Ο Andy Puddicombe, συγγραφέας και δάσκαλος διαλογισμού, δηλώνει τα εξής: «Ζούμε σε έναν κόσμο όπου όλοι είναι εξαιρετικά πολυάσχολοι. Ο ρυθμός της ζωής μας είναι ξέφρενος, το μυαλό μας είναι διαρκώς απασχολημένο και πάντα ασχολούμαστε με κάτι». Το λυπηρό είναι ότι η προσοχή μας έχει αποσπαστεί τόσο πολύ που μοιάζουμε να μην είμαστε πλέον παρόντες στον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, με αποτέλεσμα να χάνουμε τα πιο σημαντικά πράγματα. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι έτσι είναι η ζωή. Αυτό όμως στην πραγματικότητα δεν ισχύει».
Ο Puddicombe δίνει πειστικά επιχειρήματα για τους λόγους που αξίζει να αφιερώνετε 10 λεπτά την ημέρα για να ανανεώνετε το μυαλό σας.
Advertisment
Και συνεχίζει λέγοντας τα εξής: «Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι διαλογισμός σημαίνει διακοπή των σκέψεων, απαλλαγή από τα συναισθήματα και έλεγχος του νου, αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Στον διαλογισμό βλέπουμε τη σκέψη πιο καθαρά – την παρατηρούμε να έρχεται και να φεύγει – χωρίς να την κρίνουμε, με νου χαλαρό και συγκεντρωμένο».
Επίσης, 4 πρόσφατες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν ότι πολλά πράγματα που αφορούν τον διαλογισμό πράγματι ισχύουν. Για να πάρετε μια γεύση, διαβάστε τα παρακάτω.
Εδώ και χρόνια, οι οπαδοί του διαλογισμού ισχυρίζονται ότι η άσκησή του τους κρατά υγιείς. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes» τον Νοέμβριο του 2012, επιβεβαίωσε τον ισχυρισμό αυτό. Για την πραγματοποίησή της, ζητήθηκε από 201 άτομα με στεφανιαία νόσο είτε να κάνουν επιμορφωτικά σεμινάρια για καλύτερη διατροφή, υγεία και άσκηση είτε να παρακολουθήσουν μαθήματα υπερβατικού διαλογισμού. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες για τα επόμενα 5 χρόνια και ανακάλυψαν ότι εκείνοι που έκαναν μαθήματα διαλογισμού μείωσαν συνολικά κατά 48% τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου. Πρόκειται για μια πρώιμη αλλά πολλά υποσχόμενη μελέτη.
Advertisment
Αποτελεί ο διαλογισμός ένα καλό μέσο για την αύξηση της δημιουργικότητας; Ίσως, αλλά αυτό εξαρτάται από το είδος του. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν στην Ολλανδία εξέτασαν τον τρόπο που 2 τύποι διαλογισμού, όπως η συγκέντρωση και προσοχή (για παράδειγμα συγκέντρωση στην αναπνοή) και η ανοιχτή παρακολούθηση (όπου οι συμμετέχοντες εστιάζουν τόσο στον εσωτερικό όσο και στον εξωτερικό τους κόσμο) μπορούν να επηρεάσουν 2 τύπους δημιουργικής σκέψης, δηλαδή την ικανότητα παραγωγής νέων ιδεών και λύσεων στα προβλήματα. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2012 στο περιοδικό «Frontiers in Cognition», αποκάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες που εξασκούνταν στον διαλογισμό εστιασμένης προσοχής δεν παρουσίασαν βελτιωμένα αποτελέσματα στις 2 μορφές δημιουργικότητας. Ωστόσο, εκείνοι που άσκησαν τον ανοιχτό διαλογισμό απέδωσαν καλύτερα σε θέματα που σχετίζονταν με νέες ιδέες.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια θέλησαν να μελετήσουν τους εγκεφάλους ανθρώπων που έκαναν διαλογισμό για χρόνια, για να κάνουν σύγκριση με τον εγκέφαλο όσων δεν είχαν διαλογιστεί ποτέ ή μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Υπέβαλλαν σε μαγνητική τομογραφία 100 άτομα εκ των οποίων τα μισά είχαν δοκιμάσει διαλογισμό και τα άλλα μισά όχι. Με έκπληξη ανακάλυψαν ότι όσοι έκαναν διαλογισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα είχαν υψηλότερα επίπεδα διπλώσεων του εγκεφαλικού φλοιού (αυτές οι διπλώσεις σχετίζονται με την ταχύτερη επεξεργασία πληροφοριών). Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Frontiers in Human Neuroscience» τον Φεβρουάριο του 2012, οι ερευνητές αποκάλυψαν ότι όσο περισσότερα χρόνια διαλογισμού κάνει κάποιος, τόσο υψηλότερα επίπεδα διπλώσεων του εγκεφαλικού φλοιού εμφανίζει.
Περισπασμοί υπάρχουν παντού. Μπορεί όμως πράγματι ο διαλογισμός να βοηθήσει ένα άτομο να τους αντιμετωπίζει καλύτερα; Ένας επιστήμονας πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον συνεργάστηκε με έναν νευροεπιστήμονα από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα για ένα πείραμα. Οι δυο τους συγκέντρωσαν 45 διευθυντές Ανθρωπίνων Πόρων εκ των οποίων το 1/3 από αυτούς ακολούθησε σεμινάριο διαλογισμού 8 εβδομάδων, το 1/3 σεμινάριο 8 εβδομάδων για τεχνικές χαλάρωσης σώματος και το 1/3 δεν ακολούθησε καμία αγωγή. Σε όλες τις ομάδες δόθηκε μια δύσκολη κι αγχωτική εργασία που περιελάμβανε ταυτόχρονη εκτέλεση πολλών ενεργειών πριν και μετά τις 8 εβδομάδες. Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στα πρακτικά του συνεδρίου «Graphics Interface» τον Μάιο του 2012, αναφερόταν ότι η ομάδα που είχε παρακολουθήσει ασκήσεις διαλογισμού δήλωσε λιγότερο άγχος κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της εργασίας συγκριτικά με τις άλλες 2 ομάδες.
Επιπρόσθετες πηγές:
