Γράφει η Δρ Αναστασία Μοσχοβάκη
Το στομάχι ή στόμαχος ευρίσκεται στο κέντρο της άνω κοιλίας και αποτελεί βασικό όργανο πέψης. Το τοίχωμα του στομαχιού αποτελείται από τα έξω προς τα μέσα από τον ορογόνο χιτώνα, το μυϊκό χιτώνα που περιέχει λείες μυϊκές ίνες, τον υποβλεννογόνιο και τον βλεννογόνο, στον οποίο υπάρχουν οι γαστρικοί αδένες που εκκρίνουν το γαστρικό υγρό. Το εσωτερικό τοίχωμα του στομάχου (βλεννογόνος) υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι ομαλό χωρίς φλεγμονώδη στοιχεία. Η ατροφική γαστρίτιδα είναι νόσος στην οποία αναπτύσσεται χρόνια φλεγμονή του βλεννογόνου του στομάχου με συνοδό ατροφία. Προοδευτικά αναπτύσσεται οίδημα, κυτταρικές διηθήσεις, μειωμένη ποσότητα βλέννας στα βλεννώδη κύτταρα, μείωση των αδενικών μιτώσεων, επέκταση στον βλεννογόνο, λέπτυνση, παραμόρφωση και καταστροφή αδένων.
Advertisment
Η ατροφική γαστρίτιδα αποτελεί ένα πολυσυστηματικό νόσημα, για δύο βασικούς λόγους:
1.Λόγω των βλαβών του βλεννογόνου συχνά η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών δεν γίνεται σωστά με αποτέλεσμα διαταραχές στην λειτουργία μιας ποικιλίας οργάνων. Συστηματικά συμπτώματα όπως ατονία, λιποθυμία, ωχρότητα, μουδιάσματα, κάψιμο στο σώμα, αστάθεια, μειωμένη αντίσταση στo stress, ανορεξία, διαταραχές συμπεριφοράς, εμφανίζονται. Οι πάσχοντες από ατροφική γαστρίτιδα πρέπει να ευρίσκονται υπό στενή παθολογική παρακολούθηση προς υποστήριξη επιμέρους συστημάτων.
2.Εμφανίζεται λόγω φλεγμονής και αδυναμίας του ανοσοποιητικού συστήματος να εξαλείψει ένα λοιμογόνο βακτηρίδιο, το ελικοβακτηρίδιο ή λόγω δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και δημιουργίας αυτοαντισωμάτων, αντισωμάτων δηλαδή που ο οργανισμός παράγει έναντι των δικών του ιστών.
Advertisment
Στην περίπτωση της ατροφικής γαστρίτιδας από ελικοβακτηρίδιο, αναπτύσσεται ατροφία, ως συνέπεια της δράσης του ελικοβακτηριδίου. Το ελικοβακτηρίδιο είναι ένα gram αρνητικό βακτηρίδιο, που μεταδίδεται από άτομο σε άτομο και εξουδετερώνεται με κατάλληλο συνδυασμό αντιβιοτικών. Σε ορισμένα ευαίσθητα άτομα, ο αποικισμός του γαστρικού βλεννογόνου προκαλεί διάχυτη φλεγμονή. Καθώς η φλεγμονή χρονίζει, εξελίσσεται και επεκτείνεται, αναπτύσσεται ατροφία αδένων και μεταπλασία. Τα περισσότερα άτομα δεν έχουν τοπικά συμπτώματα, αρκετοί ασθενείς έχουν δυσπεψία ξινίλα, κάψιμο, ναυτία, φούσκωμα ή εμετό ενώ σε ένα μικρό ποσοστό εμφανίζονται επιπλοκές όπως έλκος και σπανιότερα αδενοκαρκίνωμα στομάχου και λέμφωμα.
Στην περίπτωση της ατροφικής γαστρίτιδας από αντισώματα, στους πάσχοντες υπάρχει διαταραχή του ανοσολογικού συστήματος, που οδηγεί σε αυτοάνοση καταστροφή γαστρικού βλεννογόνου. Το τοιχωματικό κύτταρο, που περιέχεται στο γαστρικό αδένα, είναι σημαντική θέση προσβολής σε αυτή τη μορφή γαστρίτιδας, με αποτέλεσμα την εμφάνιση αχλωρυδρίας. Στο αίμα συχνά ανευρίσκονται αντισώματα έναντι διαφόρων ιστών του ίδιου του πάσχοντα (αυτοαντισώματα), κατάσταση που συνδέεται με ορμονικές ανεπάρκειες, αυξημένη επίπτωση καρκινωμάτων και αυτοάνοσων νοσημάτων. Τα τοπικά συμπτώματα, εάν υπάρχουν, είναι δυσπεψία, ξινίλα, κάψιμο, ναυτία, φούσκωμα, εμετός.
Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για την ατροφική γαστρίτιδα.
Έχει καταχωρηθεί στην διεθνή εγκυκλοπαίδεια WHO IS WHO.
- Αναιμία: Η πιο συχνή παθολογική αιτία χρόνιας κόπωσης - 25 Δεκεμβρίου 2017
- Πονόλαιμος: Αιτίες και μέτρα αντιμετώπισης - 27 Νοεμβρίου 2017
- Κρυολόγημα, ίωση και γρίπη: Κοινές και λανθασμένες αντιλήψεις - 24 Νοεμβρίου 2017
