Γράφει ο Δημήτρης Μούχας
Σ’όσους κι’ αν πας χώρους λυγμούς
χώρους θολούς, κερματισμένους
σ’ όσους κι’ αν πας χώρους ” πνευματικούς ”
μ’ αιθέρια έλαια περιχυμένους
Advertisment
γαλήνη ψυχή μου δε θα βρεις
τους όφεις σου αν δεν έχεις γυαλιστερούς, περιποιημένους
θα αποφεύγεις τα στεγνά τα γήινα κατόπια,
που επιζητούν αγάπη σου και αναγνώριση κι’ ένα σορό σορόπια,
αυτά που θρέφουνε τη γης και η μάνα σου εσένα,
κι’ αν ξεχαστείς απλά μέσα σου θα είναι στερημένα.
Δεν θα πατάς γερά στα πόδια σου τα αισθήματα θα είναι αναμειγμένα
θα σ’ οδηγούν σε άτοπα,αμφιβολίες, παραπατήματα
θα σε κρατούν στο χώμα, στο υλικό, φρακαρισμένο,
παλιάς συγκομιδής, διαλογήματα.
Advertisment
Σ’ όσους κι’ αν πας χώρους χώρους λυγμούς,
χώρους θολούς, κερματισμένους,
σ’ όσους κι’ αν πας χώρους ” πνευματικούς ”
μ’ αιθέρια έλαια περιχυμένους,
αγάπη δε θάβρεις να πουλάνε πουθενά,
ούτε στα ράφια, ούτε στα όνειρα,
γιατί αγάπη είναι του νου η λευτεριά
και της καρδιάς σου τα ροδόνερα…
Έχει δημοσιεύσει ποίηση και φιλοσοφικά άρθρα, στο διαδίκτυο καθώς και στο προσωπικό του Ιστολόγιο και λίγους μήνες κυκλοφόρησε και η πρώτη του έντυπη ποιητική συλλογή από τις εκδώσεις Λυκόφως, με τίτλο '' Γράμμα στους Μάκαρες ''.
Τον τελευταίο καιρό, ασχολείται ερασιτεχνικά, με την φυτοθεραπεία και την σωματική ευεξία.
- Διαχρονική Σταθερότητα - 21 Φεβρουαρίου 2017
- Ποίηση: «Φίλτρο» - 20 Ιανουαρίου 2017
- Ποίηση: «Άμυνα» - 4 Ιανουαρίου 2017
