Κι έτσι απλά…

Μονάχα μπροστά κοίταζε αδερφέ μου, μονάχα μπροστά και φτάνεις....

Κι έτσι ξαφνικά, έτσι απλά νιώθεις ξανά ωραία…

Φύσηξε και δρόσισε;

Advertisment

Έβρεξε και πότισε;

Ζέστανε κι αγάλλιασε;

Μα τι έγινε παιδί μου στη ρυτιδωμένη ψυχή σου και ξάφνου γέλασε σαν να γεννήθηκε μόλις;

Advertisment

Πόσο εύκολα ξεχνά τα μαράζια και τα κακορίζια. Πόσο εύκολα κρατά τα δώρα που για μια στιγμή έκανα τα πάντα να αξίζουν.

Τι κι αν πόνεσες παιδί μου, τι κι αν δάκρυσες. Πώς να σταθεί ο καημός ομπρός στη χαρά, ομπρός στην αγαλλίαση;

Πώς να σταθεί μπρος στη γνώση πως αν το θες όλα θα πάνε πρίμα, γιατί παιδί μου κάθε τραύμα κλείνει και κάθε λόγος ξεχνιέται, μα κάθε μάθημα σκαλί γίνεται κι ανεβαίνεις με την ανάσα κομμένη προς τα εκεί που γεννήθηκες να πας, και μη σε τρομάζει το ύψος μήτε τ’αδύναμα σου πόδια.

Μονάχα μπροστά κοίταζε αδερφέ μου, μονάχα μπροστά και φτάνεις….

Με αγάπη, Κωνσταντίνος Κουτσούκος

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

…Φλούδες μανταρίνι
«Το 2013 πέθανα και ξαναγεννήθηκα» | Μαθήματα ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη
«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση