Έπειτα από πολλά αιτήματα αναγνωστών μας, συμπεριλαμβανομένων επαγγελματιών υγείας, για βιβλιογραφία που αφορά φυσικούς τρόπους προσέγγισης της θεραπείας του θυρεοειδούς, η Εναλλακτική Δράση βρήκε και μετέφρασε μια ενδιαφέρουσα θεωρία που εντοπίσαμε στον διαδικτυακό τόπο του δρος Joseph Mercola.
Μετάφραση/Επιμέλεια; Σωτηρία Κακαγιά
Advertisment
Οι ασθένειες του θυρεοειδούς αποτελούν ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα υγείας. Από πρακτικής πλευράς, υπάρχουν πολλοί τρόποι προσέγγισης του θέματος. Ο δρ Jonathan Wright, πρωτοπόρος στη φυσική ιατρική, περιγράφει τις μεθόδους του για την αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς.
Ο υποθυρεοειδισμός ή υπολειτουργία του θυρεοειδούς είναι ένα πολύ συνηθισμένο πρόβλημα και υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό, συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης χλωριωμένου και φθοριωμένου νερού και βρωμιούχου αλευριού.
Το χλώριο, το φθόριο και το βρώμιο ανήκουν στην ίδια κατηγορία με το ιώδιο και απομακρύνουν το ιώδιο από τον θυρεοειδή αδένα.
Advertisment
Πολλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν αρκετό ιώδιο μέσω της διατροφής τους. Το ποσοστό που λαμβάνουν από το ιωδιούχο αλάτι μόλις και μετά βίας επαρκεί για να αποτρέψει τη βρογχοκήλη.
Μια άλλη κύρια αιτία του υποθυρεοειδισμού σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα ανάστροφης Τ3. Προκαλεί ενδιαφέρον το γεγονός ότι το 95% των ατόμων με αυξημένα επίπεδα ανάστροφης Τ3 θα παρατηρήσουν τα επίπεδά τους να επανέρχονται στο φυσιολογικό αφού υποβληθούν σε αποσιδήρωση με αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ (EDTA) και διμερκαπτο-προπανοσουλφονικό οξύ (DMPS), τα οποία αφαιρούν το κάδμιο, τον μόλυβδο, τον υδράργυρο και άλλα τοξικά μέταλλα. Στην ουσία, η τοξικότητα βαρέων μετάλλων μπορεί να προκαλέσει μια λειτουργική μορφή του υποθυρεοειδισμού.
Ο δρ Wright αναφέρει τα εξής: «Είναι ευρέως γνωστό ότι ο μόλυβδος και το κάδμιο επηρεάζουν την παραγωγή τεστοστερόνης. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι το γεγονός ότι η ανάστροφη Τ3 ενεργοποιείται από τοξικά μέταλλα. Στην πραγματικότητα, μπορεί να υπάρξουν επίπεδα τόσο υψηλά που να ξεπερνούν κατά πολύ το κανονικό ποσοστό T3. Από λειτουργικής άποψης υπάρχει υποθυρεοειδισμός ακόμη και αν οι τιμές των ορμονών TSH και T3 είναι φυσιολογικές».
Πόσο ιώδιο χρειάζεστε για να έναν υγιή θυρεοειδή;
Στην Ιαπωνία, η ημερήσια δόση ιωδίου που λαμβάνεται από τη διατροφή κυμαίνεται περίπου από 2.000 έως 3.000 μικρογραμμάρια (mcg) ή 2-3 χιλιοστόγραμμα (mg) και σίγουρα αποτελεί ένα πολύ πιο ικανοποιητικό ποσοστό συγκριτικά με τη συνιστώμενη ημερήσια δόση στις ΗΠΑ που είναι 150 mcg.
Ορισμένοι επιστήμονες όπως ο δρ Brownstein υποστηρίζουν ότι χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό και συνιστούν τη λήψη 12,5 χιλιοστόγραμμων (mg) σε τακτική βάση. Άλλος υποστηρικτής της λήψης υψηλότερων ποσοστών ιωδίου είναι ο Guy Abraham, μαιευτήρας/γυναικολόγος και ενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας.
Ο δρ Wright δηλώνει: «Όλως περιέργως, ο δρ Abraham δεν δημοσιοποίησε την έρευνά του μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Μετά από αυτό όμως, δημιούργησε μια υπέροχη ιστοσελίδα, την optimox.com, στην οποία μπορείτε να διαβάσετε πολλά πράγματα δωρεάν. Υπάρχει μια αρκετά αξιόπιστη μελέτη που δείχνει ότι ο θυρεοειδής αδένας δεν ρυθμίζεται μέχρι να φτάσουμε στη λήψη 14 ή 14,5 χιλιοστόγραμμων συνολικού ιωδίου και ιωδιούχων ουσιών. Αυτός είναι πιθανόν ο λόγος που πρώτα ο δρ Abraham και στη συνέχεια άλλοι επιστήμονες σχεδίασαν φάρμακα που περιέχουν ιώδιο σε ποσοστό 12 ή 12,5 mg.
Το 1829, ο δρ Lugol έκανε έναν συνδυασμό ιωδίου και ιωδιούχων ουσιών. Δύο σταγόνες από αυτά είναι ακριβώς ίσες με 12,5 χιλιοστόγραμμα. Το πώς ο δρ Lugol το γνώριζε αυτό, δεν το ξέρουμε. Αλλά ήταν τόσο αποτελεσματικό από το 1829, που είναι διαθέσιμο ακόμα και σήμερα (με ιατρική συνταγή) ως το ιώδιο του Lugol.
Συνήθως, στους ασθενείς μου συστήνω μια σταγόνα ιώδιο Lugol, η οποία είναι 6 χιλιοστόγραμμα, 6 και ένα τέταρτο. Για τους άντρες, που δεν έχουν τόσο εκτεταμένο ιστό μαστού, συστήνω 3 χιλιοστόγραμμα. Για την πρόληψη του καρκίνου, οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερο από 3 χιλιοστόγραμμα».
Το ιώδιο βοηθά στην προστασία του μαστού
Από την εμπειρία του δρος Wright, δεν υπάρχουν αρνητικές επιδράσεις από τη λήψη πάνω από 12,5 mg ιωδίου την ημέρα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις το υψηλότερο ποσοστό μπορεί να έχει κι άλλα οφέλη εκτός από τον θυρεοειδή. Έχουν γίνει αξιόπιστες έρευνες που υποδηλώνουν ότι το ιώδιο είναι εξίσου σημαντικό για την υγεία του μαστού κι ότι σε συνδυασμό με ένα λιπίδιο σχηματίζει μόρια που κυριολεκτικά σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα του μαστού.
Σύμφωνα με τον δρ Wright, το στήθος απορροφά πολύ ιώδιο, όχι όμως ιδιαίτερα ιωδιούχες ουσίες – αυτό το κάνει ο θυρεοειδής αδένας. Αν όμως έχετε αρκετό ιώδιο, αυτά τα μόρια μπορούν να εξολοθρεύσουν τα καινούρια καρκινικά κύτταρα του μαστού.
Το ιώδιο είναι επίσης ζωτικής σημασίας και για άλλα προβλήματα που σχετίζονται με τον μαστό, όπως η ινοκυστική νόσος, για την οποία το ιώδιο είναι αποτελεσματικό σχεδόν κάθε φορά. Σε σοβαρές περιπτώσεις, συνιστάται η επάλειψη όλου του τραχήλου της κεφαλής με ιώδιο.
Ο δρ Wright συνεχίζει λέγοντας: «Για τις πολύ δύσκολες περιπτώσεις, συνεργαστείτε με τον γιατρό σας. Κάντε την επάλειψη με το ιώδιο. Όσο χειρότερη είναι η ινοκυστική νόσος, τόσο πιο εντατική θεραπεία χρειάζεται. Για τη συγκεκριμένη όμως, μπορώ σχεδόν να δώσω εγγύηση επιστροφής χρημάτων…γιατί ξέρω ότι ποτέ δεν θα χρειαστεί να τα επιστρέψω».
Μετά από αυτή τη δήλωση, θα ήταν συνετό να αποφεύγεται η λήψη τόσο υψηλών δόσεων εκτός κι αν γίνει για θεραπευτικούς λόγους για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Σε γενικές γραμμές, τα συμπληρώματα με δοσολογία 10 φορές χαμηλότερη ή λίγων mg, είναι αποτελεσματικά για τους περισσότερους ανθρώπους.
Καλές πηγές ιωδίου
Εκτός από το ιώδιο Lugol, τα φύκια αποτελούν μια εξαιρετική πηγή ιωδίου. Ένα είδος που συνιστάται από τους βοτανολόγους για την υγεία του θυρεοειδούς είναι τα φύκια bladderwrack (λατινική ονομασία: Fucus vesiculosus). Μπορείτε να τα βρείτε σε μορφή σκόνης ή σε κάψουλες. Αν θέλετε, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ως μπαχαρικό στο φαγητό σας, αφού διαθέτουν μια ελαφρώς αλμυρή γεύση. Το μειονέκτημα είναι ότι για να φτάσετε τη δοσολογία των 3 mg, θα πρέπει να λαμβάνετε τουλάχιστον 1-2 κουταλάκια του γλυκού την ημέρα.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι το ενδεχόμενο ζήτημα της ραδιενέργειας από τον αντιδραστήρα της Φουκουσίμα, ο οποίος έχει μολύνει μεγάλο ποσοστό των ιαπωνικών φυκιών. Βεβαιωθείτε για την πηγή από την οποία προμηθεύεστε τα φύκια σας. Προσπαθήστε να τα προμηθεύεστε από τις νορβηγικές ακτές ή από μέρη που βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο μακριά από την Ιαπωνία. Αν και οι κατασκευαστές δεν έχουν αρχίσει να βάζουν ετικέτες στα προϊόντα τους με την ένδειξη «χωρίς ραδιενέργεια»,εσείς μπορείτε να ελέγξετε το μπουκάλι με έναν μετρητή Γκάιγκερ πριν τα καταναλώσετε.
Η μέθοδος τους δρος Wright για την εξέταση του θυρεοειδούς
Ο δρ Wright ξεκινά πάντα με μια φυσική εξέταση κατά τη οποία ψάχνει για σημάδια δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς. Αυτό περιλαμβάνει συμπτώματα όπως ξηρό δέρμα, λέπτυνση των εξωτερικών ορίων των φρυδιών, ελαφριά συσσώρευση υγρού στους αστραγάλους, δυσκοιλιότητα, έλλειψη εφίδρωσης, αύξηση του σωματικού βάρους και υψηλή χοληστερίνη. Μια παλαιότερη αλλά χρήσιμη μέθοδος είναι η μέτρηση της θερμοκρασίας σας κάθε πρωί. Παρατηρήστε αν η θερμοκρασία σας βρίσκεται κοντά στους 37 ºC.
Το τεστ αυτό προέρχεται από το έργο του δρος Broda Barnes κατά τη δεκαετία του 1930 και 1940. Ο δρ Barnes διαπίστωσε ότι αν η θερμοκρασία είναι χαμηλή, αποτελεί μια αξιόπιστη ένδειξη ότι ο θυρεοειδής υπολειτουργεί (υποθυρεοειδισμός). Ο δρ Wright τονίζει: «Στις μέρες μας, με όλα αυτά που συμβαίνουν, θεωρώ ότι η μέθοδος αυτή είναι χρήσιμη για κάποιους ανθρώπους αλλά για άλλους όχι. Εγώ όμως θέλω να απευθύνεται σε όλους».
Όσον αφορά τις εργαστηριακές εξετάσεις, ο πλήρης έλεγχος του θυρεοειδούς περιλαμβάνει τη θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH), τη συνολική και την ελεύθερη Τ4, τη συνολική και ελεύθερη Τ3 και την ανάστροφη Τ3. Ο δρ Wright προειδοποιεί για την αξιοπιστία της εξέτασης TSH ως πρωταρχικό διαγνωστικό εργαλείο, παρά το γεγονός ότι αποτελεί συμβατικό κανόνα. Η άποψή του στηρίζεται στην έρευνα του δρος St. John O’Reilly, ενός εμπειρογνώμονα για τον θυρεοειδή από το Πανεπιστήμιο της Σκωτίας, ο οποίος απέδειξε ότι η εξέταση TSH σχεδόν ποτέ δεν σχετίζεται με την κλινική κατάσταση του ασθενούς.
Σύμφωνα με τον δρ Wright, το επίπεδο της TSH στην πραγματικότητα δεν αποτελεί σημαντικό δείκτη υποθυρεοειδισμού εκτός κι αν είναι υψηλό, δηλαδή περίπου 5 ή 10. Η θεραπεία του θυρεοειδούς ξεκίνησε κατά τη δεκαετία του 1890 και μέχρι η εξέταση TSH να μετατραπεί σε κανόνα, η μέση δόση ορμόνης που χορηγούνταν ήταν σχεδόν ακριβώς διπλάσια σε σύγκριση με αυτή που χορηγούνταν όταν όλοι άρχισαν να δίνουν περισσότερη προσοχή στους εργαστηριακούς ελέγχους παρά στα κλινικά συμπτώματα. Ο St. John O’Reilly συνιστά η διάγνωση να βασίζεται στη φυσική εξέταση και το επίπεδο ελεύθερης Τ3, μέθοδος που και ο δρ Wright ακολουθεί στο ιατρείο του.
Ο δρ Wright εξηγεί: «Η ελεύθερη Τ3 είναι, φυσικά, μια ελεύθερη ορμόνη, δεν πρόκειται γι’ αυτή που συνδέεται με τη σφαιρίνη του θυρεοειδούς όπου είναι προσωρινά ανενεργή. Η ελεύθερη Τ3 είναι εκείνη που μας βοηθά να καταναλώνουμε ενέργεια. Πρόκειται για μια δραστική ορμόνη. Η ελεύθερη T4 είναι εν δυνάμει ενεργή και δίνει σήμα στην TSH. Η ελεύθερη T3 όμως δεν δίνει σήμα στην TSH τόσο όσο η Τ4».
Εν τω μεταξύ, η ορμόνη Τ4 είναι αυτή που χορηγείται σχεδόν από κάθε γιατρό. Αυτός είναι ένας από τους βασικότερους τρόπους που μπορεί να γίνει διάκριση ανάμεσα σε έναν γιατρό που προτιμά τις φυσικές μεθόδους θεραπείας και έναν γιατρό της συμβατικής ιατρικής: το είδος θυρεοειδικών ορμονών που συνταγογραφεί.
Περίπλοκα προβλήματα: αυτοάνοση θυρεοειδική νόσος
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι που καταλήγουν να λαμβάνουν θυρεοειδικές ορμόνες συνήθως λαμβάνουν τη συνθετική ορμόνη Τ4 που συνταγογραφείται συχνά με τις εμπορικές ονομασίες Synthroid ή Levothroid. Παραδοσιακά, οι γιατροί συστήνουν αυτές και όσοι δεν το κάνουν πολλάκις έχουν γίνει στόχος έντονης κριτικής και μπορεί ακόμη και να κληθούν ενώπιον του κρατικού ιατρικού συμβουλίου.
Κάτι παρόμοιο συνέβη και σε μένα που δεν συνταγογραφούσα καν φάρμακα. Έχω σταματήσει να παρακολουθώ ασθενείς, αλλά έγραψα γι’ αυτό το θέμα στη συγκεκριμένη ενημερωτική έκδοση. Κλήθηκα λοιπόν ενώπιον του κρατικού ιατρικού συμβουλίου για να υπερασπιστώ τη θέση μου σχετικά με τη συνταγογράφηση βιοπανομοιότυπων θυρεοειδικών ορμονών αντί για Synthroid ή Levothroid, παρόλο που το άρθρο μου υποστηριζόταν από μια αναφορά μελέτης από το περιοδικό «New England Journal of Medicine». Ο δρ Wright προτιμά επίσης τις βιοπανομοιότυπες θυρεοειδικές ορμόνες και συνήθως ξεκινά χορηγώντας στους ασθενείς εκχύλισμα από αποξηραμένους θυρεοειδείς από ζώα (συνήθως αγελάδες, πρόβατα ή γουρούνια).
Ο δρ Wright αναφέρει: «Στο εκχύλισμα του θυρεοειδούς βρίσκονται όλες οι χρήσιμες ουσίες που η φύση έχει δώσει στον θυρεοειδή. Γι’ αυτό θα πρέπει να το χρησιμοποιούμε, εκτός κι αν τυχαίνει κάποιος να πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα. Πολλοί άνθρωποι με τη νόσο του Χασιμότο δημιουργούν αντισώματα στον θυρεοειδή. Αν υπάρχουν αντισώματα στον θυρεοειδή, δεν είμαι σίγουρος ότι θα πρέπει να χορηγηθεί αμέσως το εκχύλισμα, επειδή υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να ενισχυθεί περισσότερο η δημιουργία αντισωμάτων».
Σε όσους πάσχουν από τη νόσο του Χασιμότο κατά την οποία ο οργανισμός παράγει αντισώματα εναντίον των θυρεοειδικών ορμονών, ο δρ Wright ξεκινά συνήθως με τη χορήγηση ορμονών Τ4 και Τ3, που είναι μόνο 2 από τις 12 ιωδιούχες ουσίες που παράγει ο θυρεοειδής αδένας.
Ο ρόλος της τοξικότητας των βαρέων μετάλλων
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, μία από τις κύριες αιτίες του υποθυρεοειδισμού σχετίζεται με τα αυξημένα επίπεδα ανάστροφης Τ3, η οποία μπορεί να αυξηθεί ως αντίδραση στην τοξικότητα των βαρέων μετάλλων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο δρ Wright συνιστά αποτοξίνωση πριν ξεκινήσει η θεραπεία του θυρεοειδούς. Το πρόγραμμα αποτοξίνωσης είναι ανάλογο με τα επίπεδα μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και άλλων βαρέων μετάλλων που υπάρχουν στον οργανισμό.
Ο δρ Wright μας πληροφορεί τα εξής: «Ορισμένοι άνθρωποι απαλλάσσονται αποτελεσματικά από αυτές τις ουσίες μέσα σε 10 έως 15 θεραπείες αποσιδήρωσης. Άλλοι, ιδιαίτερα εκείνοι που έχουν ζήσει σε μεγάλες πόλεις ολόκληρη τη ζωή τους, χρειάζονται 30 ή 40 θεραπείες αποσιδήρωσης για να απαλλαγούν από τα τοξικά μέταλλα. Βεβαιωθείτε ότι ο γιατρός σας ακολουθεί τη διαδικασία που έχει καθοριστεί από την Αμερικανική Επιτροπή Θεραπείας Αποσιδήρωσης.
Η αποσιδήρωση αφαιρεί τα τοξικά μέταλλα. Όμως, δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα ένα υλικό αποσιδήρωσης που να μην αφαιρεί μαζί με τα τοξικά μέταλλα και τις χρήσιμες ουσίες όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, τον ψευδάργυρο και τον χαλκό. Οι γιατροί που την εφαρμόζουν πρέπει να επαναφέρουν αυτές τις ουσίες σε τακτά χρονικά διαστήματα σύμφωνα με το αρχικό τεστ δοκιμής αποσιδήρωσης του ασθενούς. Στην πρώτη σελίδα του αρχικού τεστ αποσιδήρωσης αναγράφονται όλα τα τοξικά μέταλλα που έχουν ή δεν έχουν αφαιρεθεί. Όσα αναγράφονται στη δεύτερη σελίδα, δεν θα πρέπει να παραλείπονται ποτέ. Εκεί περιλαμβάνονται τα φυσιολογικά μεταλλικά στοιχεία».
Εν τω μεταξύ, ενώ εσείς προσπαθείτε να απαλλαγείτε από αυτές τις τοξικές ουσίες για να μειώσετε την ανάστροφη Τ3, οι απόψεις για το αν θα πρέπει ο θυρεοειδής να αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή ή όχι διίστανται. Ορισμένοι γιατροί πιστεύουν ότι είναι ωφέλιμο να λαμβάνετε την ορμόνη T3, αλλά αν η αποσιδήρωση αποκαταστήσει το επίπεδο ανάστροφης Τ3, στη συνέχεια με την προσθήκη Τ3 ίσως καταλήξετε με πολύ υψηλό ποσοστό ελεύθερης Τ3. Άλλοι συνιστούν να περιμένετε μέχρι να τελειώσει η αποσιδήρωση προκειμένου να γίνει εκ νέου αξιολόγηση και αν χρειαστεί να λάβετε εκχύλισμα θυρεοειδούς αργότερα, με την προϋπόθεση ότι δεν έχετε οικογενειακό ιστορικό αυτοάνοσου νοσήματος ή τη νόσο του Χασιμότο.
Η μέθοδος που θα ακολουθηθεί εξαρτάται από την κρίση και την ικανότητα του γιατρού.
Η αποσιδήρωση απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή
Προφανώς πρόκειται για μια διαδικασία που δεν μπορείτε να κάνετε μόνοι σας. Θα πρέπει να την εφαρμόσει κάποιος ειδικός, ο οποίος θα έχει την ικανότητα να εκτελεί αυτή τη διαδικασία και που θα μπορεί επίσης να συνταγογραφεί τα κατάλληλα συμπληρώματα και τις θυρεοειδικές ορμόνες, τις οποίες δεν μπορείτε να αγοράσετε χωρίς συνταγή γιατρού.
Η αποβολή των τοξινών που έχουν βάση τον άνθρακα, όπως τα ζιζανιοκτόνα και τα φυτοφάρμακα, μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της σάουνας, η οποία προκαλεί εφίδρωση. Το πρόγραμμα αποτοξίνωσης Χάμπαρντ προχωρά το θέμα ένα βήμα παραπέρα και περιλαμβάνει τη χρήση νιασίνης, ασκήσεις υψηλής έντασης και σάουνα σε τακτική βάση για την αποβολή των τοξινών. Δυστυχώς, η εφίδρωση δεν εξαλείφει εύκολα τα τοξικά μέταλλα. Γι’ αυτά χρειάζεται μια πιο επιθετική προσέγγιση, όπως η αποσιδήρωση.
Ένας τρόπος που μπορεί να σας βοηθήσει να ελαχιστοποιήσετε την απώλεια μεταλλικών στοιχείων ζωτικής σημασίας είναι να χρησιμοποιήσετε υπόθετα με χηλικά μεταλλικά στοιχεία. Αυτά θα αφαιρέσουν τα μεταλλικά στοιχεία από τον οργανισμό σας, αλλά δεν θα μειώσουν τη θρεπτική αξία των τροφίμων που καταναλώνετε, πράγμα το οποίο αποτελεί ανά πάσα στιγμή πρόβλημα όταν λαμβάνετε χηλικά στοιχεία από το στόμα. Ένα μειονέκτημα είναι ότι θα χρειαστεί λίγο περισσότερος χρόνος. Ο δρ Wright δηλώνει: «Έχω δει ανθρώπους να χρησιμοποιούν αυτά τα υπόθετα για ένα-δύο χρόνια προκειμένου να απαλλαχτούν από όλα τα τοξικά μέταλλα. Φυσικα, ελέγχουμε τα κανονικά επίπεδα των μεταλλικών στοιχείων αρκετά τακτικά, κάθε δύο μήνες, για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουν γίνει υπερβολές».
Συνιστώμενα φάρμακα για τη θεραπεία του θυρεοειδούς
Μόλις η ανάστροφη Τ3 έρθει σε φυσιολογικά επίπεδα και αντιμετωπιστούν όλα τα αυτοάνοσα προβλήματα, ο δρ Wright συνταγογραφεί θυρεοειδικές ορμόνες, όπως:
– ταμπλέτες Armour Thyroid
– ταμπλέτες Nature-Throid
– ταμπλέτες Westhroid
Οι ταμπλέτες Armour Thyroid έχουν ένα μειονέκτημα: παρά το γεγονός ότι είναι ουσιαστικά ένα συνηθισμένο φάρμακο, κοστίζει το διπλάσιο από τα άλλα δύο. Υπάρχουν όμως πολλά είδη τεστ για να ελέγξετε και να καθορίσετε ποιό φάρμακο είναι το πιο αποτελεσματικό για σας.
Ο δρ Wright αναφέρει: «Όλοι έχουμε ακούσει για τον έλεγχο των μυών. Δεν είναι απαραίτητο να το εφαρμόσουμε, αλλά ορισμένοι γιατροί έχουν μεγάλη εξειδίκευση σ’ αυτό τον θέμα. Διαθέτουμε άλλα είδη τεστ συμβατότητας για να ελέγξουμε τη ροή της ενέργειας στους μεσημβρινούς που χρησιμοποιούνται στον βελονισμό και το πώς παρεμποδίζεται ή όχι από ορισμένους τύπους θυρεοειδούς. Χορηγούμε το φάρμακο που είναι συμβατό με τον ασθενή. Αλλά αν κάποιος μας πει ότι οι ταμπλέτες Nature-Throid και Westhroid είναι πιο φτηνές από ταμπλέτες Armour Thyroid κι γι’ αυτό θα τις προτιμούσε, το σεβόμαστε».
Όσο για τη ρύθμιση της δόσης, υπάρχουν διάφορα συμπτώματα που μπορεί να σας βοηθήσουν να καταλάβετε αν έχετε λάβει αρκετή δόση ή να προσδιορίσετε αν έχετε κάποιο πρόβλημα με τον θυροειδή. Για να μάθετε περισσότερα, ο δρ Wright προτείνει να διαβάσετε το βιβλίο του δρος David Brownstein «Overcoming Thyroid», το βιβλίο του δρος Mark Starr «Hypothyroidism Type 2: The Epidemic» ή το βιβλίο του δρος Ridha Arem «The Thyroid Solution». Όλα αυτά τα βιβλία περιέχουν λίστες για έλεγχο των συμπτωμάτων.
Αν ήδη λαμβάνετε θυρεοειδικές ορμόνες, 2 βασικά συμπτώματα που δείχνουν ότι η δόση είναι μεγάλη είναι η υπερβολική εφίδρωση και η ταχυκαρδία ή το αίσθημα παλμών της καρδιάς. Αν έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να μειώσετε τη δόση.
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, αν πάσχετε οριακά από υποθυρεοειδισμό, μπορεί να χρειαστείτε μόνο ένα συμπλήρωμα ιωδίου αντί για θυρεοειδικές ορμόνες. Πολλοί ασθενείς ρωτούν αν θα μπορούσαν να δοκιμάσουν να πάρουν ιώδιο. Μερικές φορές είναι πράγματι αποτελεσματικό. Είναι μια άλλη επιλογή και σε κάποιες περιπτώσεις όντως δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο.
Θεραπεία υπερθυρεοειδισμού
Στο άλλο άκρο της δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς βρίσκεται ο υπερθυρεοειδισμός, όπου ο θυρεοειδής είναι υπερδραστήριος. Η συγκεκριμένη πάθηση είναι πολύ πιο ασυνήθιστη συγκριτικά με τον υποθυρεοειδισμό, αλλά αποτελεί κι αυτή πρόβλημα. Ο δρ Wright εξηγεί: «Ο υπερθυρεοειδισμός δεν είναι συνηθισμένη πάθηση. Όμως, θα πρέπει όλοι να μάθουν ότι υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία». Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι οι συμβατικές θεραπείες είναι πραγματικά ανεπαρκείς. Συνήθως γίνεται χρήση ραδιενεργού ιωδίου, το οποίο είναι καταστροφικό ή χειρουργική επέμβαση.
Στο παραπάνω βίντεο ο δρ Wright αναλύει τη θεραπεία που εφαρμόζεται στο Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Γουόλτερ Ριντ στον τομέα του θυρεοειδούς. Ο αριθμός των ασθενών με υπερθυρεοειδισμό ήταν αρκετά μεγάλος κι έτσι τους χώρισαν σε 4 ομάδες θεραπείας. Στη μια ομάδα χορηγήθηκε λίθιο, στην άλλη ιώδιο του Lugol, στην τρίτη χορηγήθηκε πρώτα λίθιο και 3-4 ημέρες αργότερα ιώδιο και στην τελευταία ιώδιο του Lugol πρώτα και 3-4 ημέρες αργότερα λίθιο.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα που ξεκίνησε με ιώδιο του Lugol και τελείωσε με λίθιο παρουσίασε πολύ καλύτερα αποτελέσματα συγκριτικά με τις άλλες ομάδες. Πριν από 2 δεκαετίες, η Κλινική Μάγιο δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με τη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού με τη χρήση λιθίου. Στο Ιατρικό Κέντρο, χρησιμοποίησαν μόνο λίθιο και κατάφεραν επίσης να επαναφέρουν τα αφύσικα υψηλά ποσοστά Τ3 και Τ4 στα φυσιολογικά μέσα σε 1 εβδομάδα έως και 10 ημέρες. Ωστόσο, η θεραπεία δεν ήταν κατάλληλη για όλους.
Σύμφωνα με τον δρ Wright, η μέθοδος του Στρατιωτικού Ιατρικού Κέντρου Γουόλτερ Ριντ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Από όλους τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για υπερθυρεοειδισμό στην κλινική του, δηλαδή περίπου 40 άτομα, υπήρξαν μόνο 2 περιπτώσεις στις οποίες η μέθοδος απέτυχε. Τα φυσιολογικά επίπεδα ορμονών μπορεί συχνά να επανέλθουν μέσα σε λιγότερο από 2 εβδομάδες. Συνοπτικά, η θεραπεία είναι η ακόλουθη:
• Ο ασθενής ξεκινά με 5 σταγόνες ιώδιο του Lugol 3 φορές την ημέρα
• Μετά από 4 ή 5 ημέρες, ο ασθενής αρχίζει να λαμβάνει 300 mg ανθρακικού λιθίου, 1 ως 3 φορές την ημέρα
Η υγεία του θυρεοειδούς σας βρίσκεται στα χέρια σας
Ο υποθυρεοειδισμός είναι πολύ πιο συχνός απ’ ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα. Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι ένα ποσοστό περίπου μεταξύ του 10 και του 40% των Αμερικανών πάσχουν από δυσλειτουργία του θυρεοειδούς. Οι ορμόνες του θυρεοειδούς χρησιμοποιούνται από κάθε κύτταρο του σώματος προκειμένου να ρυθμίζεται ο μεταβολισμός και το σωματικό βάρος με τον έλεγχο την καύσης του λίπους για ενέργεια και θερμότητα. Είναι επίσης απαραίτητες για την καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου και την ανάπτυξη των παιδιών. Αν νιώθετε νωθροί και κουρασμένοι, έχετε δυσκολία στην απώλεια βάρους, έχετε ξηρό δέρμα, τριχόπτωση, δυσκοιλιότητα, ευαισθησία στο κρύο, και / ή έλλειψη εφίδρωσης, ίσως πρόκειται για συμπτώματα υποθυρεοειδισμού.
Το ιώδιο είναι το κλειδί για έναν υγιή θυρεοειδή και αν δεν λαμβάνετε αρκετό από τη διατροφή σας (από τα θαλασσινά), τότε θα πρέπει να δείτε μήπως χρειαστεί να πάρετε κάποιο συμπλήρωμα. Το ιδανικό θα ήταν ένα υψηλής ποιότητας συμπλήρωμα με φύκια (ελέγξτε την πηγή τους για να αποφύγετε πιθανή μόλυνση από ραδιενέργεια) ή άλλα συμπληρώματα που περιέχουν ιώδιο.
————-
Προσοχή: Οι παραπάνω πληροφορίες έχουν ενημερωτικό σκοπό και όχι την υπόδειξη κάποια αγωγής. Για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος υγείας, απευθυνθείτε στον κατάλληλο επαγγελματία υγείας.
