Τα φαινόμενα απα(ι)τούν
Ξυπνάς το πρωί, αντικρίζεις το είδωλό σου στον καθρέφτη και ξέρεις πως κάτι δεν πηγαίνει καλά… σαν να μην το αναγνωρίζεις, σωστά; Μου ακούγεται απολύτως λογικό, μην πανικοβάλλεσαι, αφού το ίδιο είδωλο άλλωστε παραμόρφωσες χθες βράδυ, κάνοντάς του γενναία επίθεση με τόνους καλλυντικών και φιλτράροντάς το με μανία ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να πειστείς πως η καινούρια σου «μάσκα» είναι κατάλληλη πλέον προς έκθεση στο αδηφάγο κοινό.
Advertisment
Διαβάστε επίσης από την Αλεξάνδρα Προβατίδου
Τρέχεις να πας στην δουλειά σου. Το ωράριο δύσκολο, οι απαιτήσεις σε λυγίζουν, ιδίως όταν πρέπει να ξεφορτώσεις τα βαριά κιβώτια της νέας παραλαβής, έχεις και το πρόβλημα με τη μέση σου, μην το ξεχνάς-μα για στάσου… Αυτή είναι εύκολη δουλειά για άνδρες σαν και εσένα με σώματα καλογυμνασμένα, μυώδη και αλαβάστρινα, που σίγουρα θα έκαναν και τον πιο καλοφτιαγμένο Κούρο να ωχριά μπροστά τους! Κάνω λάθος; Συγγνώμη, έχεις δίκιο μην με αποπαίρνεις! Ξέχασα πως η γωνία λήψης της απαθανάτισης παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο, τόσο που μετατρέπει ως δια μαγείας, ακόμα και αδειανά σακιά σε παραγεμισμένα με το καλύτερο σιτάρι!
Ακούς φωνές ή μόνο εγώ τις ακούω; Από τον τρίτο θα είναι σκέφτομαι, αλλά αμέσως αλλάζω γνώμη! Δεν είναι δυνατόν το ζευγάρι του τρίτου να ανταλλάζει τέτοια «κοσμητικά» επίθετα, με τόσο μένος! Είμαι σίγουρη πως τις προάλλες, ένιωθαν ερωτευμένοι- ναι έτσι ξεκάθαρα το έγραφε στη δημοσίευσή τους συνοδεία πολλών θαυμαστικών μάλιστα- στον καινούριο αναπαυτικό τους καναπέ! Λες να φταίει ο καναπές για τις φωνές; Να δεις που δημιουργεί κακό Φενγκ Σούι!
Ας πάμε και σε εσένα, που είσαι στο άνθος της ηλικία σου, που τώρα γνωρίζεις τον κόσμο και ας ξέρεις απ’ έξω όλο το λεξικό ανωμάλων ρημάτων της αρχαίας ελληνικής! Εκτός από υπόδειγμα μαθήτριας, έχω έγκυρες πληροφορίες πως είσαι και ο ευσεβής πόθος πολλών αρσενικών συμμαθητών σου και έχεις και πολλές γυναικείες υπάρξεις να διεκδικούν την φιλία σου! Εύγε, θα πας μπροστά! Μόνο λύσε μου μια απορία. Προς τι η ενοχή στα μάτια σου όταν προσπερνάς αδιάφορα τον δειλό χαιρετισμό που σου απευθύνει η αλλοδαπή συμμαθήτρια σου;
Αφού το ξέρω, πως τις προάλλες εσύ ήσουν που την βοήθησες με την άσκηση μαθηματικών που προσπαθούσε να λύσει, κλαίγοντας κρυφά στο πίσω προαύλιο! Πώς είπες; Δεν κοιτούσε κανείς; Α μάλιστα, μου διέφευγε ότι χαιρετάμε μόνο κεκλισμένων των θυρών. Ξέρεις κάτι; Σε εσένα θα το πω! Ίσως φταίει το νεαρό της ηλικίας σου, ίσως φταίει που κάποια μου θυμίζεις… μα σε συμπάθησα! Σίγουρα θα ξέρεις πως τα φαινόμενα απατούν! Αυτό είναι γνωστό τοις πάσι … μα μάθε πως απαιτούν κιόλας!
Απαιτούν πολύτιμο χρόνο από την ζωή σου, ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια ξοδεμένα βλακωδώς στο κυνήγι των εντυπώσεων, σπαταλημένα άσκοπα στην προσπάθεια κατασκευής του τέλειου εαυτού!
Απαιτούν να πνίγεις συναισθήματα, να χάνεις στιγμές κυνηγώντας την τέλεια πόζα, να σηκώνεις το χαλάκι με μαεστρία, κρύβοντας από κάτω όλους τους παλιούς σου θησαυρούς που τώρα έχασαν την λάμψη τους, να στριμώχνεσαι σε ρούχα που δεν σου ταιριάζουν, να χαμηλώνεις την ένταση στις μελωδίες που ξεπηδούν από την καρδιά σου, να έχουν γεύση χαράς τα δάκρυά σου, μην τύχει και κακοχαρακτηριστείς και τα χαμόγελα σου να είναι πλατιά, με δυο σειρές κάτασπρα δόντια-αν τα δόντια διαφοροποιούνται του λευκού χρώματος, κλείσε πάραυτα το στόμα δεν γράφει καλά στην κάμερα- απαιτούν και άλλα πολλά, που εύχομαι να μην χρειαστεί να τα μάθεις με τον τρόπο που τα έμαθαν οι περισσότεροι από εμάς.
Πάψε όμως να τα αφήνεις να απαιτούν και απαίτησε εσύ από τον εαυτό σου, έστω για μια φορά, να σταματήσει να κολυμπά στα ρηχά νερά των φαινομένων και να κάνει επιτέλους μια ελεύθερη κατάδυση στον βυθό των ζητουμένων της καρδιάς σου.
- Χαμηλές πτήσεις - 27 Ιουλίου 2017
- Στη ρωγμή του χρόνου - 12 Ιουλίου 2017
- Οι πολύχρωμοι φίλοι της καρδιάς μας - 21 Μαΐου 2017
