Απόσπασμα από το βιβλίο των Dr Irvine Oyle και Susan Jelan “Το Μαγικό Θέατρο” Εκδόσεις Έσοπτρον
Ο Μπερτ και η Μπρέντα αγόρασαν ένα άλογο. Όταν όμως το πήγαν στο στάβλο, είδαν ότι δε χωρούσε γιατί τα αυτιά του ήταν πολύ μεγάλα. Ο Μπερτ πρότεινε να το επιστρέψουν γιατί δεν είχε εργαλεία για να σηκώσει τη στέγη και λυπόταν να του κόψει τ’ αυτιά. Η Μπρέντα του είπε ότι μιας και ο στάβλος είχε χωμάτινο δάπεδο, ο Μπερτ θα μπορούσε να σκάψει 20-30 εκατοστά, ούτως ώστε να χωρέσει το άλογο.
Advertisment
«Τώρα τι να πεις για τις γυναίκες!», αναστέναξε ο Μπερτ. «Μα, γλυκιά μου, τα πόδια του είναι εντάξει. Τ’ αυτιά του είναι μεγάλα».
Μερικά από τα πράγματα που μάθαμε στο σχολείο σχετικά με το πώς λειτουργεί ο κόσμος, μειονεκτούν σε δυο σημεία: Είναι αδύνατο να αποδείξεις ότι αληθεύουν αλλά και αν πιστέψεις ότι αληθεύουν αυτό δεν κάνει τη ζωή σου ευκολότερη. Πάρτε για παράδειγμα την ιδέα ότι ο εγκέφαλος δημιουργεί τη συνειδητότητα. Το πιστεύετε αυτό; Πολλοί πιστεύουν ακριβώς το αντίστροφο! Η πρακτική πλευρά αυτής της άποψης, μας τονίστηκε όταν ακούσαμε μια Βουδίστρια να μιλά για το θάνατο ενός αγαπημένου της προσώπου. “Θλίβομαι για την απώλεια”, είπε, “αλλά αυτή η απώλεια με κάνει να σκεφτώ ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Χαίρομαι γι’ αυτόν, γιατί ξέρω ότι έχει αποκτήσει μια άλλη, ανώτερη μορφή ύπαρξης”. Αν στη θέση της ήταν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι η συνειδητότητα πηγάζει από τον εγκέφαλο όπως ο ιδρώτας από το δέρμα, θα ένιωθαν τη θλίψη της αλλά, παρ’ όλα αυτά, δε θα μπορούσαν – λόγω της πίστης τους – να αποδεχτούν την άνεση και τη χαρά που επίσης εξέφραζε.
Αυτό είναι πολύ κακό, γιατί η άποψη ότι η συνειδητότητα δεν είναι παρά ένα τυχαίο παράγωγο της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, που σβήνει όταν αυτός σταματά να λειτουργεί, είναι διάτρητη. Αν ο εγκέφαλος καταστραφεί, το σώμα που τον περιέχει αντανακλά αυτή την καταστροφή. Αυτό αποδεικνύει ότι κάθε σώμα χρειάζεται έναν άθικτο εγκέφαλο που λειτουργεί τέλεια, για να μείνει κι αυτό άθικτο και να λειτουργήσει τέλεια – δεν αποδεικνύει όμως ότι ο εγκέφαλος δημιουργεί το σώμα.
Advertisment
Η ιδέα ότι ο εγκέφαλος δημιουργεί τη συνειδητότητα βασίζεται σε μια ακόμη πιο εύθραυστη λογική. Είναι σαν να λέει κάποιος ότι όταν σβήσεις την τηλεόραση διακόπτεται και το πρόγραμμα. Οι τηλεοπτικές συσκευές δε δημιουργούν τα προγράμματα – τα προγράμματα προβάλλονται σ’ αυτές.
Αναλογιστείτε την πιθανότητα, ότι η συνειδητότητα είναι ένας αιώνιος παρατηρητής. Ίσως, με τον ίδιο τρόπο που το φως υπήρχε πολύ πριν την ηλεκτρική λυχνία, η συνειδητότητα υπήρχε πολύ καιρό πριν τον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος την εξυπηρετεί μετασχηματίζοντας ενεργειακά κύματα σε αντιλήψεις (ολογράμματα) που αυτή παρατηρεί. Ο Δρ. Γιουτζίν Ουίγκνερ, κάτοχος ενός Νόμπελ Φυσικής, πιστεύει ότι “η συνειδητότητα είναι ίσως το μόνο πράγμα που υπάρχει”. Αν αυτό ισχύει, τότε τα ενεργειακά κύματα για τα οποία μιλούσε ο Τζακ Πρίμπραμ, θα πρέπει να είναι κυματισμοί συνειδητότητας. Ετσι, οι εμπειρίες της ζωής ίσως τελικά να είναι η σννειδητότητα που παρατηρεί τον εαυτό της. Ο παρατηρητής και το αντικείμενο του είναι ένα και το αυτό.
