Πόσες φορές σας έχει τύχει να μην μπορείτε να πάρετε μία απόφαση γιατί είστε ανάμεσα σε δύο πράγματα που έχουν σχεδόν την ίδια σημασία για εσάς;
«Κι αν επιλέξω εκείνο, τότε θα συμβεί αυτό…ενώ αν επιλέξω το άλλο ίσως είναι καλύτερο, αλλά…». Μεγάλο μπέρδεμα. Κι όσο μένει κανείς ακίνητος μπροστά στο δίλημμα τόσο κυριεύεται από άγχος, φόβο, ανασφάλεια. Ακόμη και πανικό.
Ο ανθρωπολόγος Κάρλος Καστανέντα πρότεινε, όταν βρισκόμαστε μπροστά σε σταυροδρόμι, να διαλέγουμε το «δρόμο της καρδιάς», δηλαδή αυτόν που μέσα μας ξέρουμε ότι είναι σωστός.
Advertisment
Συχνά μένουμε βουβοί, ακίνητοι στην άκρη του μονοπατιού, γιατί δεν ξέρουμε τι να κάνουμε στη ζωή μας. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν βιώνουμε μια συναισθηματική κρίση, έναν χωρισμό με το ταίρι μας, το τέλος μιας εποχής ή την απόλυση από κάποια δουλειά, είναι καταστάσεις που αλλάζουν τη ρότα της ζωής μας και προκαλούν στασιμότητα στην εξέλιξη.
Το σημαντικό είναι να μη σταματήσει ο κινητήρας, να μη μείνουμε στο ρείθρο αναποφάσιστοι, μην ξέροντας τι να κάνουμε. Χρειάζεται εμείς να πάρουμε πάνω μας τις καταστάσεις αυτές, κι όχι να μας πάρουν εκείνες από κάτω. Σε στιγμές κρίσης μπορούμε και βλέπουμε δυνατότητες που πριν μας ήταν αόρατες.
Αν έχουμε πάρει λάθος αποφάσεις για να φτάσουμε ως εδώ, ναι μεν δεν μπορούμε να διαγράψουμε τον δρόμο που ήδη διανύσουμε, αλλά κάθε στιγμή είναι κατάλληλη ώστε να πάρουμε μια στροφή που θα μας επαναφέρει στο μονοπάτι των ονείρων μας
Advertisment
