Οι δύο πλευρές του εγωισμού
Σήμερα διαπιστώνεται ότι κυριαρχεί ο εγωισμός με ιδιαίτερο καταστροφικό χαρακτήρα στις σχέσεις των δύο φύλων, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή. Αυτό κατ’ εξοχήν και κατ’ αποκλειστικότητα οφείλεται στην αγωγή των παιδιών των τελευταίων 30 ετών.
Advertisment
Η προσοχή που αφιερώνουμε στα παιδιά μας, που αριθμητικά και λιγοστεύουν, τοποθετεί πολύ υψηλά τον πήχη των προσδοκιών των παιδιών μας από τον μελλοντικό τους σύντροφο. Όσο περισσότερο ενδιαφέρον μου δείχνουν ως παιδί τόσο περισσότερο θα θέλω προφανώς και από τον ερωτικό μου σύντροφο.
Χριστίνα Μανιατάκου: Μπορεί η οικονομική κρίση να μπει εμπόδιο σε μια σχέση;
Oι δυτικές κοινωνίες, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο γίνονται εξαιρετικά παιδοκεντρικές. Στην δεκαετία του 80 αρχίζουμε να μιλάμε για τη γενιά του ΕΓΩ. Οι εκπρόσωποι της γενιάς αυτής, κατηγορούνται ότι είναι εξαιρετικά κακομαθημένοι, αλαζονικοί και νάρκισσοι. Αδυνατούν να αναλάβουν την εκπλήρωση των επιθυμιών τους και με την δανειοληπτική ικανότητα που παρείχαν οι δυτικές κοινωνίες, ζουν σε έναν κόσμο πλασματικής ευμάρειας και ευημερίας.
Advertisment
Η υποστατική τους ταυτότητα πλέον καθορίζεται από το τι έχουν και όχι από το τι είναι. Κάθε ματαίωση των προσδοκιών τους βιώνεται σαν απόρριψη, προδοσία. Με αυτόν τον χαρακτηρολογικό οπλισμό, μπαίνουν σε μια συντροφική σχέση, με ανταγωνιστική διάθεση, με σκοπό να επικρατήσει ο ένας έναντι του άλλου και προφανώς με την στάση τους αυτή, η σχέση που έχουν δημιουργήσει, οδηγείται σε ένδεια και διάλυση.
Ο εγωισμός γενικά αποτελεί τα ανθρωποκεντρική σταθερά. Αποτελεί δηλαδή ένα χαρακτηρολογικό στοιχείο όλων των ανθρώπων, όλων των εποχών, στην διαδρομή της ιστορίας του ανθρώπου μέχρι σήμερα. Είναι αδύνατον να μην υπάρχει. Όμως να υπάρχει ως η φυσική τάση του ανθρώπου να υπερασπίζεται το ατομικό του συμφέρον έναντι των άλλων. Να το υπερασπίζεται μάλιστα με τρόπο μαχητικό. Άλλωστε χάρη στον εγωισμό του, κατάφερε να επιβιώσει και να διαμορφώσει ταυτότητα που τον διακρίνει από τον άλλον σαν μοναδική υπόσταση.
Όμως πρέπει να περιορίζεται. Να περιορίζεται σε κάποια όρια που θα του επιτρέπουν πάνω από όλα να λειτουργεί αρμονικά και να μην εκτίθεται. Ο ίδιος, ίσως, δεν μπορεί να προσδιορίσει από μόνος του αυτά τα όρια, καθώς προσδιορίζονται κυρίως από την παιδεία και την αγωγή που έχει αλλά και από την οικογένεια και την κοινωνία γενικότερα. Παρ’όλα αυτά ο καθένας διαθέτει μια δικιά του μοναδική ηθική φύση που τον καθοδηγεί να βάζει τα δικά του όρια και να προστατεύεται με τον τρόπο που ο ίδιος αντιλαμβάνεται ότι είναι ο πιο κατάλληλος.
- Γέμισε τα κενά σου με τα ιδανικά συστατικά που έχεις μέσα σου - 20 Φεβρουαρίου 2018
- Η ευτυχία του «τώρα» - 14 Απριλίου 2017
- Γιατί μπορώ! – από την Χριστίνα Μανιατάκου - 3 Απριλίου 2017
