ή μία δροσοσταλίδα, για έναν άνθρωπο και ένα μυρμήγκι. Ο Θεός είναι ο κεντρικός ήλιος και εμείς, και το κάθε τι, είμαστε μόρια στα άκρα κάθε ακτίνας του, που έχουν σταλεί για να αποκτήσουν πείρα και να επιστρέψουν ξανά στην Πηγή του Φωτός, έτσι ώστε ο διαχωρισμός Θεού και οτιδήποτε στη Δημιουργία, να είναι αδύνατος. Έτσι η θεμελιώδης αιτία κάθε ασθένειας είναι η απομάκρυνση, η σκληρότητα ή το κακό που προκαλούμε στους άλλους, που καταλήγει να γίνεται στον εαυτό μας, αφού εμείς και οι άλλοι στην ουσία είμαστε το ίδιο.
Η ίδια η καθημερινή ζωή μας έχει ευκαιρίες να συμπεριφερθούμε υπεύθυνα, δίκαια και αλτρουϊστικά στους άλλους. Η επίκτητη άποψη ζωής που εσφαλμένα έχει καλλιεργηθεί από συγκεκριμένα όντα μας κάνει να πιστεύουμε ότι ζούμε σε μία ζούγκλα, όπου πρέπει να καταφέρουμε να επιβιώσουμε έστω και πατώντας επί πτωμάτων. Αυτή η εσφαλμένη άποψη δεν επιτρέπεται πλέον να υφίστανται στον κόσμο μας που αλλάζει. Αν μπορούσαμε να αντιληφθούμε στην καθημερινότητα μας ότι εμείς δημιουργούμε την αιτία των βασάνων μας, θα ξαναγυρνούσαμε μόνιμα και άμεσα στην υγεία και τη χαρά.
Advertisment
Κάποιες φορές απλές μελαγχολικές σκέψεις, φόβος ή διανοητικές (συχνά εσφαλμένες) υποθέσεις με τις οποίες κρίνουμε τους άλλους είναι η κρυφή αιτία ασθενειών αλλά και δυσαρμονικών καταστάσεων και συγκρούσεων στη ζωή μας. Διαχωριζόμαστε από τους άλλους, τους παρεξηγούμε, εσωτερικά συγκρουόμαστε μαζί τους και το καταλαβαίνουμε ότι μέσα μας δεν είμαστε εντάξει. Αν σκεφτούμε με διαφορετικό τρόπο ότι και οι άλλοι, όσο με άσχημο τρόπο και να συμπεριφέρονται, θα βρούνε τις συνέπειες των πράξεων τους, ώστε θα έπρεπε μάλλον να τους συμπονάμε για το ότι αυτοί οι ίδιοι είναι η αιτία των μελλοντικών συμφορών τους. Οι άλλοι πάντα μας προσφέρουν μία ευκαιρία να μάθουμε κάτι, ίσως τα όρια του εαυτού μας, ή να αναγνωρίζουμε σε έναν άνθρωπο ανυπόφορο κρυμμένα στοιχεία του χαρακτήρα μας που θέλει η Ψυχή μας να ξεφορτωθούμε, για αυτό τον έχει φέρει η μοίρα κοντά μας, σαν έναν εξωτερικό καθρέπτη του εαυτού μας. Τέλος όταν εναρμονιζόμαστε με την Ψυχή μας που πάλλεται σε κάθε χτύπο της καρδιάς μας, τότε έχουμε την προστασία του ίδιου του Δημιουργού και μιας στρατιάς αγγέλων που πορεύονται μαζί μας οπουδήποτε πάμε, κάνοντας τη ζωή μας ελαφριά, χαρούμενη και με μυστηριώδη τρόπο τυχερή.
Εφόσον η θεμελιώδης αιτία της ασθένειας είναι η δράση ενάντια στην Ενότητα, η ίδια η φύση της ασθένειας μπορεί να είναι χρήσιμος οδηγός για το που σφάλλουμε. Δράσεις ενάντια στην ενότητα είναι η υπερηφάνεια, η σκληρότητα, η αδιαφορία, το μίσος, ο εγωισμός, η απληστία. Έτσι είναι λογικό η υπερηφάνεια που είναι έπαρση και δυσκαμψία του νου να προκαλεί αρρώστιες που κάνουν το σώμα σκληρό και δύσκαμπτο. Η σκληρότητα φέρνει ασθένειες με πόνους. Η αδιαφορία στο να παίρνεις καθημερινή σοφία και αλήθεια από τη ζωή, βλάβες στην όραση και την ακοή. Το μίσος φέρνει μοναξιά, νευρική υπερένταση και υστερία. Ο εγωισμός νευρασθένειες. Η απληστία ασθένειες που περιορίζουν ή και ακινητοποιούν το σώμα.
Έτσι, η πηγή της θεραπείας βρίσκεται μέσα μας, στην αρμονία και τη χαρά του να εκδηλώνεται κάποιος συνεχώς με τη Ψυχή του, ότι κι αν κάνει, όπου κι αν βρίσκεται, κάθε στιγμή.
Βασισμένο στο βιβλίο του Edward Bach «Θεραπεύσου».
Ο Έντουαρντ Μπαχ (Edward Bach, 24 Σεπτεμβρίου 1886 – 27 Νοεμβρίου 1936) ήταν Άγγλος ιατρός, ομοιοπαθητικός, βακτηριολόγος και συγγραφέας, γνωστός για την ανάπτυξη μίας σειράς από θεραπείες που ονομάζονται Ανθοϊάματα Μπαχ, μία μορφή εναλλακτικής ιατρικής εμνευσμένη από τις κλασικές ομοιοπαθητικές παραδόσεις.
Ο Μπαχ ασκούσε το επάγγελμά του πάνω από 20 χρόνια στο Λονδίνο σαν παθολόγος και βακτηριολόγος. Από την αρχή έδειξε ενδιαφέρον για τον ασθενή σαν άνθρωπο και όχι τον ασθενή για την ασθένεια του[ασαφές]. Αυτό τον οδήγησε το 1930 να αφήσει την ιατρική του καριέρα στο Λονδίνο και να αφιερώσει τον χρόνο του στην ανακάλυψη των ιαμάτων και στην τελειοποίηση της εναλλακτικής μεθόδου θεραπείας της ανθοθεραπείας.
