Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι τουλάχιστον το ήμισυ του γενικού πληθυσμού θα παρουσιάσει καρκίνο κάποια στιγμή στη ζωή του. Από την άλλη πλευρά, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Χάντερσφιλντ βρέθηκε ότι η συμπληρωματική θεραπεία με Ρέικι μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών με καρκίνο μειώνοντας τα επίπεδα του άγχους, της κατάθλιψης και της κόπωσης. Τα ευρήματα πρόκειται να παρουσιαστούν σε ένα μεγάλο συνέδριο και πιθανόν να ακολουθήσει έρευνα μεγαλύτερης κλίμακας.
Η έρευνα έχει τίτλο «Μια διερευνητική μελέτη σχετικά με το Ρέικι σε γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο» (An exploratory study of Reiki experiences in women living with cancer) και διεξήχθη από τη δρα Serena McCluskey, η οποία είναι ανώτερη ερευνητική συνεργάτιδα στο Πανεπιστημιακό Κέντρο Εφαρμοσμένης Έρευνας για την Ψυχολογία και την Υγεία και την καθηγήτρια Marilynne Kirshbaum. Συμμετείχε επίσης η δρ Maxine Stead, η οποία διαθέτει ακαδημαϊκές σπουδές στην έρευνα της Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας και τώρα είναι ιδιοκτήτρια ενός ολιστικού κέντρου Σπα στο Χάντερσφιλντ.
Advertisment
Είναι και η ίδια επαγγελματίας του Ρέικι, μια ιαπωνική τεχνική κατά την οποία τα χέρια του θεραπευτή θεωρείται ότι απελευθερώνουν θετική ενέργεια.
Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «το Ρέικι μπορεί να αποτελέσει ένα ωφέλιμο εργαλείο στην αυτοδιαχείριση σε θέματα ποιότητας ζωής στις γυναίκες με καρκίνο». Η ομάδα πιστεύει ότι υπάρχει μια περίπτωση να προστεθεί στο σύνολο των συμπληρωματικών θεραπειών που είναι διαθέσιμες μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
«Ο Βελονισμός και άλλες τεχνικές που είχαν θεωρηθεί αρκετά ανορθόδοξες συστήνονται πλέον από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, και γι’ αυτόν τον λόγο ακριβώς σκεφτήκαμε ότι χρειαζόταν περισσότερη έρευνα για το Ρέικι», δηλώνει η δρ McCluskey. «Δεν υπονοούμε φυσικα ότι μπορούμε να προσφέρουμε επιστημονικά αποτελέσματα, αλλά αυξάνουμε τα αποδεικτικά στοιχεία που αφορούν την ποιότητα ζωής στις γυναίκες με καρκίνο».
Advertisment
Λεπτομερείς συνεντεύξεις
Κατά τη διάρκεια ενός έτους, οι ερευνητές πραγματοποίησαν λεπτομερείς συνεντεύξεις σε 10 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία Ρέικι σε 2 κέντρα ανακουφιστικής φροντίδας στην περιοχή. Ανακάλυψαν ότι προσφέρει οφέλη όπως απελευθέρωση της συναισθηματικής έντασης, «καθάρισμα του νου από τον καρκίνο» και προκαλεί συναισθήματα εσωτερικής γαλήνης και χαλάρωσης.
Η δρ Stead δηλώνει τα εξής: «Τα οφέλη διαρκούν ένα δεκαπενθήμερο. Πραγματικά αποτέλεσε μια διέξοδο από όλα όσα είχαν περάσει. Συχνά υποβάλλονταν σε πολλές θεραπείες ενώ το Ρέικι ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα και φάνηκε να τις βοηθά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους βελτιώνοντας τη διάθεσή τους.»
Η δρ McCluskey και η δρ Stead, οι οποίες είναι πλέον Δασκάλες Ρέικι, ήταν συνεργάτιδες στο Πανεπιστήμιο του Λιντς στην Έρευνα Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας και τον Τομέα Κλινικών Δοκιμών – τα οποία σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτούνται από το ίδρυμα Έρευνας για τον Καρκίνο (Cancer Research UK) – όπου ερεύνησαν θέματα σχετικά με την ποιότητα ζωής.
Η δρ McCluskey αναφέρει: «Λόγω των πιο αποτελεσματικών μεθόδων διάγνωσης και θεραπείας, οι άνθρωποι με καρκίνο ζουν περισσότερο και τώρα συχνά η ασθένεια αυτή αποτελεί μια μακροχρόνια κατάσταση. Οι ασθενείς δεν πηγαίνουν στο νοσοκομείο ούτε επισκέπτονται συμβούλους τόσο συχνά, κι έτσι εξετάζουν τα πράγματα έξω από την καθορισμένη ιατρική θεραπεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της ασθένειας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος, η κούραση και ο πόνος».
Πιλοτικό πρόγραμμα
Τα ευρήματα του πιλοτικού προγράμματος πρόκειται να παρουσιαστούν σε μια εργασία στο συνέδριο της Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας στη Βρετανία το 2015 που θα πραγματοποιηθεί στο Λιντς (19-20 Μαρτίου). Οι ερευνητές σχεδιάζουν να δημοσιεύσουν τα ευρήματά τους και ελπίζουν να επεκτείνουν το έργο τους.
Εκτός από το γεγονός ότι η δρ Stead είναι επαγγελματίας του Ρέικι στο Alexandra House Health Spa στο Χάντερσφιλντ, οι συνεργάτες της έχουν επίσης δοκιμάσει τη θεραπεία και αναφέρουν τα οφέλη της, όχι όμως σε επιστημονική βάση.
Η δρ Stead προσθέτει: «Δεν ξέρουμε ακριβώς πώς και γιατί τα πουλιά μεταναστεύουν στην άλλη άκρη του κόσμου και επιστρέφουν στο ίδιο μέρος κάθε χρόνο, αλλά μια μέρα ίσως τα καταφέρουμε. Το ίδιο ισχύει και για το Ρέικι».
