Του Μάριου Γιαννάκου
Η περιοχή της Ροδόπης αποτελεί ένα από τα πιο ιδιαίτερα , από άποψη ομορφιάς (και όχι μόνο) οικοσυστήματα, που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος στα πλαίσια περιηγητικού τουρισμού στη χώρα μας. Το όνομα της περιοχής προήλθε σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία από τη βασίλισσα της Θράκης Ροδόπη, σύζυγο του Βασιλιά Αίμου , οι οποίοι προκάλεσαν την οργή του Δία και της Ήρας και για τιμωρία τους, μεταμορφώθηκαν σε βουνά. Προσωπικά, η τιμωρία τους αυτή, εμένα και πολλούς άλλους ορειβάτες μας βολεύει, καθώς μέσα στην Ροδόπη νιώθουμε όπως ένα 5άχρονο παιδί σε λούνα παρκ.
Advertisment
Μέσα στην αχανή έκταση της Ροδόπης σε υψόμετρο 1350 μέτρων βρίσκεται το Δασικό Χωριό Ερυμάνθου, το οποίο ανήκει στον Δήμο Σταυρούπολης (Ξάνθη).
Με αυτοκίνητο από την όμορφη περιοχή του Παρανεστίου(Δράμα) αλλά και της γραφικής Σταυρούπολης αντίστοιχα , η διαδρομή για το Δασικό Χωριό δεν ξεπερνάει τα 40 λεπτά. Έχοντας βρεθεί αρκετές φορές σε αυτό το ευλογημένο μέρος , είχα την τύχη να γευτώ όλη την ομορφιά αυτής της προστατευόμενης αλλά και απομονωμένης περιοχής: ξεχασμένα από τον χρόνο μονοπάτια ,καλυμμένα από πορτοκαλί φύλλα των δέντρων το Φθινόπωρο, πηγές που αναβλύζουν στα πιο απίθανα μέρη και άλλα τόσα που δύσκολα μπορούν να αποτυπωθούν με μερικές λέξεις πάνω στο χαρτί.
Το Δασικό Χωριό Ερυμάνθου αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή εναλλακτικού τουρισμού και για μία οικογένεια με παιδιά. Στη χώρα μας υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη πως η επίσκεψη σε ένα τέτοιο μέρος προϋποθέτει εμπειρία στο βουνό και ταυτόχρονα έναν πολύ καλό και εξειδικευμένο εξοπλισμό. Η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική καθώς υπάρχουν αρκετά προσβάσιμα μέρη για όλους μας.
Advertisment
Σε απόσταση 7 χιλιομέτρων βρίσκεται ο καταρράκτης του Λειβαδίτη, ύψους 35 μέτρων, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος στην περιοχή των Βαλκανίων.
Για να φτάσει κανείς εκεί αρκεί να ακολουθήσει το δασικό μονοπάτι που κατασκεύασε η Δασική Υπηρεσία.
Επισκεπτόμενος πρώτη φορά το Δασικό Χωριό βίωσα αυτό που κάθε άνθρωπος βιώνει βλέποντας την φύση να του αποκαλύπτεται : δέος. Η ησυχία μαζί με τον κρύο αέρα που έσκαγε στο πρόσωπο μου είχαν παγώσει κάθε αρνητικό συναίσθημα που κουβαλούσα μαζί μου από την πόλη. Κάθε φορά που βρίσκομαι σε περιοχές μακριά από τα ”φώτα” της πόλης καταλήγω στο συμπέρασμα πως την ομορφιά και την ηρεμία μας μπορούμε να την βρούμε στα πιο απλά πράγματα.
Ένα δέντρο, ένα μονοπάτι ή ένα λουλούδι που φύτρωσε στον βράχο μπορούν να μας διδάξουν πολλά μέσα στο παραμυθένιο τοπίο της Ροδόπης.
- Πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη - 20 Μαρτίου 2020
- Εξερευνώντας την Ισλανδία: Οι σημαντικότερες στιγμές στο οδοιπορικό του Μάριου Γιαννάκου - 4 Νοεμβρίου 2019
- Εξερευνώντας την Ισλανδία, Ημέρα 5η: Επίσκεψη στο Ρέικιαβικ, τη βορειότερη πρωτεύουσα του κόσμου - 30 Οκτωβρίου 2019
