Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Σπουδών Επικοινωνίας Άνεμπεργκ του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια αποκάλυψε νέους λόγους εξαιτίας των οποίων μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις και να αναλάβουν δράση.
Οι ερευνητές θέλησαν να μελετήσουν αν η νεύρωση συνδέεται περισσότερο με αρνητικές ή θετικές δραστηριότητες. Οι επιστήμονες εξέτασαν αν συναισθήματα όπως το άγχος και η κατάθλιψη μείωναν τις δυναμικές πράξεις.
Advertisment
Σύμφωνα με τη μελέτη, η αδράνεια όσων πάσχουν από νεύρωση ενεργοποιείται εύκολα από μικροπροβλήματα της ζωής. Τα προβλήματα αυτά οδηγούν σε συμπτώματα όπως άγχος, αυτοσυνείδηση, ευερεθιστότητα και θλίψη. Έτσι, οι άνθρωποι συνήθως αποφεύγουν να ενεργούν όταν πρέπει να λάβουν αποφάσεις επειδή τις αντιλαμβάνονται υπό το πρίσμα της αρνητικής ψυχολογικής τους κατάστασης.
Η ανακάλυψη ενός μπερδεμένου μυαλού…
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι πάσχουν από αυτό το είδος νεύρωσης δεν βλέπουν την ανάληψη δράσης ως θετικό βήμα. Αντιθέτως, έχουν θετική στάση απέναντι στην αδράνεια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η εκμάθηση μιας θετικής στάσης απέναντι στη δράση μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων.
Αυτό είναι κάτι που αξίζει να το επαναλάβουμε: σε μια νευρωτική κατάσταση, η αδράνεια γίνεται αντιληπτή ως θετική επιλογή. Για τους περισσότερους ανθρώπους, η αδράνεια θεωρείται ασφαλής επιλογή. Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Η ανάληψη δράσης είναι εκείνη που οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα. Η αδράνεια ουσιαστικά είναι αυτοστέρηση.
Advertisment
Μήπως στερείτε πράγματα από τον εαυτό σας;
Η αυτοστέρηση αποτελεί ένα ισχυρό ψυχολογικό κίνητρο. Το να στερείτε από τον εαυτό σας αυτό που θέλετε ή έχετε ανάγκη φαίνεται πιο ελκυστικό από το να το αποκτήσετε.
Για πολλούς ανθρώπους, αυτό οδηγεί σε μια οικεία αλλά κενή κατάσταση ύπαρξης. Η αίσθηση του κενού δεν προσφέρει καμία ικανοποίηση, αλλά τουλάχιστον δεν προκαλεί άγχος όπως συμβαίνει με την ανάληψη δράσης και την ύπαρξη κινδύνου αποτυχίας και απόρριψης.
Κατά ειρωνικό τρόπο, είναι η αδράνεια που οδηγεί στη σίγουρη αποτυχία.
Όταν θέτετε στόχους και προσπαθείτε να τους υλοποιήσετε, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να πετύχετε και η πιθανότητα να αποτύχετε. Όταν αποφεύγετε την ανάληψη δράσης, υπάρχει εγγυημένη αποτυχία και καμία πιθανότητα επιτυχίας.
Αν φοβάστε πραγματικά την αποτυχία, γιατί την πλησιάζετε ακόμα περισσότερο αποφεύγοντας τη δράση; Γιατί δεν ακολουθείτε την επιλογή που θα σας δώσει έστω μία ευκαιρία να επιτύχετε;
Εξοικείωση με το κενό, την αποτυχία και τη στέρηση
Αποδεικνύεται ότι, όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή, πολλοί από εμάς επιλέγουμε την αυτοστέρηση επειδή είμαστε πολύ εξοικειωμένοι με αυτή. Είναι κάτι που το έχουμε συνηθίσει. Δεν μας αρέσει, αλλά το ξέρουμε. Έχουμε ζήσει με αυτή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας. Επομένως, η αυτοστέρηση φαίνεται ασφαλέστερη απ’ ό,τι η τεράστια επιτυχία και η εκπλήρωση του στόχου.
Ο Nathaniel Branden, ψυχολόγος και μαθητής της Ayn Rand, χρησιμοποίησε έναν όρο για το φαινόμενο αυτό. Το ονόμασε «άγχος της ευτυχίας». Ο Branden αναφέρει ότι όταν έχετε συνηθίσει σε μια κατάσταση δυστυχίας ή ακόμα και απελπισίας, τότε η ευτυχία σας προκαλεί συχνά φόβο. Οι άνθρωποι φοβούνται ό,τι δεν γνωρίζουν και σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμα και θετικές καταστάσεις, όπως η ευτυχία.
Η αυτοστέρηση δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σαμποτάζ κατά του εαυτού μας. Σε αυτή την κατάσταση, η πιο υγιής επιλογή είναι αυτή που φοβόμαστε. Η επιλογή που οδηγεί στην επιτυχία είναι εκείνη που προκαλεί άγχος.
Οι άνθρωποι που δεν υιοθετούν την αυτοστέρηση, στην πραγματικότητα φοβούνται την αδράνεια επειδή δεν θέλουν να αποτύχουν. Προτιμούν να διακινδυνεύσουν την πιθανότητα αποτυχίας με την ανάληψη δράσης επειδή αυτή είναι η μόνη ευκαιρία για επιτυχία.
