Του Δημήτρη Μιχελουδάκη
Το πατάρι μας γέμισε με
έπιπλα
βαριά ρούχα
πίνακες ζωγράφων
και παλιά όνειρα.
Advertisment
Αυτά στριμώχτηκαν
ανάμεσα στα πράγματα,
με τον καιρό
λύγισαν και
θρυμματίστηκαν
έσπασαν τελείως.
Το γυαλί από ένα φιτίλι
κρέμεται,
αν ανάψει
μετρά αντίστροφα
μέχρι να γίνει κομμάτια.
Μιας και καλοκαιριάζει
αγάλι αγάλι,
πρέπει να
τα κατεβάσουμε
από το πατάρι
να τα ενώσουμε ξανά.
Advertisment
Να πάρουμε
και οι δυο
λίγο αέρα.
Να ψηλώσουμε μαζί τους
καθώς τεντώνονται
από την ακινησία.
Είμαι νοσηλευτής ψυχικής υγείας και γράφω όποτε προλαβαίνω τις σκέψεις μου. Άμα δεν τις προλάβεις αυτούσιες όταν σου χτυπούν την πόρτα , δεν ξαναγυρνούν . Έχουν τον δικό τους εγωισμό . Δικός μου στόχος είναι η απαλοιφή οποιασδήποτε διάκρισης , στίγματος ή κατηγοριοποίησης μεταξύ των ανθρώπων.
Latest posts by Δημήτρης Μιχελουδάκης (see all)
- Είν’ εύκολο το μίσος – μην πας εκεί… - 17 Μαρτίου 2020
- Κρισναμούρτι: Ο μέγας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής (Μια ανάγνωση) - 8 Μαρτίου 2019
- Σκέψεις περί σχιζοφρένειας - 24 Οκτωβρίου 2016
