Θαλάσσιο ανθοΐαμα

Του Δημήτρη Μιχελουδάκη

Οι επίγονοι ενός Θησέα,
έσπευσαν να μαζευτούν στην πλώρη
και στριμώχτηκαν, καθώς η αγκαλιά του Αιγέα
εθεάθη στο Σούνιο.

Advertisment

Διέσχιζαν τα κύματα
σ΄ένα λαβύρινθο χωρίς Μινώταυρο,
για ένα ”καυτό σημείο” στη γη της Επαγγελίας
μον΄’ελα που ΄σκασαν τα χείλη της πρύμνης
από την αρμύρα και το κατάρτι λύγισε.

Ασκήμυνε το πέλαγος, από φωνές
διαμαρτυρίας που αντηχούσαν
σ΄όλη της ένωσης τα όρια – οιωνοί
για το μέλλον οι φόροι στο κτήνος
που πληρώθηκαν μ’ αίμα.

Αδιάφορο προς όλα του φιλάργυρου
το σύνορο. Το σύνολο των ψυχών,
ήχοι μιας σακατεμένης τρομπέτας
που δεν έχει άλλο λαρύγγι
να ακουστεί. Παράταιροι ήχοι.

Advertisment

Δεν χρειάστηκε λευκό πανί
εξάλλου το κατάρτι λύγισε,
που χώρος να στεριώσει.

Το κύμα κι ο καιρός
θα κρύψουν, το κατράμι,
και θα περάσει.

• About
• Latest Posts

Δημήτρης Μιχελουδάκης

Είμαι νοσηλευτής ψυχικής υγείας και γράφω όποτε προλαβαίνω τις σκέψεις μου. Άμα δεν τις προλάβεις αυτούσιες όταν σου χτυπούν την πόρτα , δεν ξαναγυρνούν . Έχουν τον δικό τους εγωισμό . Δικός μου στόχος είναι η απαλοιφή οποιασδήποτε διάκρισης , στίγματος ή κατηγοριοποίησης μεταξύ των ανθρώπων.

Latest posts by Δημήτρης Μιχελουδάκης (see all)

• Είν’ εύκολο το μίσος – μην πας εκεί… - 17 Μαρτίου 2020
• Κρισναμούρτι: Ο μέγας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής (Μια ανάγνωση) - 8 Μαρτίου 2019
• Σκέψεις περί σχιζοφρένειας - 24 Οκτωβρίου 2016