Πόσο δύσκολες ή πόσο εύκολες είναι οι ανθρώπινες σχέσεις; Πόσο εύκολες θα έπρεπε να είναι, με ένα απλό και κλισέ “-Θες; -Θέλω! ή -Θες; -Δεν θέλω!”, να έχεις κοντά σου ανθρώπους που θες και να κρατάς σε απόσταση εκείνους που δεν θες, ή που σε κάνουν να μη νιώθεις και τόσο ωραία… Δεν είναι ντροπή. Τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι. Γιατί σίγουρα πολύς κόσμος, αν τον ρωτήσεις, έχει κοντά του ανθρώπους που δεν θέλει ενώ πολλοί επίσης κρατούν μακριά αυτούς που θέλουν, σαν να είναι απαγορευμένο, σαν να μην νιώθουν άξιοι να είναι με ανθρώπους που τους αρέσει..
Σίγουρα αν ρωτήσεις… Αλλά μπορεί και όχι. Είμαστε μια κοινωνία που ζει στις ψευδαισθήσεις. Ακόμα κι όταν ξέρεις πως κάποιον δεν το θες κοντά σου γιατί σου κάνει κακό, γιατί το νιώθεις το κακό που προκαλείται, όλα τα δυσάρεστα συναισθήματα, όλη η απογοήτευση, η κατάκριση, η μη αποδοχή. Και παρ’ όλα αυτά συνεχίζεις να τους έχεις δίπλα σου, γιατί είναι φίλοι από παλιά, οικογενειακοί φίλοι, κουμπάροι, παιδικοί φίλοι, οικογένεια. Και μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο, να προσπαθείς να αποδείξεις ποιος είσαι χωρίς να γίνεσαι αποδεκτός. Τόσο μέχρι να εξαντληθείς να προσπαθείς. Να κουραστείς να αποδεικνύεις ποιος είσαι.
Advertisment
Σε αυτό το σημείο οι πιο ανοιχτόμυαλοι θα καταλάβουν πως δεν είναι υποχρεωμένοι να αποδείξουν σε κανέναν τον εαυτό τους. Ενώ άλλοι θα συνεχίσουν να προσπαθούν για κάτι ανέφικτο, κάτι αδύνατο κάτι λίγο πιο περίπλοκο από το “-Θες; -Θέλω! ή -Θες; -Δεν θέλω!”. Θα προσπαθήσουν να είναι παρόντες, ενάντια στον ψυχισμό τους, ενάντια στον εαυτό τους που τους λέει “ΔΕΝ ΘΕΛΩ”, ενάντια σε όλο τους το “είναι”, για να είναι καλοί φίλοι, καλοί κουμπάροι, καλοί γιοί και κόρες. Γιατί έτσι έπρεπε να είναι. Γιατί έτσι είναι η οικογένεια.
Και συνεχίζεις να αναρωτιέσαι, μα γιατί δεν νιώθω καλά; Μα γιατί δεν είναι ποτέ ικανοποιημένοι; Μα γιατί πάντα βρίσκει κάποιος κάτι για να γκρινιάξει και να με εκνευρίσει;; (Παρένθεση, εκνευρίζεσαι γιατί πας αντίθετα στον εαυτό σου, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα τώρα). Ίσως κάποιοι να έχουν ακούσει μια άλλη φράση, σωστή κατά την άποψή μου, αλλά μη ολοκληρωμένη. ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ. Έχεις πολλές προσδοκίες από κάποιους ανθρώπους, γι’ αυτό στεναχωριέσαι και εκνευρίζεσαι και δεν νιώθεις καλά. Και ναι σίγουρα έχεις προσδοκίες από τους ανθρώπους που είναι κοντά σου και μοιράζεσαι πολλές ώρες από την ζωή σου με αυτούς. Αλίμονο, αν δεν είχες προσδοκίες, θα συμβιβαζόσουν με τα πάντα και δεν θα είχες γνώμη, είναι σαν να χάνεις αυτό για το οποίο παλεύεις να γίνεις αποδεκτός.
Η θεωρία των προσδοκιών είναι ορθή και έχει βάση, όμως θεωρώ πως είναι ελλιπής. Το πρόβλημα δεν είναι πως οι άλλοι δεν σε δέχονται όπως είσαι. Το πρόβλημα είναι πως οι άλλοι σου συμπεριφέρονται και έχουν συναισθήματα, όχι για σένα, αλλά για αυτόν που έχουν φτιάξει με την φαντασία τους και τα δικά τους πιστεύω πως θα έπρεπε να είσαι. Και σε αντιμετωπίζουν έτσι. Άδικα. Αντί να δουν και να είναι ευτυχισμένοι με το ποιος είσαι πραγματικά, σε κρίνουν με βάση ένα ομοίωμα, μια φαντασία δική τους, που θα τους άρεσε πάρα πολύ να είσαι έτσι και τους στεναχωρεί που δεν είσαι. Και αυτό είναι αλήθεια. Όμως και πάλι είναι ελλιπής.
Advertisment
Κι εσύ το ίδιο δεν κάνεις; Κι εσύ δεν έρχεσαι σε ρήξη συνεχώς που δεν σε αποδέχονται; Που είναι όπως είναι; Σίγουρα έχεις φανταστεί πόσο ωραία θα ήταν αν σε κάποιες στιγμές είχαν σκεφτεί διαφορετικά, ή είχαν αποφασίσει κάτι άλλο, κάτι που σου αρέσει. Πολλές φορές έχεις φτιάξει με το μυαλό σου “σκηνές”, όπως θα τις ήθελες με εκείνους τους ανθρώπους, όπως θεωρείς και πιστεύεις πως “πρέπει ” να είναι. Και δεν λέω πως η άποψή σου είναι λάθος. Αλλά ούτε και η δική τους είναι. Λάθος είναι να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, τους φίλους σου, την σχέση σου, την οικογένειά σου, με βάση αυτό που φαντάστηκες πως θα ήθελες να είναι και όχι με το πως είναι πραγματικά.
Λάθος είναι να αντιμετωπίζεσαι με τον ίδιο τρόπο από εκείνους. Πόσο πιο απλές και ήρεμες και υγιείς θα ήταν οι σχέσεις μας, αν σταματούσαμε να λειτουργούμε κατ’ αυτό τον τρόπο; Τι θα άλλαζε;.. Όχι δεν θα σε δεχόντουσαν όπως είσαι. Όχι δεν θα άλλαζαν για να τους δεχτείς εσύ. Όπως διάβασα σε ένα βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι, δεν αλλάζει κάτι, απλά σταματάει να σε ενδιαφέρει.
Γυφτόπουλος Γεώργιος, Εμψυχωτής Μουσικοθεατρικών Προγραμμάτων Και Προγραμμάτων Ψυχολογίας Για Παιδιά.
- Διάλογος… Μέσα στο ίδιο σώμα - 19 Ιανουαρίου 2018
- Απελευθέρωσε τον εαυτό σου - 14 Νοεμβρίου 2016
- Μέσα και έξω από την σχέση - 15 Σεπτεμβρίου 2016
