Άρθρο της Jillian Polson
Δύο μήνες πριν κλείσω τα 19 μου χρόνια, η μαμά μου διαγνώστηκε με μια σπάνια μορφή καρκίνου (στρωματικοί όγκοι του γαστρεντερικού συστήματος). Εκείνη την εποχή, δεν είχα ιδέα τι θα περνούσαμε για τον επόμενο ενάμιση χρόνο, αλλά η οικογένειά μου δεν έχασε την ελπίδα της. Η αγάπη που ένιωθα κι εξακολουθώ να νιώθω για τη μητέρα μου ήταν τόσο βαθιά που η διατήρηση της ελπίδας μου ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω.
Advertisment
Η οικογένειά μου πέρασε μια δύσκολη κατάσταση βλέποντας τη δυνατή, όμορφη μητέρα και σύζυγό να πέρνα την πιο δυσάρεστη και δύσκολη μάχη που μπορείτε να φανταστείτε. Τον Απρίλιο του 2008, η μητέρα μου έχασε αυτή τη μάχη.
Πάντα υποστήριζα την άποψη ότι τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Όταν όμως η μαμά μου αρρώστησε και πέθανε, δεν πίστευα ότι θα μπορούσα ποτέ να βρω τον λόγο που η οικογένειά μου πέρασε αυτή την τρομακτική διαδικασία ή τον πόνο που όλοι βιώσαμε. Σκεφτόμουν ότι ίσως μια μέρα θα καταλάβαινα και ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα έπαιρνα εξηγήσεις γιατί τα πράγματα συνέβησαν με τον τρόπο που συνέβησαν. Τελικά εκείνη η στιγμή δεν ήρθε ποτέ.
Καθώς κοντεύουν να κλείσουν 7 χρόνια από τον θάνατο της μαμάς μου (κι ετοιμάζομαι να παντρευτώ σύντομα), άρχισα να σκέφτομαι τον χρόνο που πέρασε μαζί μας πάνω στη γη, τη διαδικασία που περάσαμε όλοι μας όταν υπέφερε αλλά και το πένθος που ακολούθησε.
Advertisment
Το πένθος έρχεται σε κύκλους κι έτσι ο πόνος αναδύεται ακόμα έντονα ξανά και ξανά. Τώρα όμως μπορώ να κοιτάξω την όλη διαδικασία και να καταλάβω πολλά καινούρια πράγματα για τη θλίψη και για όσα μου δίδαξε για την αγάπη, τη δύναμη, το θάρρος κι άλλες σημαντικές αρετές και μαθήματα ζωής. Κατάφερα να δω ότι χωρίς αυτή την εμπειρία δεν θα ήμουν η ίδια γυναίκα που είμαι σήμερα.
Παρακάτω περιγράφω 25 ουσιαστικά πράγματα που έμαθα μέσα από τη δοκιμασία της οικογένειάς μου:
1. Η μητέρα μου είναι ο πιο δυνατός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ. Επειδή δεν βρίσκεται πια στη ζωή, δεν σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσω να την τιμώ.
2. Ακόμη και σε νεαρή ηλικία, είναι δυνατόν να αισθανθεί κανείς ευθύνη και ικανότητα για ανεξαρτησία.
3. Το να φροντίζεις έναν άνθρωπο που έχει την ανάγκη σου είναι εξαιρετικά προκλητικό και σου δίνει ικανοποίηση.
4. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζω τα άσχημα συναισθήματα και να υπομένω την ταλαιπωρία ανεξαρτήτως από το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι.
5. Δεν πειράζει να είναι κανείς ευάλωτος ούτε να τον βλέπουν οι άλλοι σε τέτοια κατάσταση. Αυτό δεν τον κάνει αδύναμο.
6. Το να ζητά κάποιος βοήθεια στην πραγματικότητα δείχνει δύναμη.
7. Η φροντίδα προς τον εαυτό μας δεν είναι απλά κάτι όμορφο, είναι απαραίτητο.
8. Μην καθυστερείτε να εκφράσετε τα σημαντικά συναισθήματά σας. Μιλήστε, αυτό αποτελεί μια υγιή αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων και συναισθημάτων.
9. Όλες οι οικογένειες έχουν προβλήματα, αλλά το γεγονός ότι πενθήσαμε μαζί με έκανε να αισθάνομαι βαθιά αγάπη και δέσιμο με τα μέλη της οικογένειάς μου.
10. Ποτέ ένα αγαπημένο μας πρόσωπο δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
11. Δεν θέλω να χάνω την ενέργειά μου με το να στενοχωριέμαι για μικροπράγματα.
12. Το παρόν είναι το πιο σημαντικό.
13. Δεν έχω πλέον μητέρα. Είναι οδυνηρό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
14. Υπάρχουν άνθρωποι που εμφανίζονται από το πουθενά για να προσφέρουν την υποστήριξη και την αγάπη τους.
15. Είναι δυνατόν να επικεντρωθούμε στις καλές κι όχι στις κακές στιγμές: σκέφτομαι όλες τις καταπληκτικές στιγμές που έζησα με τη μητέρα μου κι όχι αυτές που δεν μοιράστηκα μαζί της.
16. Το να είμαστε συναισθηματικά ανοιχτοί αποτελεί σημαντικό μέρος της θεραπείας.
17. Κι άλλοι άνθρωποι έχουν περάσει τα ίδια κι όλοι έχουμε τη δική μας ιστορία να διηγηθούμε.
18. Ο δεσμός μητέρας και κόρης είναι άρρηκτος. Θέλω να θυμάμαι τη μητέρα μου, όχι να αρνηθώ την απώλειά μου.
19. Η επικοινωνία με τους άλλους είναι κάτι που πρέπει να γίνεται πάντα με ευαισθησία και επίγνωση.
20. Το πένθος δεν είναι κάτι προβλέψιμο, έρχεται και φεύγει κάνοντας κύκλους.
21. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισης του πένθους.
22. Μάλλον θα υπάρχουν πάντοτε στιγμές που θα έχω ανάγκη την παρουσία της μητέρας μου.
23. Δεν πειράζει να υπάρχουν στιγμές που θα εξακολουθώ να νιώθω άσχημα, ακόμα και ύστερα από 7 χρόνια.
24. Τα παιδιά μου θα μεγαλώσουν νιώθοντας αγάπη και υποστήριξη. Έμαθα πολλά για το πώς να είμαι καλός γονέας από τη μητέρα και τον πατέρα μου.
25. Είμαι δυνατή και ανθεκτική.
Είτε έχετε χάσει έναν από τους γονείς σας είτε όχι, ελπίζω ότι τα παραπάνω θα σας βοηθήσουν να ζήσετε τη ζωή σας πιο συνειδητά και να εκτιμήσετε την αγάπη που βρίσκεται γύρω σας.
