Άρθρο της Βελονίστριας, Ιατρού της Κινέζικης Ιατρικής και Κλινικής Υπνοθεραπεύτριας Therese Wade
«Κάθε μέρος του σώματός σας διαθέτει τη δική του συνείδηση ή τη δική του ψυχή». Έχοντας στο μυαλό μου αυτά τα λόγια που άλλαξαν τη ζωή μου και που ειπώθηκαν από γιατρούς, ξεκίνησα το ταξίδι μου με σκοπό να ανακαλύψω την εξαιρετική ικανότητα ίασης του ανθρώπινου σώματος.
Advertisment
Όταν συνάντησα για πρώτη φορά αυτή την προοπτική έπασχα από σοβαρή χρόνια διαταραχή πόνου. Ξαφνικά αποφάσισα να ενσωματώσω αυτή την αντίληψη στο πρόγραμμα του Διαλογισμού μου. Σκέφτηκα αν μπορούσε να με ακούσει το σώμα μου…θα μπορούσα άραγε να του μιλήσω με σκοπό να συμβάλλει στη θεραπεία της ασθένειάς μου;
Εκείνο το βράδυ, αφού βρέθηκα σε κατάσταση βαθιάς ηρεμίας μέσω Διαλογισμού, έκανα μια εσωτερική συνομιλία με το σώμα μου έχοντας μεν ελπίδες αλλά χωρίς ιδέα για το τι έπρεπε να περιμένω. Μετά από περίπου 1 ώρα συγκεντρωμένης επικοινωνίας συνέβη κάτι εκπληκτικό. Οι ιστοί μου άρχισαν να ανταποκρίνονται. Ο συνδετικός ιστός τραβήχτηκε και τεντώθηκε ξεχωριστά από τα στρώματα του ουλώδους ιστού.
Τα νεύρα άρχισαν να κινούνται και οι μύες της γάμπας μου άρχισαν να εκτελούν ασκήσεις κάμψης και έκτασης ανεξαρτήτως από τη δική μου θέληση. Καθώς αυτή η αντίδραση συνεχιζόταν, ένας από τους μυς της γάμπας μου που είχε παραλύσει από τη νευροπάθεια – η διάγνωση ήταν αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία – άρχισε να ξαναλειτουργεί καθώς οι ηλεκτρικές ώσεις κατέκλυζαν τη συγκεκριμένη περιοχή.
Advertisment
Η καρδιά μου άρχισε να σφυροκοπά όταν κατάλαβα ότι επιτέλους βρισκόμουν στον δρόμο απαλλαγής από αυτή την ασθένεια. Μέσω του Βελονισμού και της Κινέζικης ιατρικής ήξερα πολύ καλά πόσο συχνό είναι το πρόβλημα του χρόνιου πόνου και αναρωτιόμουν τι θα μπορούσαν να σημαίνουν οι συνέπειες αυτού του φαινομένου για τόσους άλλους ανθρώπους που υπέφεραν. Καθώς συνέχιζα να σημειώνω πρόοδο με την κατάστασή μου, οργάνωσα μια προσέγγιση την οποία θα μπορούσα να διδάξω σε όσους είχαν το ίδιο πρόβλημα. Συστήνω το διαλογισμό διότι σε αυτή τη κατάσταση, η επικοινωνία ανάμεσα στον συνειδητό εγκέφαλο και το σώμα βελτιώνεται σημαντικά.
Έχω διαπιστώσει ότι κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας είναι απαραίτητα 3 βασικά βήματα προκειμένου να υπάρξει η συνεργασία του σώματος:
– Προσεγγίστε το σώμα σας με πραγματική συμπόνια και κατανοήστε ότι αποτελείται από συνειδητά κύτταρα που βιώνουν συναισθήματα.
– Δημιουργήστε το αίσθημα εμπιστοσύνης κάνοντας το σώμα σας να συμμετέχει στις συζητήσεις που κάνετε με τον εσωτερικό σας εαυτό σχετικά με την επιθυμία σας να υπάρξει συνεργασία σώματος-ψυχής με σκοπό να ξεπεράσετε την ασθένεια.
– Επιτρέψτε να γίνουν αλλαγές στη συνομιλία χρησιμοποιώντας διαφορετικές σκέψεις και λόγια που προκαλούν αυθόρμητα και έντονα συναισθήματα.
Η εμπειρία μου έδειξε ότι οι παραπάνω οδηγίες είναι απαραίτητες για την επίτευξη δυναμικών θεραπευτικών αντιδράσεων στο σώμα. Προσφάτως συνάντησα ένα παρόμοιο σύνολο παραγόντων που ανακαλύφθηκαν από τον ερευνητή Cleve Backster, ο οποίος πέρασε 36 χρόνια μελετώντας τη βιο-επικοινωνία στα φυτικά, ζωικά και ανθρώπινα κύτταρα. Αυτοί οι παράγοντες είναι η πρόθεση, ο συντονισμός και ο αυθορμητισμός. [1]
O Backster, πρώην ειδικός ανακριτής της CIA, έγραψε στο βιβλίο του «Primary Perception» για την καθοριστική στιγμή που τον οδήγησε στον πραγματικό του σκοπό στον κόσμο. [2] Αυτή η στιγμή παρουσιάστηκε ένα πρωί του Φεβρουαρίου του 1966, όταν αποφάσισε να παρακολουθήσει το φυτό Δράκαινα στο εργαστήριο χρησιμοποιώντας ένα μηχάνημα ανίχνευσης ψεύδους. Συνέδεσε τα ηλεκτρόδια σε ένα φύλλο και άρχισε να σκέφτεται με ποιούς τρόπους θα μπορούσε να προκαλέσει ένα κύμα ηλεκτρικής δραστηριότητας στο φύλλο.
Στον άνθρωπο αυτή η αύξηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας συνδέεται με τα έντονα συναισθήματα. Ξαφνικά φαντάστηκε το φύλλο που ήταν συνδεδεμένο με τα ηλεκτρόδια να καίγεται. Την ίδια στιγμή που η συγκεκριμένη ιδέα μπήκε στο μυαλό του, η βελόνα του ανιχνευτή εκτοξεύτηκε στην κορυφή του διαγράμματος δείχνοντας ιδιαίτερα έντονη αντίδραση από την πλευρά του φυτού. Έκπληκτος, πήγε στο γραφείο της γραμματέως του για να πάρει σπίρτα σκεπτόμενος το ενδεχόμενο το φυτό να ανιχνεύει με κάποιον τρόπο την ισχύ της ανθρώπινης πρόθεσης.
Όταν επέστρεψε με τα σπίρτα το φυτό εξακολουθούσε να δείχνει την ίδια αντίδραση υψηλού επιπέδου η οποία προκάλεσε επιπλέον αλλαγές στο γράφημα. Ο Backster αποφάσισε να «σταματήσει την απειλή» επιστρέφοντας τα σπίρτα στο γραφείο. Σε αυτό το σημείο το γράφημα παρουσίασε πτωτική τάση αφού προφανώς το φυτό άρχισε να ηρεμεί. [3] Όταν ο Backster προσπάθησε να επαναλάβει την ίδια διαδικασία υποκρινόμενος ότι επρόκειτο να κάψει το φυτό, δεν υπήρξε καμία αντίδραση.
Το φυτό φάνηκε ότι κατάλαβε τη διαφορά ανάμεσα στην πραγματική και την τεχνητή πρόθεση. Τελικά ανακάλυψε ότι τα φυτά προσαρμόζονται σε εκείνον που τα φροντίζει ανταποκρινόμενα τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά του συναισθήματα ακόμα κι όταν επιστρέφει μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας. [4] Τα ευρήματα του γραφήματος έδειξαν επίσης ότι τα φυτά δίνουν προτεραιότητα στα συναισθήματα εκείνου που τα φροντίζει σε σύγκριση με τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων που βρίσκονται γύρω.
Αργότερα ο Backster επέκτεινε την έρευνά του συμπεριλαμβάνοντας δοκιμές στα ανθρώπινα κύτταρα με σκοπό να διαπιστώσει σημάδια συνείδησης. Συνέλεξε λευκά αιμοσφαίρια από διάφορους δότες, τα συνέδεσε με ηλεκτρόδια σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα και στη συνέχεια κατέγραψε τις αντιδράσεις των κυττάρων καθώς οι δωρητές βίωναν διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις. Ανακάλυψε ότι τα αυθόρμητα συναισθήματα ήταν απαραίτητα προκειμένου να προκληθεί ηλεκτρική αντίδραση στα κύτταρα. Για παράδειγμα, αν ένας δότης ανάγκαζε τον εαυτό του να νιώσει κάποιο συναίσθημα, τα κύτταρα δεν είχαν καμία αντίδραση. Ωστόσο, όταν κάποια δότρια έλαβε ένα δυσάρεστο τηλεφώνημα από την κόρη της, τα κύτταρα παρουσίασαν σημαντική αντίδραση. [5]
Παρατήρησε ότι η απόσταση φάνηκε πως δεν έπαιξε κανένα ρόλο σε αυτά τα πειράματα. Για παράδειγμα, ένας δότης άφησε τα κύτταρα με τα ηλεκτρόδια στο εργαστήριο και κράτησε ένα λεπτομερές αρχείο στο οποίο κατέγραφε κάθε αγχωτικό συναίσθημα που βίωσε στο ταξίδι του από το σπίτι του σε μια άλλη χώρα, όπως όταν έχασε μια στροφή στον δρόμο, όταν περίμενε σε μια μεγάλη ουρά στο αεροδρόμιο και όταν απογειώθηκε το αεροπλάνο του. Αργότερα, τα περιστατικά που είχε καταγράψει συγκρίθηκαν με το γράφημα κι έδειξαν ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στον χρόνο που συνέβησαν τα στρεσογόνα γεγονότα και στις ηλεκτρικές αντιδράσεις στα κύτταρά του. Το γράφημα έμεινε ακίνητο και πάλι όταν έφτασε στο σπίτι του και πήγε για ύπνο. [6]
Αυτά τα πειράματα διεξήχθησαν με τη χρήση εξοπλισμού που προέβαλλε την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, μια συνηθισμένη διαδικασία που χρησιμοποιείται για τη μετάδοση πληροφοριών. Τα κύτταρα συμπεριφέρονταν σαν να μην υπήρχαν οι οθόνες εκεί, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτή η επικοινωνία προέρχεται από ένα πεδίο άγνωστο ακόμα στη συμβατική επιστήμη. [7] Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η περαιτέρω εξέλιξη της κβαντικής φυσικής μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε αυτό το πεδίο επικοινωνίας των συναισθηματικών προθέσεων ανάμεσα στα έμβια όντα. [8]
Η Κβαντική Διεμπλοκή είναι μια διαδικασία κατά την οποία δύο σωματίδια ύλης που έχουν αλληλεπίδραση εξακολουθούν να συμπεριφέρονται σαν να είναι συνδεδεμένα ακόμα κι αφού τα χωρίσει απόσταση πολλών μιλίων. Όταν προκύψει κάποια αλλαγή στις ιδιότητες (θέση, ταχύτητα και περιστροφή) ενός από τα σωματίδια, οι ιδιότητες του άλλου απομακρυσμένου σωματιδίου θα αλλάξουν την ίδια στιγμή.
Αυτό το επιστημονικό φαινόμενο και η έρευνα του Cleve Backster αποδεικνύουν την έννοια της ενότητας, δηλαδή την άποψη ότι τα πάντα στη Φύση είναι αλληλοεξαρτώμενα. Οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν κατανοήσει αυτή τη σύνδεση ως ένα ζωντανό καθολικό ενεργειακό πεδίο που συντηρεί τη ζωή ενώ ταυτοχρόνως οδηγεί στην εξέλιξη της συνείδησης σε ολόκληρο το Σύμπαν. Η πρόθεσή σας έχει τη δύναμη να θεραπεύσει το σώμα σας, αρκεί να εστιάσετε σωστά και να του στείλετε τα κατάλληλα μηνύματα θεραπείας και αποκατάστασης.
Πηγές:
[1] C. Backster, Primary Perception: Biocommunication with plants, living foods, and human cells, White Rose Millennium Press, 2003, pp. 29, 31-34, 39, 49-50. ISBN 0-966435435.
[2] Ibid., p. 20
[3] Ibid., pp. 21-25.
[4] Ibid., pp. 29-32
[5] Ibid., pp. 119-120
[6] Ibid., pp. 127-128.
[7] Ibid., pp. 40, 79, 151
[8] D. Radin, Entangled Minds: Extrasensory experiences in a quantum reality, Pocket Books, 2006, ISBN 13: 978-1-4165-1677-4; R. Sheldrake, Morphic Resonance: The nature of formative causation, Park Street Press, 2009, ISBN 978-1-59477-317-4; D. Wilcock, The Source Field Investigations, Penguin Group, 2011, ISBN 978-0-525-95204-6.
